Ухвальская волость Борисовский уезд Минская губерния

Деревни Ухвальской волости: Берёзка, Вязок Большой, Вязок Малый, Гибайловичи, Гумны, Дубовое, Еджар, Забеньково, Заболотье, Захаровка, Купленка, Ложки, Николаевка, Слободка (Слобода) Новая, Слободка (Слобода) Старая, Денисовичи Новые, Денисовичи Старые, Папарное, Прусовщина, Пышачи Новые, Пышачи Старые, Свиридовка, Селище, Скаковка, Сокол Новый, Сокол Старый, Татарка, Узнаж, Ухвала, Шинки, Шчыток, Черный Осов (Черноосово)

З кнігі “Памяць. Крупскі раён". 1999 г.:

БЯРОЗКА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Паводле пісьмовых крыніц вядома з пачатку 20 ст. У 1909 г. ва Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 11 двароў, 76 жыхароў. У пачатку ўстанаўлення Савецкай улады 10 двароў, 71 жыхар. З 20.08.1924 г. вёска ў складзе Крупскага раёна Барысаўскай, потым Аршанскай акругі, з 20.02.1938 r. - Мінскай вобласці. У 1941 г. ў вёсцы 19 двароў, 102 жыхары. У Вялікую Айчынную вайну вёска знаходзілася ў партызанскай зоне, каля яе размяшчаўся Крупскі падпольны райком партыі. У 1944 г. партызаны пабудавалі тут мост цераз р. Можа для часцей наступаючай Чырвонай Арміі. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 10 чалавек. Пасля вайны вёска ў складзе саўгаса «Новая ніва», потым - аб'яднанага калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 12 гаспадарак, 21 жыхар. Каля вёскі у 1965 г. пастаўлены помнік у гонар 12 Крупскага падпольнага райкома КП(б)Б у Вялікую Айчынную вайну.

ВЯЛІКІ ВЯЗОК, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. Заснавана ў 1772 г., засценак, 3 двары, належала да Барысаўскага маёнтка князёў Радзівілаў. Пасля Айчыннай вайны 1812 г. маёнтак належаў магнату Міхалу Радзівілу, 12 двароў. У канцы 19 ст. в. Вязок у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета, 30 двароў, смалакурны завод. На перыяд станаўлення Савецкай улады 60 двароў, 379 жыхароў. У 1930-я гады створаны калгас «7-мы з'езд Саветаў». У 1941 г. у вёсцы 53 двары. 285 жыхароў. На франтах Вялiкай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загiнулi 20 чалавек. У 1950 г. ў складзе калгаса імя Молатава, потым «Іскра», з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», з 1963 г. - калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 44 гаспадаркі, 80 жыхароў.

ГУМНЫ, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Заснавана каля 1764 г., 13 двароў. У 1795 г. 25 двароў, 304 жыхары. У 1818 - 38 гг. адносілася да Барысаўскага маёнтка, 95 гаспадарак, 299 жыхароў. У 1845 г. 34 двары, 328 жыхароў. У 1909 г. ў складзе Дзмітрыеўскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 62 двары, 445 жыхароў, у 1917 г. 78 двароў, 504 жыхары. З 20.08.1924 г. вёска Выдрыцкага сельсавета Крупскага раёна Барысаўскай акругі, з 18.07.1927 г. Крупскага раёна Аршанскай акругі, з 26.07.1930 г. Крупскага раёна, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці, з сакавiка 1973 г. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Пралетарская перамога» У 1941 г. у вёсцы 86 двароў, 452 жыхары. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 27 чалавек, знiшчана фашыстамі 125 мірных жыхароў. У 1944 г. вёска адноўлена, 1950 г. у складзе калгаса імя Молатава, потым саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 65 гаспадарак, 197 жыхароў. Крама, фельчарска-акушэрскі пункт, жывёлагадоўчая ферма. Каля вёскі магіла ахвяр фашызму, пахаваны 125 мiрных жыхароў вёскі. У 1985 г. на магіле пастаўлены абеліск.

ДУБАВОЕ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. Заснавана ў 2-й палове 18 ст. У 1772 г. засценак Барысаўскага маёнтка князя Радзівіла, 7 двароў. У пачатку 19 ст. 12 двароў, 106 жыхароў. У 1845 г. 12 двароў, 140 жыхароў, у 1897 г. 31 двор, 224 жыхары, млын. У 1909 г. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 27 двароў, 259 жыхароў. У 1917 г. вёска, 47 двароў, 304 жыхары, побач аднайменны хутар, 1 двор, 5 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска ў Шынкаўскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, потым Мiнскай акругі. З 20.02.1938 г. Мінскай вобласці, з 1954 г. ў Стараслабодскім, з 1964 г. ў Дзянісавіцкім сельсаветах. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «17-ы парт з'езд». У 1941 г. у вёсцы 40 двароў, 199 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загiнулi 12 чалавек, знiшчаны 1 мiрны жыхар. Вёска амаль поўнасцю спалена. У 1944 г. адбудавана, з 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса «Чырвоны колас», з 1959 саўгаса «Ухвала», з 1963 г. - саўгаса, цяпер калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 14 гаспадарак, 24 жыхары.

