Franciszek Wincenty Mazaraki
http://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Wincenty_MazarakiFranciszek Wincenty Mazaraki (1812-1896) - herbu Newlin, właściciel ziemski, powstaniec listopadowy.
Przyszedł na świat w 1812 r. w majątku Wyganowice koło Lublina, należącym do Anny z Mazarakich
Dąbskiej - Kobylińskiej. Był synem Jana Nepomucena Bonifacego i Antoniny z Chylińskich. Jego ojciec był konfederatem barskim, powstańcem kościuszkowskim i uczestnikiem walk napoleońskich. Matka pochodziła z senatorskiego rodu.
Франтишек Винцент Мозараки (1812-1896) герба Нэвилин землевладелец участник ноябрьского восстания. Родился в 1812 r. в поместье Выгановице около Люблина принадлежащей Анне урожденной Мазараки Домбской-Кобылинской. Был сыном Яна Непомицена Бонифация и Антонины урожденной Хылиньской . Его отец был Барским конфедератом, участников восстания Косцюшко и участником наполеоновских битв. Мать выводилась из сенаторского рода.
Po wybuchu powstania listopadowego wstąpił do pułku "Krakusy" sformowanego w Miechowie. Na początku 1831 roku walczył w oddziale gen. Józefa Dwernickiego, uczestniczył z nim w bitwach pod Stoczkiem i Boremlem. Po tej ostatniej otrzymał awans na podporucznika.
Полсе начала ноябрьского восстания вступил в полк Кракусов сформированный в Мехове. В начале 1831 года сражался в отряде генерала Юзефа Дверницкого, участвовал с ним в битвах под Сточкем и Боремлем. По последней битве был произведен в подпоручики.
После поражения восстания поселился в Хеблове, усадьбе его дяди Кароля Мазараки. Женился с Элеонорой Лаговской герба Гжымала, дочери ловчего радомского. Имел с ней шестеро детей: Юлиана. Валерия, Яна, Александра Теофила, Брониславу, Марианну (в замужестве Лещыц-Кошутская) и Августа Ромуальда.
Po upadku powstania osiadł w Hebdowie, siedzibie jego stryja Karola Mazaraki. Ożenił się z Eleonorą Łagowską herbu Grzymała, łowczanką radomską. Miał z nią sześcioro dzieci: Juliana, Walerego, Jana, Aleksandra Teofila, Bronisławę Mariannę (zam. Leszczyc Koszutską

i Augusta Romualda.
W lutym 1846 roku uczestniczył w powstaniu miechowskim pod wodzą kuzyna Ludwika Mazaraki - syna Karola z Hebdowa.
В феврале 1846 года участвовал в Меховском восстании под руководством своего кузена Людвика Мазараки - сына Кароля из Хебдова.
W latach 50. XIX wieku zakupił majątki Przecławka, Parszywska, Polichno i Dębowiec koło Pińczowa. Tam też zamieszkał na stałe. Był donatorem parafii w pobliskiej Wolicy, przez długi czas pełnił też funkcję wójta Pińczowa, co oznacza, że cieszył się dużym poważaniem wśród chłopów.
Zmarł w 1896 r. we dworze w Przecławce. Spoczął na cmentarzu w Wolicy, w grobowcu rodzinnym.