САЙТ ПОЛЬСКОЙ СЛУЖБЫ ГЕНЕАЛОГИИ И ССЫЛКИ НА ПОЛЬСКИЕ АРХИВЫ : ВГД

На сайте ВГД собираются люди, увлеченные генеалогией, историей, геральдикой и т.д. Здесь вы найдете собеседников, экспертов, умелых помощников в поисках предков и родственников. Вам подскажут где искать документы о павших в боях и пропавших без вести, в какой архив обратиться при исследовании родословной своей семьи, помогут определить по старой фотографии принадлежность к воинским частям, ведомствам и чину. ВГД - поиск людей в прошлом, настоящем и будущем!

Здравствуйте, интересует можно ли найти информацию про прабабушку ( Струневская Розалия Фелициановна ).

Здравствуйте! У меня такой вопрос - моя Бабушка родиласьв польше в 1943 году. Можно ли найти по ней ккие то документи?? Или во время войны все было уничтожено?? спасибо

Здравствуйте ! После окончания ВУ мой пра-дедушка Пердзинский К.И. был направлен в 7-й понтонный батальон (Варшавский ВО) с. Помехово.
Во время службы был заключён брак с Арнаутовой Ю.П. примерно в 1888 году. В 1889 году родился первый ребёнок Пердзинская Ольга.
Можно ли найти какие-то документы о браке и рождении ? С Уважением Игорь Орлов.

Labux71 написал:

[q]
[/q]

На основании информации из
http://antologifo.narod.ru/pages/list/histore/ist1PonB.htm
" С 29.04.1878 г. - 7-й Понтонный батальон, в составе двух рот. (ПВМ119)
Расквартирован в с. Помехово (Варшавский ВО). (РСВ)
В 1888 г. - батальон переведен в кр. Новогеоргиевск = Modlin (Варшавский ВО). "
много браков с окружающей сельской местности, где солдаты были размещены или жил 7-й Понтонный батальон, вы можете найти в православном приходе Кельн Aleksandrowo
http://metryki.genbaza.pl/genbaza,detail,264043,2
и те файлы, которые относятся к солдатам 7-й Понтонный батальон
последний акт нижней
http://metryki.genbaza.pl/genbaza,detail,264043,3
Здесь вы искать записей актов
http://metryki.genbaza.pl/genbaza,list,263831,1
(Примечание- скопировать ссылки, приведенные в полном объеме, а затем вы будете ОК)
или здесь же
Zespół: 503/D- Akta stanu cywilnego cerkwi prawosławnej Męczennicy św. Aleksandry Carycy w Koloniach Rosyjskich
http://metryki.genealodzy.pl/ar2-zs503d

Немного истории города Pomiechowo и крепости Pomiechówek
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomiech%C3%B3wek
" Po powstaniu listopadowym rząd carski, aby zapobiec w przyszłości potencjalnemu wsparciu powstańców przez okoliczną ludność, postanowił osiedlić kolonistów rosyjskich z guberni pskowskiej na terenie gminy Pomiechówek. W 1839 koloniści rosyjscy zostali osiedleni w Stanisławowie, wtedy zwanym Kolonią Aleksandryjską, Kosewku, Szczypiornie, Błędowie, Woli Błędowskiej i Nowym Modlinie.

Cerkiew prawosławna Św. Aleksandry męczennicy w Stanisławowie (Kolonii Aleksandryjskiej) została zbudowana w latach 1844-1846 według projektu Jana Jakuba Gaya. Na terenie Twierdzy Modlin była jeszcze druga cerkiew św. Jerzego, wyświęcona 7 lipca 1837. W 1884 cerkiew odwiedził car Aleksander III, a w 1889 car Mikołaj II. Wspólnota prawosławna w Stanisławowie liczyła wówczas ok. 1000 osób, głównie Rosjan. Cerkiew po przebudowie funkcjonuje w Stanisławowie do dnia dzisiejszego. Jest to prawdopodobnie najdalej na zachód wysunięta cerkiew prawosławna zbudowana dla osadników rosyjskich w Polsce i w Europie. W Modlinie Nowym jest też do dziś [url=cmentarz prawosławny.