ЗАБАЛОЦЦЕ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. Заснавана ў 1670 г., засценак, 2 двары. У 1770 г. вёска, 20 двароў, больш за 150 жыхароў, 27 валок зямлі, за што плацілі магнатам Радзівілам. Паводле інвентару 1818 г. вяскоўцы мелі 25 коней, 45 кароў, свіней, авечак. У канцы 19 ст. ў вёсцы 47 двароў, 324 жыхары, у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. З 1924 г. ў складзе Шынкаўскага, потым Дзянісавіцкага сельсаветаў Крупскага раёна. У час калектывiзацыi створаны калгас імя Молатава. У 1941 г. у вёсцы 61 двор, 302 жыхары. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 18 чалавек. Пасля вайны ў складзе калгаса «Чырвоны колас», з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», з 1963 г. - саўгаса, цяпер калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 41 гаспадарка, 74 жыхары. Жывёлагадоўчая ферма.

ЗАБЯНЬКОВА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Вядома з пачатку 20 ст. У 1909 г. у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерніі, 30 двароў, 229 жыхароў. У 1917 г. 36 двароў, 241 жыхар. З 20.09.1924 г. вёска ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, з 18.06.1927 г. Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці. У 1930-я гады вяскоўцы аб’ядналіся ў калгас імя Варашылава. У 1941 г. ў вёсцы 47 двароў, 189 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 30 чалавек. Пасля вайны калгас адноўлены. У 1950 г. да яго далучаны 4 калгасы, з 1959 г. вёска ў складзе саўгаса «Ухвала», цяпер – калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 38 гаспадарак, 62 жыхары. Крама, жывёлагадоўчая ферма.

ЗАХАРАЎКА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Вядома з 1870 г. У 1897 г. 33 двары, 283 жыхары, у 1917 г. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 48 двароў, 335 жыхароў. З 09.08.1924 г. вëска ва Ухвальскім сельсавеце Барысаўскай, потым Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці, з 04.01.1964 г. Дзянісавіцкага, з 13.07.1972 r. Ухвальскага сельсаветаў. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Чырвоная зорка». На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінуў 31 чалавек. У 1944 г. адноўлена, з 1950 г. ў складзе ўзбуйненага калгаса імя Варашылава, з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», цяпер калгаса – «Ніва». На 01.01.1998 г. 36 гаспадарак, 56 жыхароў. Крама.

ЗНАМЕНСКАЯ (да 1964 г. Гібайлавічы, Агiбайлавічы), вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Упершыню ўпамінаецца у 1-й палове 17 ст. ва уладаннi Барысаўскага старасты Адама Казаноўскага ў Барысаўскім старастве. У 1639 г. перайшла да Марцімільяна Крахоўскага, потым да Ераніма Ліпскага, 16 двароў. У 1764 г. 7 двароў, цэнтр Гібайлавіцкага староства, уладанне Ю.Храптовіча. У 1795 г. 13 двароў, 89 жыхароў, уладанне В. Беліковіч. У 1870 г. у вёсцы 110 мужчын, у 1904 г. ў складзе Дзмітрыевіцкай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 38 двароў, 301 жыхар. У 1917 г. 60 двароў, 360 жыхароў. У 1912 г. адкрыта народнае вучылішча. З 20.08.1924 г. вёска ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, з 18.06.1927 г. Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці. У 1930-я гады вяскоўцы аб’ядналіся у калгас імя Куйбышава. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 23 чалавекі, фашысты знішчылі 21 мірнага жыхара. Вёска была часткова спалена. У 1944 г. адбудавана. З 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса імя Кірава, з 1959 г. саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 50 гаспадарак, 95 жыхароў. Крама. Каля будынка школы брацкая магіла, пахаваны 28 воінаў, якія памерлі ад ран у медсанбаце летам 1944 г. У 1984 г. на магіле пастаўлены абеліск.

КУПЛЕНКА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Упершыню згадваецца ў 2-й палове 18 ст. У 1764 г. ў Гібайлаўскім старостве, уладанне Ю.Храптовіча, 5 двароў. У 1795 г. ўладанне В. Беліковіча, 9 двароў, 55 жыхароў. У 1909 г. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. З 20.08.1924 г. вёска ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, потым Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас імя Кірава. У 1941 г. ў вёсцы 50 двароў, 187 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну ў кастрычніку 1942 г. карнікі спалілі вёску і знішчылі 68 мірных жыхароў, 23 вяскоўцы загінулі на франтах вайны. Пасля вайны адбудавана. У 1950 г. ў складзе калгаса імя Кірава, з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 37 гаспадарак, 61 жыхар. Каля вёскі магіла ахвяр фашызму. У 1984 г. на магіле пастаўлены абеліск.

ЛАЖКІ, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Упершыню згадваецца ў 2-й палове 19 ст., у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, у 1897 г. 12 двароў, 97 жыхароў. У 1909 г. вёска, 118 жыхароў, 17 двароў, у 1917 г. 18 двароў, 136 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, з 18.06.1927 г. Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас iмя Калініна. У 1941 г. ў вёсцы 28 двароў, 132 жыхары. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў часы акупацыі загінулі 25 вяскоўцаў. Пасля вайны калгас адноўлены, у 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса імя Варашылава, з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», потым – калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 14 гаспадарак, 29 жыхароў.

МАЛЫ ВЯЗОК, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. У 1921 г. хутар, 8 жыхароў. З 20.08.1924 г. ў складзе Крупскага раёна. У 1930-я гады створаны калгас «Чырвоны Кастрычнік». У 1941 г. ў вёсцы 28 двароў, 158 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну загінуў 21 чалавек. У 1950 г. вёска ў складзе калгаса імя Молатава, потым «Іскра», з 1959 т. саўгаса «Ухвала», з 1963 г. – калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 25 гаспадарак, 41 жыхар. Жывёлагадоўчая ферма.

