Игуменский уезд Минской губернии (Белоруссия (Беларусь)) : ВГД

Может кому нибудь пригодится

3 ГІСТОРЫІ НАСЕЛЕНЫХ ПУНКТАЎ. Из книги Памяць. Уздзенскі раен

В скобках указано название на русском языке

АДРЫНІШЧЫ (Адринищи) вёска ў Камянкоўскім сельсавеце. Паводле перапісу 1897 г., вёс-ка ў Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 4 двары, 31 жыхар. На месцы сучаснага паселішча ў пачатку XX ст. знаходзіліся сумежна тры вёскі з назвай Адрынішчы, у іх разам было 16 двароў, 102 жыхары. У савецкі час яны аб'яднаны ў адну вёску. На 1.1.2000 г. 10 двароў, 15 жыхароў.

АЛЁХАЎКА (Алеховка), вёска ў Цялякаўскім сельсавеце. Назва ад р. Алёхаўка. У 1924 г. у вёсцы было 183 жыхары, мясцовыя дзеці вучыліся ў Цялякаўскай школе. Перад Вялікай Айчыннай вайной было 29 двароў, 137 жыхароў. У лютым 1944 г. нямецка-фашысцкія акупанты спалілі вёску і загубілі аднаго жыхара. На 1.1.2000 г. 13 двароў, 20 жыхароў. Археалагічны помнік — гарадзішча, за 2 км на захад ад вёскі, у пойме р. Алёхаўка.

АНДРУШЫ (Андруши), вёска ў Нёманскім сельсавеце, за 20 км ад чыгуначнай станцыі Негарэлае. Па пісьмовых крыніцах вядома з канца XVI ст., калі ўваходзіла ў склад Мінскага павета ВКЛ. Шляхецкая ўласнасць. Згодна юрыдычных актаў 1592 г., сяло, у якім было 7 сямей. У гэты час тут жылі пераважна людзі з прозвішчамі Багдановіч, Гушчык, Клыж. 3 1793 г. у складзе Расійскай імперыі. У XIX — пачатку XX ст. засценак у Магільнянскай воласці Мінскага павета. У 1897 г. 21 двор, 116 жыхароў. У пачатку XX ст. у засценку 15 двароў, 116 жыхароў. Паводле перапісу 1926 г., вёска, 18 гаспадарак, 101 жыхар. Да 1933г. створаны калгас «Чырвоны Бераг». Працавалі кузня і стальмашня. На 1.1.2002 г. 7 двароў, 9 жыхароў.

АНТАНОВА (Антоново) вёска ў Лашанскім сельсавеце. У 1917 г. паселішча ўпамінаецца як фальварак Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 1 двор, 9 жыхароў. На 1.1.2000 г. 16 двароў, 47 жыхароў.

АНУФРОВА (Ануфрово) , вёска ў Камянкоўскім сельсавеце. Па пісьмовых крыніцах паселішча вядома з пачатку XX ст. як маёнтак Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 1 гаспадарка, 3 жыхары. У 1921 г. у былым маёнтку створаны саўгас «Ануфрова». Паводле перапісу 1926г., саўгас, 80 жыхароў. У 1929 г. пабудаваны малочны завод, у 1932 г. — паравы млын і лесапіл-ка, у 1933 г. — шорная і сталярная майстэрні. На 1.1.2000 г. 10 двароў, 15 жыхароў.

АРЭХАЎКА (Ореховка) , вёска ў Азерскім сельсавеце. Па пісьмовых крыніцах вядома з па-чатку XX ст. У 1909 г. вёска Станькаўскай воласці Мінскага павета, 7 двароў, 33 жы-хары. На 1.1.2000 г. 2 двары, 1 жыхар.