Powstanie styczniowe wybuchło 22 stycznia 1863 roku. Ze względu na liczną obecność wojska w twierdzy Modlin, działania powstańcze nie były prowadzone na terenie gminy Pomiechówek.

Znaczenie Pomiechówka wzrosło w związku z budową Kolei Nadwiślańskiej w latach 1874 – 1877. Koncesja na budowę została wydana 22 lutego 1874, a kolej została oficjalnie oddana do użytku 17 sierpnia 1877. Była to 3 duża linia kolejowa w Królestwie Polskim, po kolei warszawsko - wiedeńskiej i warszawsko - petersburskiej. Okoliczna ludność była zatrudniana przy budowie linii kolejowej i dużego mostu w Modlinie, wówczas jednego z większych na terenie Imperium Rosyjskiego, zyskała też na wykupie gruntów. Łączyła Warszawę z Mławą i Prusami, stacja graniczna była wówczas w Mławie. Miała bardzo duże znaczenie strategiczne dla przemieszczania armii, handlu i rozwoju terenów zlokalizowanych w jej pobliżu. Stacje znajdowały się w Pomiechowie, Modlinie, Nowym Dworze, Jabłonnie i Nasielsku. Zbudowane zostały mosty - kolejowy i drogowy - na rzece Wkrze.

W latach 1883 – 1888 zbudowany został pierwszy pierścień fortów twierdzy Modlin, w tym największy fort III Pomiechówek. Fort ten miał własne połączenie kolejowe z twierdzą Modlin i majątkiem w Pomiechówku, na terenie którego była jednostka wojskowa. Lasy wokół Pomiechówka podzielone były na majoraty dla wysokich rangą wojskowych z Modlina, którzy lubili tu polować. W Pomiechówku ustanowiono nadleśnictwo.

W 1887 roku Pomiechowo należało do gmin średniej wielkości. Na terenie gminy było 456 domów i około 4500 mieszkańców. Obszar gminy wynosił 10 198 mórg. W gminie znajdował się kościół katolicki, cerkiew prawosławna w Stanisławowie, wówczas zwanym Kolonią Aleksandryjską na cześć cara, ewangelicki dom modlitwy, urząd leśny - nadleśnictwo, urząd gminy, sąd, stacja kolejowa. Działały także przedsiębiorstwa: fabryka zapałek, fabryka odlewów żelaznych Kopelmana w miejscowości Myza pod Zakroczymiem, jaka działała w latach 1861 – 1888 i produkowała pociski artyleryjskie, 2 cegielnie, jedna w Kosewie, młyn wodny z poziomym kołem w Kosewku i 5 wiatraków.

Na terenie gminy działało 6 szkół i 11 karczem. W skład gminy wchodziły wtedy następujące wioski: Kolonia Aleksandryjska, Aleksandrowsk, Bronisławka, Brody – Cesarski dar, obecne Pomiechówek - Brody - Parcele, Brody, Budy, Czarnowo, Dmitriew, Falbogi Borowe, Gałachy, Głowaczyzna, Kosewo Polskie, Kosewo, Kikoły, Kosywek, Modlin Nowy, Modlin Stary, Myza, Orzechowo, Pomiechowo, Starostwo Zakroczym, Szczypiorno, Utrata, Wólka Kikolska, Grabowa, Zakroczym, Wójtostwo i Zakroczym Kępa. Jak wynika ze spisu oprócz terenów, które po dziś dzień znajdują się na terenie gminy Pomiechówek miała ona zdecydowanie większy zasięg terytorialny na cały Modlin i Zakroczym.