МІКАЛАЕЎКА (Галяшычы), вёска ва Ухвальскім сельсавеце. У 1897 г. засценак, 12 двароў, 87 жыхароў, капліца. У 1909 г. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 81 жыхар, 11 двароў, у 1917 г. 13 двароў, 101 жыхар. З 20.08.1924 г. вёска ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай акругі, потым Мінскага раёна Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Новае жыццё». У 1941 г. ў вёсцы 20 двароў, 98 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну гітлераўцы загубілі 18 жыхароў. Пасля вайны калгас адноўлены, з 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса імя Кірава, з 1959 г. саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 40 гаспадарак, 75 жыхароў.

НОВАЯ НІВА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Створана ў гады Савецкай улады. 3 20.08.1924 г. Ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, з 18.06.1927 г. Аршанскай акругі, з 26.07.1930 г. Крупскага раёна, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці. У 1930-я гады жыхары вёсак Новая Ніва і Свірыдаўка аб'ядналіся ў калгас імя Леніна. У 1941 г. ў вёсцы 28 двароў, 141 жыхар. У час акупацыі нямецка-фашысцкімі захопнікамі вёска была часткова спалена. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 5 чалавек. У 1944 г. калгас адноўлены, у 1950 г. да яго далучаны 3 калгасы. З 1968 г. вёска ў складзе саўгаса «Новая ніва», цяпер - калгас «Ніва». На 01.01.1998 г. 19 гаспадарак, 25 жыхароў.

НОВЫЯ ПЫШАЧЫ (Пышацкая Слабодка), вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Вядома з 2-й паловы 18 ст. У 1772 г. 11 двароў, уладанне Беліковічаў. У 1775 г. 21 двор, 130 жыхароў. У 1909 г. сяло ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мiнскай губерні, 61 двор, 443 жыхары. У 1917 г. 76 двароў, 471 жыхар. З 20.08.1924 г. вёска ў Стараслабодскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, потым Мінскай, Аршанскай акруг, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці, з 04.01.1964 г. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930-я гады створаны калгас «ХVII партыш з'езд». На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 19 чалавек. У 1944 г. калгас адноўлены, з 1950 г. вёска ў складзе калгаса імя Ленiна, з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», з 1968 г. – «Новая ніва», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 17 двароў, 41 жыхар.

НОВАЯ СЛАБАДА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Заснавана паміж 1772-75 гг., 2 двары, уладанне Ю.Храптовіча. У 1870 г. ў вёсцы 53 мужчыны, у 1909 г. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 29 двароў, 207 жыхароў. У 1917 г. 31 двор, 242 жыхары. 3 20.08.1924 г. вёска у Стараслабодскім сельсавеце Крупскага раёна, з 04.01.1964 г. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Пралетарская перамога». У 1941 г. ў вёсцы 45 двароў, 233 жыхары. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 9 чалавек, 89 расстраляны фашыстамі ў час акупацыі. У 1944 г. калгас адноўлены, з 1950 г. вёска ў складзе узбуйненага калгаса «Чырвоная Слабада», з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», з 1968 г. - «Новая Ніва», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 15 гаспадарак, 25 жыхароў. У цэнтры вёскi магiла ахвяр фашызму. Пахаваны 89 мірных жыхароў, якіх 14.10.1942 г. расстралялі нямецка-фашысцкія захопнікі. У 1985 г. на магіле пастаўлены абеліск.

НОВЫ САКОЛ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. У сярэдзіне 19 ст. 19 двароў, 220 жыхароў, у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. Пасля ўстанаўлення Савецкай улады вёска ў складзе Ухвальскага, потым Дзянісавіцкага сельсаветаў Крупскага раёна. У 1930-я гады вяскоўцы арганізавалі калгас імя Молатава, потым аб'ядналіся ў калгас «Іскра». У 1941 г. ў вёсцы 61 двор, 307 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 20 чалавек. З 1963 г. вёска ў складзе саўгаса, цяпер калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 44 гаспадаркі, 78 жыхароў. Крама.

НОВЫЯ ДЗЯНІСАВІЧЫ, вёска, цэнтр сельсавета. З 1921 г. хутар Дзянісавічы, ва Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 1 двор, 1 жыхароў. З 20.08.1924 г. ў Шэйкаўскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай акругі, з 09.06.1927 г. у Крупскім раёне, з 16.07.1954 г. ў Стараслабодскім, з 28.07.1954 г. ва Ухвальскім сельсаветах, з 04.01.1964 г. — цэнтр Дзянісавіцкага сельсавета. У 1930-я гады створаны калгас «Маяк сацыялізму. У 1941 г. 129 двароў, 698 жыхароў. З чэрвеня 1941 па чэрвень 1944 г. акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. У Вялікую Айчынную вайну загінулі 20 чалавек, вёска часткова спалена. У 1944 г. адбудавана, з 1959 г. ў складзе саўгаса «Ухвала», з 1963 г. - цэнтр саўгаса «Дзянісавiчы. На 01.01.1998 г. 179 гаспадарак, 416 жыхароў. Сярэдняя школа, клуб, бібліятэка, дзіцячы сад, лясніцтва, аддзяленне сувязі, крама, майстэрні, жывёлагадоўчая ферма. Каля будынка школы брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан. Пахаваны 8 лётчыкаў, якія загінулі ў 1944 г., і 13 партызан 8-й Круглянскай брыгады, што загінулі 28.08.1942 г. пры разгроме ворага на чыгуначнай станцыі Слаўнае, 21.09.1942 г. пры ліквідацыі варожага гарнізона ў в. Новыя Дзянісавічы і 31.07.1943 г. у баі каля в. Дубавое. У 1964 г. на магiле пастаўлены 2 абеліскі.