АСТРАВОК (Островок), вёска ў Сямёнавіцкім сельсавеце. У XIX ст. — пачатку XX ст. вёска Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. У 1905 г. адкрыта народнае вучылішча. У 1909 г. 72 двары, 598 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., 98 гаспадарак, 523 жыхары, працаваў вадзяны млын. Пасля рэвалюцыі народнае вучылішча пераўтворана ў працоўную школу 1-й ступені. У 1924/25 навучальным годзе ў школе вучылася 79 дзяцей, іх настаўнікамі былі Ганна Максімаўна Жыгар і Кандрат Кандратавіч Атраховіч (будучы пісьменнік). На 1.1.2000 г. тут было 27 двароў, 79 жыхароў. Помнікі ахвярам фашызму і на магіле партызана К. А.Чахоўскага, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

АСТРАВОК, пасёлак у Сямёнавіцкім сельсавеце. У пачатку XX ст. паселішча было вядома як урочышча Уздзенскай воласці Ігуменскага павета, 1 гаспадарка, 24 жыхары. У 1924 г. пасёлак, 59 жыхароў, дзеці вучыліся ў суседняй Астравоцкай школе. На 1.1.2000 г. 7 двароў, 12 жыхароў.

АСТРАВОК, пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. Паводле перапісу 1926 г., хутар Востраў, 2 двары, 11 жыхароў. На 1.1.2000 г. 9 двароў, 19 жыхароў.

БАРАВЫЯ (Боровые), вёска ў Лашанскім сельсавеце, на р. Лоша, каля шашэйнай дарогі Узда — Мар'іна Горка. У канцы XIX — пачатку XX ст. засценак, потым вёска Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., засценак, 3 двары, 63 жыхары. У 1909 г. вёска, 33 двары, 256 жыхароў. У 1924 г. 206 жыхароў, мясцовыя дзеці вучыліся ў Лашанскай школе. У пачатку 1930-х гадоў тут працавалі калгас «Ільіч» і кузня. На 1.1.2000 г. 50 двароў, 102 жыхары.

БАСМАНОЎКА (Басмановка) , вёска ў Азерскім сельсавеце. У 1924 г. было 108 жыхароў, дзеці вучыліся ў Азерскай пачатковай школе. У 1929 г. тут створаны калгас «Новы шлях». У 1933 г. працавалі шорная майстэрня і кузня. На 1.1.2000 г. 29 двароў, 75 жыхароў.

БАХАНЫ (Боханы) , вёска ў Азерскім сельсавеце. У канцы XIX — пачатку XX ст. Баханы ўяўлялі сабой засценак Дудзіцкай воласці Ігуменскага павета. У 1897 г. 11 двароў, 80 жыхароў. У 1909 г. 12 двароў, 73 жыхары. Паводле перапісу 1917 г., 12 гаспадарак, 64 жыхары. У 1933 г. тут былі калгас «На варце», стальмашня і кузня. На 1.1.2000 г. 13 двароў, 40 жыхароў.

БЕЗМЯНЫ ( Безмены) , вёска ў Азерскім сельсавеце. На пачатку XX ст. вёска ў Станькаўскай воласці Мінскага павета. У 1909 г. 4 двары, 35 жыхароў. У 1916 г. засценак, 6 двароў, 29 жыхароў. На 1.1.2000 г. 4 двары, 3 жыхары.

БОР, пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. У пачатку XX ст. паселішча было вядома як ваколіца Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 15 двароў, 130жыхароў. На 1.1.2000 г. 12 двароў, 23 жыхары.