Administracyjnie Twierdza Modlin podlegała gminie Pomiechówek. W samym Pomiechowie według spisu powszechnego z 1887 była parafia, urząd gminy, szkoła, dwie karczmy, stacja kolei. W 51 domach mieszkało 422 mieszkańców. Parafia składała się wyłącznie z mniejszych właścicieli posiadających od kilku mórg do 3 włók ziemi. Należała jednak „do zamożniejszych w kraju dzięki oszczędności i pracy mieszkańców” – według Słownika geograficznego ziem polskich wydanego w roku 1887. "

Добрый день . Можно получить подсказки?
Бабушка родилась в 40-х, с. Бозок, Люблинского воеводства. Они переехали на Украину. Но сейчас возникла необходимость восстановить свидетельство о рождении.
1.Куда обращаться по данному вопросу?
2.Какие документы надо будет предоставлять для получения данной инфы:
3.Если да (дополнительные документы нужны для родственной цепочки, то надо ли перевод на польский?)
4.Сколько по времени ожидать ответа?

Здравствуйте! Мой прадед Войцех Посел 1871 г.р. был уроженцем п. Янгрот, Олькушского уезда Келецкой губернии. Его отец был Станислав Посел а вот фамилия матери Марианны в документах записана неразборчиво: "...хальская", первые буквы размыты. Возможно ли в архиве найти запись о бракосочетании, чтобы установить ее фамилию? Кроме того, мой прадед Войцех вступал в брак с моей прабабушкой - уроженкой п. Вискитки Блонского уезда Варшавской губернии Валерией Висневской в 1905 году уже в Самарканде. Ее родители - Иван Висневский и Ева Левандовская. В связи с чем и в какие годы поляки могли переселиться в Среднюю Азию? Насколько я знаю, это не единичные случаи и таких в начале 20 века насчитывались тысячи.

Уважаемый Oberleutnant! И я бьюсь над этим же вопросом: "почему?" Почему покинули родной край, терпели лишения, попали в другую среду, воспитывали детей, работали совершенно в ином мире?История моих предков связана с Самаркандом, Ташкентом и др.городами Средней Азии, которая стала Родиной для следующих поколений. И мои выехали из Келецкой губернии, Стопницкого уезда в начале 20 века(предполагаю в 1900г). Может быть невозможность для них прокормить большую семью в Царстве Польском? Думаю, что присоединенный к России Туркестанский край требовал людских ресурсов и, наверное, чтобы привлечь их, заинтересовывали материально. Я думаю, что мои и ваши, наверняка тоже, предки были отважными людьми, уверенными в своих силах.А по году рождения ваш и мой прадед, Вацлав Борек, практически ровесники.

В восточные районы Российской империи было в основном два типа переселенцев: cсыльные и добровольные. Под конец XIX и начало XX веков в основном были переселенцы из западных губерний, где было много народу и мало земли, которым помощь при переселении на новоосваемые земли оказывало царское правительство.

Basja321 написал:

[q]
[/q]

Ну, практически земляки, и по Келецкой губернии и по Средней Азии)) Мои польские родственники почти везде жили - Самарканд, Ташкент, Пишпек, Коканд, Ленинабад, Душанбе, Чимкент, Бекабад, Бешарык, Чарджоу... Может, мы и родственники))

Geo Z написал:

[q]
[/q]

Ну да, очевидно, поляки массово ехали сюда потому же, почему и русские

Oberleutnant

Метрики парафии Янгрот, видимо, не оцифрованы, по крайней мере я их не нашел. Но вот здесь все координаты места, где они лежат
http://baza.archiwa.gov.pl/sez...y_id=17545
Соседняя парафия Имбрамовице частично оцифрована, там есть и персоны Вашей фамилии (Poseł ), только начала 19 века
http://geneteka.genealodzy.pl/...amp;w=06mp

САЙТ ПОЛЬСКОЙ СЛУЖБЫ ГЕНЕАЛОГИИ И ССЫЛКИ НА ПОЛЬСКИЕ АРХИВЫ

Прежде чем задать вопрос, посмотрите название темы, в которой вы его оставляете....