НОВЫ ШЛЯХ, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Заснавана ў пачатку 20 ст. З 1924 г. ў складзе Крупскага раёна. У Вялікую Айчынную вайну загінулі 3 чалавекі. Пасля вайны ў складзе саўгаса, потым - калгаса «Ухвала». На 01.01.1998 г. 3 гаспадаркі, 4 жыхары.

ПАПАРНАЕ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. Вядома з 1772 г., 12 двароў. У 1775 г. 117 жыхароў, частка маёнтка належала Беліковічам. На 01.01.1897 г. 29 гаспадарак, 43 жыхары. У 1909 г. вёска ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 28 двароў, 220 жыхароў, у 1917 г. 31 двор, 225 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска ў Шынкаўскім сельсавеце Крупскага раёна, з 16.07.1954 г. вёска ў Стараслабодскім, 04.01.1964 г. ў Дзянісавіцкім сельсаветах. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Ударнік». У 1941 г. ў вёсцы 49 двароў, 255 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны i ў партызанскай барацьбе загінулі 18 чалавек. У 1944 г. калгас адноўлены, з 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса «Чырвоны колас», з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», з 1963 г. «Дзянісавічы», цяпер – калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 20 гаспадарак, 32 жыхары.

ПРУСАЎШЧЫНА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Магчыма, назва вёскі паходзіць ад імя балцкай народнасці - прусаў. У 1897 г. 11 двароў, 73 жыхары, у 1909 г. вёска ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерніі, 8 двароў, 68 жыхароў. У 1917 г. 13 двароў, 85 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска ва Ухвальскім сельсавеце Крупскага раёна. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «1-е Мая». У 1941 г. ў вёсцы 22 двары, 114 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 12 чалавек, знішчана 6 мірных жыхароў. У 1944 г. калгас адноўлены, з 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса імя Варашылава, з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 11 гаспадарак, 14 жыхароў.

СВІРЫДАЎКА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Заснавана ў пачатку 18 ст. У 1764 г. цэнтр Свірыдаўскага староства, 15 двароў, уладанне Станкевічаў. У 1795 г. 19 двароў, 165 жыхароў. У 1897 г. 65 двароў, 422 жыхары, у 1909 г. вёска ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 75 двароў, 457 жыхароў. У 1917 г. 73 двары, 489 жыхароў, побач аднайменны хутар, 1 двор, 4 жыхары. 3 20.08.1924 г. вёска ў Стараслабодскім сельсавеце Крупскага раёна, з 04.01.1967 r. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас імя Леніна. У 1941 г. у вёсцы 33 двары, 150 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 15 чалавек, знішчана 5 мірных жыхароў. Вёска часткова была спалена. Пасля вайны адбудавана, з 1950 г. да калгаса далучаны 2 суседнія калгасы, з 1959 г. вёска ў складзе саўгаса «Ухвала», з 1968 г. - саўгаса «Новая ніва», цяпер - калгаса Ніва. На 01.01.1998 г. 19 гаспадарак, 31 жыхар.

СЕЛІШЧА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Каля вёскі захаваліся курганныя могільнiкi, што сведчаць аб засяленні гэтай мясцовасці ў далёкай старажытнасці. Вядома з пачатку 19 ст. У 1818 г. 4 двары, 33 жыхары, уласнасць князя Радзівіла. У 1845 г. 44 жыхары, належала князям Радзівілам. У 1909 г. у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 18 двароў, 116 жыхароў. У 1917 г. 22 двары, 133 жыхары. 3 20.08.1924 г. вёска ў Стараслабодскiм сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, потым Мiнскай, Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мiнскай вобласці, з 04.01.1964 г. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Камунар». У 1941 г. ў вёсцы 31 двор, 153 жыхары. У Вялікую Айчынную вайну вёска была часткова спалена, загiнулi 14 чалавек. У 1944 г. адбудавана, з 1950 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса «Чырвоная Слабада», з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», з 1968 г. - «Новая ніва», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 20 гаспадарак, 39 жыхароў.

СКАКОЎКА, вёска ў Бобрскім пасялковым Савеце. Заснавана ў 1670 г. У той час паселiшча складалася з аднаго двара, адносілася да Барысаўскага стараства, Сакольскага царкоўнага прыходу. У 1764 г. 5 двароў, у 1781 г. 6 двароў, у 1795 г. 5 двароў, 32 жыхары. Вёска перайшла ва ўласнасць вядомага магната Міхала Радзівілы. У 1818 г. 10 двароўу, 60 жыхароў, было 17 коней, 17 кароў, авечкі, свінні, 8 валок ворыўнай зямлi i 1,6 валокі сенакосу. У 1909 г. вёска ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета, 182 жыхары. Да 1917 г. налічвалася 29 двароў, 206 жыхароў. Пасля ўстанаўлення Савецкай улады ў складзе Сакалавіцкага, потым Бобрскага сельсаветаў Крупскага раёна. У 1930-я гады створаны калгас імя Будзённага. У 1941 г. ў вёсцы 43 двары, 202 жыхары. У Вялікую Айчынную вайну загінулі 32 чалавекі, вёска была часткова спалена. Пасля вайны вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса «Перамога», з 1960 г. - саўгаса, цяпер калгаса «Бобр». На 01.01.1998 г. 26 гаспадарак, 49 жыхароў.

