Рогачевский уезд

Alex57 написал:

[q]

пісаліся і дваранамі, і Войніч-Сянажэцкімі нават пасля 1917 года. Яшчэ у шлюбных запісах за 1919 год, якія рабіў антушоўскі ксёнз пісалася так

[/q]

Я не рабiла заувагу. Гэта трэба мець на увазе як даведку. Гаворка была аб дакументах савецкага часу (1926г). Калi Вам трэба зноску на справу, напiшiте асобна.

[q]

А калі у канцы 30-х забралі з адных Сенажатак болей за 50 мужчын і вярнулася жывымі толькі трое, большась на, усялякі выпадак, і палякамі перасталі сябе лічыць, - [b

[/q]

]ведаю, але пакуль не магу знайсцi крынiцы. Можа i мае там былi......... Гэтая тайна (мае жылi ужо з пачатку века у Рагачове) хавалася ад нашчадкау, тым больш, что ахвяры - гэта родзiчы па бакавых галiнах майго дрэва. Кавалеускiя ды :Жiзнейскiя былi праваслауныя ( не пазней за 1863 год, але адносiлi сябе да палякау i да шляхты.

[q]

хоць да гэтага хадзілі у Антушы у польскую школу.

[/q]

- а вось гэта навiна. Бачыла лiст у якiм была занатована колькасць вучняу польскай школкi у Антушах, па Сенажатках вучняу не было... (нажаль згубiла зноску на справу)...

Alex57 написал:

[q]

Як пісалі далей, касьцёл працаваў да 1934 года, не ведаю. Можа хто ведае ці захаваўся архіў касьцёла з 1920 па 1934 год, дзе ён знаходіцца, было б цікава пабачыць

[/q]

Думаю, што ніякага архіва пасля сярэдзіны 1920-х не было. Апошні ксёндз Мустэйкіс быў у Антушах года да 1926-га. Метрычныя запісы з 20-х гадоў вяліся ЗАГСамі. А пасля 1926 года ксяндзы прыязджалі вельмі рэдка.

Вяртаючыся да пытання сталінскіх рэпрэсій былой каталіцкай магілёўскай шляхты, то можна зацьвердзіць, што яна была татальнай, блізкай да генацыду. У восень купіў у Мінску кніжку Уладзіміра Ліпскага "Усе мы радня" "Мастацкая літаратура" 2010. Есьць там сведчанне Марыі Адольфаўны Ліпскай з не чужой мне вёскі, альбо ваколіцы, Чарцёж ( мая прабабуля Тэафалія Мартынаўна Юневіч адтуль родам). Аўтар прыводзіць яе словы: "Наплявузгалі, что прылятаў у Чарцёж польскі самалёт. О што прыдумалі, каб забраць нашых мужчын. Усіх разчысцілі ... Сто семьдзесят чалавек... З хаты па трох выводзілі - бацькоў і сыноў." Ivanich вышэй піша пра памеры вёскі - не цяжка падлічыць, што былі арыштаваны амаль усе дарослыя мужчыны. На жаль не знайсьці і спісаў закатаваных людзей. Напэўна яны ёсьць у Беларускім КДБ, але у свабодным доступе не друкуюцца. У РФ былі надрукаваны у дзевяностыя гады па ўсім адміністрацыйным тэррыторыям "Кнігі памяці", дзе дастаткова поўна давалася інфармацыя аб усіх рэпрэсаваных. На жаль у Беларусі гэтага няма. Дарэчы кніга "Памяць" па Рагачоўскаму району ёсьць. Мінск. "Беларусская энцыклапедыя" 1994, ёсьць там і артыкул "Вернутыя імёны". Але у ім толькі некалькі сот прозвішчаў, малая частка у асноўным па Крушынаўскім, Мадарскім і Ціхініцкім с/с. Няма у ім рэпрэсаваных жыхароў Рагачова, былых шляхецкіх ваколіц - Цярцежа, Антушоў, Гарбачоўкі, Марусенькі... Пашанцавала маім Сенажаткам. Мая цётка Ганна, бацька якой, вотчым маёй мац,і Грахоўскі Іван Ігнатавіч, загінуў у лагеры, даслала да аўтараў сведкі пра яго, братоў бабулі Сенажэнскіх Аляксандра Іванавіча і Ігната Іванавіча расстрэляных у Бабруйску. Разам з звесткамі пра маіх родзічаў у кніжцы надрукаваны спіс арыштаваных сенажаткаўцаў, які па памяці саставіла мая бабуля. Яна сьцьвярджала, што ўсяго была арыштавана каля 60 аднавяскоўцаў, але ўспомніла яна толькі 40. З арыштаваных назад вярнуліся толькі Аркадзь Адамавіч Грахоўскі і Барнаба Антонавіч Закрэўскі.
Былі расстрэляны, альбо загінулі:
- Асяпчук Рыгор,
-Грахоўскія: Амброжа Адамавіч, Іван, Кайтан Адамавіч, Міхаіл Іванавіч,
- Жоўткі Іосіф Адольфавіч і Леанід Іванавіч,
-Закрэўскія: Антон Кайтанавіч, Антон Мамертавіч, Астаф Дзяменцьевіч, Аўгусьцін Дзяменцьевіч,Іван Лявонцьевіч, Ігнат Альбертавіч, Іосіф Тытусавіч, Кайтан Лявонцьевіч, Станіслаў Антонавіч, Станіслаў Тытусавіч, Тытус Лявонцьевіч,Франц Казіміравіч,
-Зубовіч Міхаіл,
Караткевіч Міхаіл,
-Манкевіч Аляксандр
-Пархамовіч Аляксандр Вадзяслававіч
-Сенажэнскія: Вадзяслаў Тадэўкавіч, Канстанцін Вікенцьевіч, Лявон Вадзяслававіч, Міхаіл Вадзяслававіч, Міхаіл Іосіфавіч, Пётр, Томка Вадзяслававіч, Яуген Вадзяслававіч,
-Цемянга Людвіг,
-Шчыгельскія: Габрусь Мамертавіч, Казімір Казіміравіч, Канстанцін Паўлавіч,
-Шэнкель,
-Ядлоўскі Антон Сямёнавіч

после эйфории от полученных из РГИА документов задумался о том - как проследить дальнейшую судьюбу моего предка, получается после его выхода на пенсию. Пока знаю что:
- при уходе на пенсию из Рогачевского уездного училища ему было 50 лет и жил он с детьми в своем деревянном доме в г.Рогачеве.
- в 1855 году при оформлении дворянского сословия жил там же.
Хотел бы узнать - когда именно умер и где бы похоронен. Были ли у него еще дети после 1855 года?
Ехать в Белоруссию и сидеть в НИАБ и пересматривать погодам метрики и т.п. возможности нет, поэтому хотел спросить - в каких источниках можно узнать о жителях Рогачева в 60-70-е годы XIX века?

Wladzislaw написал:

[q]

как можно писать вопросы не называя, даже, фамилии?

[/q]

Так ведь посмотрите Wladzislaw, сколько тут народу просматривают все темы инкогнито! А уж решится зарегистрироваться - это смельчаки...
Но, не у всех хватает смелости писать под своими обращениями фамилии... Как бы чего не вышло! Страх у нас в крови!
Сколько меня останавливало родни, от того что бы я что-то о давно уже умерших предках сообщила в интернете! Им это яко бы навредит…
И у Вас на сайте сообщила и тут. Ведь ничего плохого не случилось! Получила тут помощь в поисках, получила и у Вас на сайте, за что огромное спасибо!
Народ не бойтесь! А кто не стучится, тем не откроется!