Пионтковские

snegir написал:

[q]

Ну что вы ,право,вопросом на вопрос! Если б было ,не спрашивала бы.Могу только добавить,что он был поручителем по невесте на венчании нашей прабабушки

[/q]

сначала посмотрел у себя - а теперь интересно, что о нем известно

snegir написал:

[q]

[/q]

пока не обнаружил, но есть записи о трех лицах из Кишенева конца 19-начала 20 вв.

а когда упоминается Иоанн Константинович ?

Венчание 1906 год.

Allexandri Pyathkowsky, 1445 год, Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp., т.14, с.176

Alleksandr Pyathkowski, Grodek Capitanius Львова во времена Свидригайло 1432-1452,
Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp., т.14, сc.IX, 575
http://www.wbc.poznan.pl/dlibr...&tab=3



Gsa. Anna heres de Rzeshow et Pyathkowa consors gsi. Iohannis Sapyensky, a nobili
Sigismundo Pyathkowsky in mutuum recepit triginta et sex flor. Vngar., in quibus dat intromissionem in quique kmethones cum quique laneis possessionatis in Pyathkova videlit Martinum Pyathek cum uno laneo, Mathiam Zak cum medio laneo, Laurencius Pyathek cum laneo, Iohannes Mathva cum medio laneo, Iohannes Thlvsto cum laneo, Mathias Franth cum laneo. Isti kmethones Sigismundo debent solvere avenam, ligna et gallos, caseos ; eciam Sigismundus de tota villa Pyathkova debet recipere censum.


Anna de Pyanthkova de Pyathkowa (de Rzeshow), упоминается в 1468,1470 гг., Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp., c.54,55, 79

Sigismundus Pyathkowsky, упоминается в 1470 г., Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp.,, т.16, c.79

Же́шув (польск. Rzeszów, по древнерусски Ря́шев) — город на юго-востоке Польши, административный центр Подкарпатского воеводства. Расположен на реке Вислоке (приток Сана).

↑ Długosz 389. — Uchwały tego zjazdu w Radomsku, — czyli pierwszej konfederacyi szlachty polskiej po śmierci króla, — dochowały się w oryginale. Jestto pergamin z przywieszonemi do niego 29 pieczęciami. (Vol. leg. I, 58. — Bandtkie: Jus pol. 187, przedruk z poprzedniego dosłowny, oraz u Herbuta, u którego na marginesie jest przy tem akcie napis: „Ta konfederacya zwana Kaptur.“ — K. d. Wp. III 1804). — Wystawcami tego dokumentu, a więc obecnymi w Radomsku, byli: wojewodowie Wincenty poznański i Sędziwój kaliski; kasztelanowie: Jan kaliski, Sędziwój nakielski Andrzej szremski, Mojek biechowski, Krystyn zbąszyński; podkomorzowie: Świętosław poznański, Mikołaj kaliski, Ubysław cześnik kaliski, Wyszota stolnik, Kunat podsędek kaliski, oraz szlachta: Józef z Grodziska, Wyszota z Kurnika, Piotr Dembicki, Tomisław z Wyskoci, Dobrogost Radomicki, Dobrogost Włościejowski, Szczedrzyk Dupieński, Piotrko Sosnicki, Mikołaj Piotrkowski, Włodzimierz Borzujewski, Jasiek Wielowiejski, Szymon Gronowski, Piotrek Zawadzki, Mieczko Kretkowski, Niczko Kaczkowski, Jan Popczycz, Tomisław Waszkowski, Mścigniew Piątkowski, Janusz Jarogniewski, Wojciech z Goraja. Wszyscy ci panowie, oraz cała społeczność wielkopolska, dają obietnicę całej społeczności szlacheckiej ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej i łęczyckiej, w osobach Jana, biskupa krakowskiego, Dobiesława kasztelana i Spytka z Melsztyna, wojewody krakowskiego, Jana wojewody i Jana kasztelana sandomierskich i Jana, kasztelana wojnickiego, że dochowają wierności i posłuszeństwa tej córce zmarłego króla Ludwika, która będzie przeznaczona im na królową i w Polsce pozostawiona, stosownie do poprzednich umów i zapisów, oraz że zgodnie i jednomyślnie powstaną przeciwko każdemu, kto będzie się temu postanowieniu sprzeciwiał; królestwa zaś bronić będą przed każdym, — „ktoby, poza granicami przebywając, dobra kościelne lub granice królestwa, gdy jeszcze król nie będzie koronowany“ — poważył się napadać.