СТАРЫЯ ДЗЯНІСАВІЧЫ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. Упершыню згадваецца ў 1670 г. Існуе паданне, што заснавальнiкамi паселішча былi 2 былыя селяніны, магчыма, з ліку паўстанцаў Б. Хмяльніцкага, Кляшчонка і Макарэвіч. Назва вёскі паходзіць ад iмя аднаго з iх - Дзяніса, які вызначыўся ў час барацьбы супраць польскіх улад. У 1792 г. 17 двароў, каля 150 жыхароў. Вёска ў складзе Барысаўскага маёнтка Радзівілаў і Сакальскага царкоўнага прыходу. У Айчынную вайну 1812 г. каля вёскі дыслацыраваліся асноўныя сілы расійскай арміі Кутузава, пражывала больш за 200 чалавек. У сярэдзіне 19 ст. было каля 300 жыхароў, у канцы 19 ст. 89 двароў, 594 жыхары, млын, часоўня, хлебазапасны магазін. У 1917 г. у вёсцы 162 двары, 1083 жыхары. 20.08.1924 г. ў складзе Крупскага раёна. У 1920-я гады частка жыхароў адсялілася. У 1930-я гады створаны калгас «Трактар». У Вялікую Айчынную вайну ў вёсцы размяшчаўся варожы гарнізон, 28.09.1942 г. быў знішчаны партызанамі 8-й брыгады. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загiнулi 42 жыхары, 5 у партызанскай барацьбе. Вёска была часткова спалена. Пасля вайны створаны калгас «Маяк сацыялізму». З 1959 г. ў складзе саўгаса «Ухвала», з 1963 г. створаны асобны саўгас, зараз калгас «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. ў в. Старыя Дзянісавічы 36 двароў, 56 жыхароў.

СТАРЫЯ ПЫШАЧЫ, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Вядома з 1841 г. У 1886 г. сяло, 32 двары, царква, у 1897 г. 68 двароў, 426 жыхароў, народнае вучылішча, хлебазапасны магазін, лаўка, карчма, царква. У 1909 г. 61 двор, 443 жыхары, у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. У 1917 г. 76 двароў, 471 жыхар. 3 20.08.1924 г. вёска ў Стараслабодскім сельсавеце Крупскага раёна Барысаўскай, з 09.06.1927 г. Мінскай, з 18.06.1927 г. Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласці, з 04.01.1964 г. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930 г. створаны калгас «Новы шлях». У 1941 г. ў вёсцы 54 двары, 186 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну вёска акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. На франтах вайны загінулі 18 чалавек. У 1944 г. калгас адноўлены, у 1950 г. аб'яднаўся з калгасам «Чырвоная Слабада», з 1959 г. вёска ў складзе саўгаса «Ухвала», з 1968 г. «Новая ніва» (цэнтр в. Старая Слабада), цяпер – калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 35 гаспадарак, 56 жыхароў. Магазін, малочнатаварная ферма.

СТАРЫ САКОЛ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце. Заснавана ў сярэдзіне 17 ст. У 1670 г. 8 двароў, у 1772 г. 70 мужчын, дзейнічала царква. У канцы 18 ст. у вёсцы 24 двары, 235 жыхароў, уваходзіла ў Барысаўскі маёнтак. У сярэдзіне 19 ст. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерніі, 6 двароў, 50 чалавек, 19 валок зямлі (каля 80 га). Пасля ўстанаўлення Савецкай улады вёска ў складзе Ухвальскага, потым Дзянісавіцкага сельсаветаў Крупскага раёна. У 1930-я гады вяскоўцы арганізавалі калгас «Іскра». У 1941 г. у вёсцы 34 двары, 194 жыхары. У Вялікую Айчынную вайну загінулі 15 чалавек. З 1963 г. вёска ў складзе саўгаса, цяпер - калгаса «Дзянісавічы». На 01.01.1998 г. 29 гаспадарак, 64 жыхары.

СТАРАЯ СЛАБАДА, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Паводле пісьмовых крыніц вядома з 2-й паловы 19 ст. У 1897 г. 47 двароў, 310 жыхароў, у 1909 г. ў складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 58 двароў, 449 жыхароў. У 1917 г. 70 двароў, 462 жыхары, побач аднайменны хутар, 1 двор, 6 жыхароў. У 1912 г. адкрыта народнае вучылішча. З 20.08.1924 г. цэнтр Стараслабодскага сельсавета Крупскага раёна, з 04.01.1964 г. вёска ў складзе Ухвальскага сельсавета. У 1930-я гады створаны калгас «Чырвоная Слабада». У 1941 г. у вёсцы 77 двароў, 321 жыхар. У Вялiкую Айчынную вайну дзейнічала падпольная група. Ha франтах Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 53 чалавекі, гітлераўцы расстралялі больш за 100 чалавек у час акупацыі, спалена большасць пабудоў. Пасля вайны калгас адноўлены, у 1950 г. да яго далучаны 3 суседнія калгасы, з 1959 г. вёска ў складзе саўгаса «Ухвала», з 1968 г. - цэнтр саўгаса «Новая ніва». Цяпер у складзе калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 90 гаспадарак, 242 жыхары. Аддзяленне сувязі, лясніцтва, крама, сярэдняя школа, комплексны прыёмны пункт бытавога абслугоўвання насельніцтва, клуб, фельчарска-акушэрскі пункт, жывёлагадоўчая ферма. У цэнтры вёскі, каля будынка школы, у 1979 г. пастаўлены помнік на ўшанаванне памяці 104 землякоў, якія загiнулі ў барацьбе супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў у Вялікую Айчынную вайну.

ТРУДАВІК, пасёлак ва Ухвальскім сельсавеце. Створаны ў гады Савецкай улады. 20.08.1924 г. ў складзе Стараслабодскага сельсавета Крупскага раёна. У 1930 г. вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Трудавік». У 1941 г. у вёсцы 13 двароў, 73 жыхары. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 4 чалавекі. Пасля вайны вёска ў складзе саўгаса «Новая ніва», цяпер - калгаса «Ніва». На 01.01.1998 г. 9 гаспадарак, 16 жыхароў.

УЗНАЖ, вёска ва Ухвальскім сельсавеце. Заснавана ў сярэдзіне 17 ст. У 1670 г. 2 двары, уваходзіла ў Барысаўскі маёнтак, у 1781 г. 8 двароў, у 1795 г. 12 двароў, 131 жыхар. У 1909 г. вёска ў складзе Дзмітрыеўскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерніі, 26 двароў, 241 жыхар. У 1912 г. адкрыта народнае вучылішча. У 1917 г. 42 двары, 247 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска ў Выдрыцкім сельсавеце Крупскага раёна, з сакавіка 1973 г. ва Ухвальскім сельсавеце. У 1930-я гады вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас імя Молатава. У 1940 г. 68 двароў, 378 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі, у кастрычніку 1943 г. гітлераўцы поўнасцю спалілі вёску, загубілі 361 жыхара. Пасля вайны вёска адбудавана. У 1950 г. калгас аб'яднаўся з калгасам «Пралетарская перамога». З 1959 г. вёска ў складзе саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Нiва». На 01.01.1998 г. 1 гаспадарка, 2 жыхары. У цэнтры вёскі магіла ахвяр фашызму, пахаваны 360 мірных жыхароў, якіх 14.10.1942 г. расстралялі нямецка-фашысцкія захопнікі. У 1961 г. на магіле пастаўлены абеліск.

УХВАЛА, вёска, цэнтр сельсавета. Назву вёскi па паданні далі першыя пасяленцы. Вядома з 1670 г., сяло Барысаўскага маёнтка, 5 двароў. У 1772 г. 30 двароў, царква. У 1795 г. 33 двары, 205 жыхароў. У 1818 г. 44 двары, больш за 240 жыхароў, уласнасць князёў Радзівілаў. У 1825 г. пабудавана царква. У сярэдзіне 19 ст. 38 двароў, 170 жыхароў. У 1866 г. ў сяле 50 двароў, 2 царквы, у 1885 г. 55 двароў, 402 жыхары, цэнтр Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. У 1897 г. 79 двароў, 517 жыхароў, народнае вучылішча, валасное праўленне, царква, вадзяны млын, кузня, З лаўкі, карчма, хлебазапасны магазін. У 1909 г. 110 двароў, 587 жыхароў, у 1917 г 137 двароў, 810 жыхароў, паштова тэлеграфнае аддзяленне. З 29.08.1919 г. па 10.08.1920 г. цэнтр Ухвальскай воласці Гомельскай губерні, з 17.07.1924 г. Барысаўскай, з 18.06.1927 г. Крупскага раёна Аршанскай акругі, з 20.02.1938 г. Мінскай вобласті. У 1930 г. вяскоўцы аб'ядналіся ў калгас «Прасвет». У 1931 г. пабудавана сямігадовая школа, навучалася каля 100 школьнікаў. У 1934 г. пабудаваны млын, электрастанцыя на р. Можа. У 1940 г. ў вёсцы створана вучылішча па падрыхтоўцы трактарыстаў, работнiкаў лесу, працаваў механізаваны пункт па вывазцы лесу, дзейнічала бальніца. У 1941 г. ў весцы 154 двары, 762 жыхары. У Вялiкую Айчынную вайну акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі, у вёсцы размяшчаўся нямецкі гарнізон. На франтах Вялікай Ай чыннай вайны загінулі 65 чалавек. Вёска часткова спалена, знішчаны 144 мірныя жыха ры. У 1944 г. калгас адноўлены, з 1950 г. веска ў складзе ўзбуйненага калгаса імя Кірава, з 1959 г. - саўгаса «Ухвала», цяпер - калгаса «Ніва». У 1954 г. пабудавана новая школа, з 1959 г. дзейнічае торфабрыкетны завод. У 1983 г. пабудаваны Дом культуры.
На 01.01.1998 г. 370 гаспадарак, 1035 жыхароў. У вёсцы размешчаны школа, Дом культуры, торфабрыкетны завод, аддзяленне сувязі, 3 крамы, бiблiятэка, бальніца, дзіцячы сад, лясніцтва, 3 вытворчыя пабудовы, майстэрні калгаса, жывёлагадоўчая ферма. Каля вёскі брацкая магіла, пахаваны 38 воінаў, якія загінулі ўлетку 1944 г. ў баях пры вызваленні вёскі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Сярод пахаваных - воiны 174-й стралковай дывiзі 113-га стралковага корпуса 31-й арміі 3-га Беларускага фронту і воіны 23-й гвардзейскай асобнай танкавай брыгады 2-га Беларускага фронту. У 1961 г. на магіле пастаўлены абеліск. Магіла ахвяр фашызму, пахаваны 150 мірных жыхароў, закатаваных нямецка-фашысцкімі карнікамі 14.10.1942 г. У 1963 г. на магіле ўстаноўлены абеліск. У 1966 г. пастаўлены помнік на ўшанаванне памяці 126 аднавяскоўцаў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

ЧАРНАВОСАВА, вёска ва Ўхвальскім сельсавеце, у калгасе “Ніва”. Заснавана каля 1775 г., 4 двары, 29 жыхароў. У 1818 г. ўваходзіла ў Барысаўскі маёнтак князёў Радзівілаў, 5 двароў, з іх 4 – шляхты. У 1897 г. на хутары Чорны Восаў (Чарнушын) 18 двароў, 138 жыхароў, у 1909 г. ў засценку Восаў Чорны 15 двароў, 115 жыхароў, у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. У 1917 г. 20 двароў, 129 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска Крупскага раёна Барысаўскай, з 09.06.1927 г. Мінскай, 18.06.1927 г. Аршанскай акругі, з 20.02.1928 г. Мінскай вобласці. На франтах Вялікай Айчыннай вайны і ў партызанскай барацьбе загінулі 15 чалавек, знішчана 22 мірных жыхароў. Радзіма Героя Савецкага Саюза А.С. Лукашэвіча.

ЧЫРВОНЫ ПАХАР, вёска ва Ухвальскім сельсавеце, у калгасе «Ніва». Вядома з у пачатку 20 ст. Пасля ўстанаўлення Савецкай улады ў складзе Стараслабодскага, потым Ухвальскага сельсаветаў Крупскага раёна. У 1930-я гады вёска ў складзе калгаса «Камінтэрн». У 1941 г. 18 двароў, 94 жыхары. У Вялікую Айчынную вайну загінулі 9 чалавек. Ha 01.01.1998 г. 6 гаспадарак, 9 жыхароў.

ШЫНКІ, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце, у калгасе “Дзянісавічы”. Вядома з 1772 г., 7 двароў. У канцы 18 ст. 100 жыхароў, адносілася да Барысаўскага маёнтка князя Радзівіла. У пачатку 19 ст. 14 двароў, 120 жыхароў, у 1845 г. 6 двароў, каля 40 жыхароў. Паводле перапісу 1897 г. 25 двароў 192 жыхары. У 1909 г. засценак у складзе Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, 31 двор, 274 жыхары. У 1917 г. вёска, 29 двароў, 208 жыхароў. З 20.08.1924 г. вёска, цэнтр сельсавета Крупскага раёна Барысаўскай акругі, з 16.07.1954 г. ў Стараслабадскім, з 1964 г. ў Дзянісавіцкім сельсаветах. У 1941 г. у вёсцы 57 двароў, 288 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну дзейнічала падпольная патрыятычная група. На франтах загінулі 40 чалавек, гітлераўцы расстралялі 8 жыхароў. На 01.01.1998 г. 42 гаспадаркі, 70 жыхароў. Аддзяленне сувязі, крама, фельчарска-акушэрскі пункт.

ЯДЖАР, вёска ў Дзянісавіцкім сельсавеце, у калгасе «Дзянісавічы». Вядома з 1870 г., каля 30 жыхароў. У пачатку 20 ст. ва Ўхвальскай воласці Барысаўскага павета, 19 двароў, 135 жыхароў. У 1917 г. 26 двароў, 169 жыхароў. З 20.08.1924 г. ў складзе Шынкаўскага сельсавета Крупскага раёна. У 1941 г. ў вёсцы 26 двароў, 139 жыхароў. На франтах Вялікай Айчыннай вайны загінулі 7 чалавек. На 01.01.1998 г. 16 гаспадарак, 33 жыхары.

ТАТАРКА, вёска, з 1981 г. ў Кручанскім, з 2011 г. ў Фiлатаўскім сельсавеце Круглянскага раёна. У 1897 г. у вёсцы 14 двароў, 147 жыхароў (66 мужчын, 81 жанчына). У 1908 г. – 21 двор, 180 жыхароў, у 1917 г. – 25 двароў, 210 жыхароў, ва Ухвальскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні. Савецкая ўлада ўстаноўлена ў лістападзе 1917 г. 3 лютага да кастрычніка 1918 г. акупіравана войскамі кайзераўскай Германіі. 3 20.8.1924 г. у Круглянскім раёне Аршанскай акругі (да 26.7.1930), з 8.7.1931 г. у Талачынскім, з 12.2.1935 г. у Круглянскім раёнах, з 20.2.1938 г. Магілёўскай вобласці, з 16.9.1959 г. да 30.7.1966 г. у Бялыніцкім раёне. У 1925 г. адкрыта 4-гадовая школа, у якой у 1926 г. навучаліся 43 дзяўчынкі і хлопчыкі. У 1926 г. – 30 двароў, 195 жыхароў. У 1930-я гг. арганізаваны калгас. У 1940 г. – 37 двароў, 162 жыхары. У Вялікую Айчынную вайну з ліпеня 1941 г. да 27.6.1944 г. акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі. У 1944 г. гітлераўцы поўнасцю спалілі вёску, загубілі 10 жыхароў. Пасля вайны адбудавана. У 1993 г. 13 жыхароў. (З кнігі Памяць. Круглянскі раён)

ШЧЫТОК, вёска, не існуе.

ГАМн
369/1/469

Списки работников Ухвальского волисполкома по продналогу 1921-22 г.

Рулькевич Вл. Ник.
Вусик Григорий Адам.
Ильюшин Евсей Зах.
Титовец Илья Ст.
Недрит Авг. Петр.
Макаревич Марк
Пыжик Ив. Мих.
Гутин Моисей
Кривошей Лев Мен.
Эпельман Давыд

369/1/521

Работники Ухвальской волости 1921-22 г.

Волостной исполком
Владимир Рулькевич
Евсей Ильюшин
Иосиф Воронович
Георгий Вусик
Август Недрит
Владимир Макаревич
Петр Авхимович
Павел Ильюшин
Иван Рулькевич
Петр Ильюшин

Почтовое отделение
Александр Антоневич
Антон Каленционок
София Ильюшина

Врачебная часть
Норберт Вевель
Александр Сманцер
Тимофей Лаврович
Анна Долгая
Мария Долгая
Альберт Койро

Школьные работники
Зинаида Андреевская
Либа Литвин
Александр Лаврович
Ольга Таранович
Мася Резник
Александра Антоневич
Моисей Гутин
София Лаврович
Иван Саковец
Павел Домаронок
Александра Т(м)юнис
Иван Пыжик
Илья Мельник
Наталья Стрбайло
Голда Цейтлин
Анатолий Мацюк
Виктор Титовец
Александр Беляцкий
Анна Беляцкая
Антон Авхимович
Анна Пыжик
Татьяна Фреидлянд

Смотрители школьных зданий
Фома Малашевич
Моисей Титовец
Фома Кухлевский
Дарья Балбас
Илья Дудко
Степан Булыга
Евсей Рыбаченок
Анна Тиханович
Ефросиния Леонович
Василий Потемко

НИАБ 325/2/174

Карточки сплошного обследования хозяйств крестьянского типа, 1916 г.

Встречаются следующие лица:

Ухвала:

Бывш. помещ: Ильюшин Макей Саввин, Лесун Яков Викентьев, Воронович Григорий Адамов, Тиханович Ананий Давидов, Малашкевич Филипп Илларионов.

Бывш.церковн.: Юргульский Филипп Антонов.

Дворянин: Барановский Константин Ильин.

Вязок:
Бывш.пом: Филипчик Сергей Стефанов, Шутько Иван Данилов, Савицкий Константин Миронов.

Захаровка:
Бывш.пом: Щамель Харлан Алексеевич, Вусик Прасковья Маркияновна.

Ст. Слободка:
Бывш госуд.: Рыбаченок Лукьян Иванов, Рыбаченок Максим Тимофеев, Рыбаченок Емельян Ермолаев.

Нов. Слободка:
Бывш госуд.: Гладкович Ефрем Павлов.

Щиток:
Бывш госуд.: Авсиевич Семен Семенович.

Попарное:
Бывш госуд.: Воронович Иван Семенов, Мацура Григорий Макеев.

Татарка:
Бывш.пом: Кухлевский Лукьян Никитин, Парнюшка Матвей Иванов

Ложки:
Бывш. казен: Белый Афанасий Данилов.

Ст. Сокол:
Вусик Тимофей Кириллов, Долгий Иван Емельянов.

Новый Сокол:
Бывш.пом: Долгий Макей Иванов, Титовец Григорий Патапов.

Пышачи:
Белый Яков Михайлович, Авсиевич Прохор Терентьев, Павлинич Исаак Спиридонов, Семенов Иван Семенович.

Забиньково:
Бывш. казен: Белый Прокофий Андреев.

Куплинка:
Бывш. казен: Новик Клим Антонов, Макаревич Архип Михайлов.

Денисовичи:
Бывш.пом: Макаревич Елизавета Данилова, Макаревич Захарий Минов, Клещенок Прасковья Павлова, Клещенок Агафья Романова, Клещенок Михаил Феодоров, Козловский Илья Гавриилов, Клещенок Варфоломей Тарасов, Карецкий Афанасий Исидоров.

Заболотье:
Бывш.пом: Авсиевич Антон Романов, Леонович Роман Данилович, Лапо Марфа Семенова.

Николаевка:
Бывш.пом: Титовец Антон Пахомов.

Яджар:
Бывш.пом: Протасевич Трофим Александров.

Свиридовка:
Булыга Сильвестр Алексеев, Каленционок Семен Иванов, Кисель Евтихий Улианов, Белый Михаил Михаилов.

Дубовое:
Бывш.пом: Бельский Семен Кузьмич.

Скаковка:
Бывш.пом: Машкович Антон Васильевич.

Прусовщина:
Гоман Карп Несторов.

ГАМн
2295/1/19
2295/1/20

О рождении и браке за 1921г., о браке за 1922г.

warwara25 написал:

[q]

>> Ответ на сообщение пользователя blacksap от 28 декабря 2021 13:17

Просмотрела все указанные Вами фамилии. Фамилия Рыбаченок не упоминается. И данные по Ст.Слободке не упоминаются. Их там нет?

[/q]

По Ст. Слободке точно не помню. Скорее всего там общая информация по десятинам земли, количеству дворов, душ и т.д. (по некоторым деревням в деле предоставлена именно такая информация). Я выписала только по деревням, где есть фамилии.