БОРКІ (Борки), вёска ва Уздзенскім сельсавеце. Па пісьмовых крыніцах вядома з канца XVI ст., уваходзіла ў склад Мінскага павета ВКЛ. 3 1793 г. у складзе Расійскай імперыі. У XIX — пачатку XX ст. вёска Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. Уласнасць Грабоўскіх, потым Завішаў. Працавалі царква, дзягцярны завод, карчма, 2 вадзяныя млыны. У 1909 г. у вёсцы было 80 двароў, 455 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., 99 двароў, 511 жыхароў. На 1.1.2000 г. 73 двары, 123 жыхары. Помнік землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

БРОДЫ (Броды) 1-я, вёска ў Сямёнавіцкім сельсавеце. У пачатку XX ст. вёска вядома была пад назвай Броды Котавыя 1-я, 17 двароў, 191 жыхар. Адносіліся да Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. На 1.1.2000 г. 25 двароў, 38 жыхароў. Помнік землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

БРОДЫ 2-я, вёска ў Сямёнавіцкім сельсавеце. Раней вядомы былі пад назвай Броды Котавыя 2-я. У пачатку XX ст. вёска Уздзенскай воласці Ігуменскага павета, 11 двароў, 65 жыхароў. На 1.1.2000 г. 7 двароў, 16 жыхароў.

БУКОВІЧЫ ( Буковичи) , вёска ў Сямёнавіцкім сельсавеце. У пісьмовых крыніцах паселішча ўпершыню ўпамінаецца ў 1592 г. як сяло ў Мінскім павеце Рэчы Паспалітай. У гэты час тут было 8 сем'яў, жылі людзі з прозвішчамі Марціновіч, Радковіч, Смужка, Цінашэвіч. 3 1793 г. у складзе Расійскай імперыі. У XIX — пачатку XX ст. вёска Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., 35 двароў, 218 жыхароў. У 1909 г. 37 двароў, 265 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., 57 двароў, 304 жыхары. На 1.1.2000 г. 5 двароў, 13 жыхароў.

БУКОВІЧЫ, пасёлак у Сямёнавіцкім сельсавеце. У пачатку XX ст. вёска Уздзенскай воласці Ігуменскага павета, 37 двароў, 265 жыхароў. У 1924 г. мясцовыя дзеці вучыліся ў суседняй Астравецкай школе. На 1.1.2000 г. 5 двароў, 13 жыхароў.

БЯРВІШЧЫ ( Бервищи) , вёска ва Уздзенскім сельсавеце. Упершыню паселішча ўпамінаецца ў 1590 г., калі знаходзілася ў складзе Мінскага павета ВКЛ. Уласнасць Грабоўскіх. 3 1793 г. у складзе Расійскай імперыі. У XIX — пачатку XX ст. вёска ва Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. У 1897 г. 56 двароў, 336 жыхароў, працаваў хлебазапасны магазін. У 1909 г. 59 двароў, 412 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., 72 двары, 511 жыхароў. У 1920 г. тут адкрыта пачатковая школа. У 1925 г. мясцовыя сяляне ўзвялі школьны будынак з дрэва. У 1924/25 навучальным годзе настаўнік Арсеній Груша ў гэтай школе вучыў 46 дзяцей. У Вялікую Айчынную вайну з канца чэрвеня 1941 г. да 4.7.1944 г. акупіравана нямецкімі фашыстамі. Супраць акупантаў дзейнічала патрыятычная падпольная група. У 1943 г. гітлераўскія карнікі расстралялі сям'ю Труханавых (8 чалавек). На 1.1.2000 г. 120двароў, 271 жыхар. Працавалі клуб, магазін. Археалагічны помнік — курганны могільнік, які мае 3 насыпы, знаходзіцца ў лесе, на левым беразе р. Уздзянка. Помнікі на магіле ахвяр фашызму, на магіле партызан, землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

БЯРОЗАВАЯ ПАСЕКА (Березовая Пасека ), пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. Вядома з пачатку XX ст. як урочышча пад назвай Пасека Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 1 гаспадарка, 6 жыхароў. У 1921 г. упамінаецца ў дакументах таксама як урочышча Пасека, 2 двары, 16 жыхароў. На 1.1.2000 г. 5 двароў, 12 жыхароў.

БЯРЭВІЦА (Беревица) , вёска ў Лашанскім сельсавеце. У самым пачатку XX ст. Паселішча ўяўляла сабой ваколіцу Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета. У 1909 г. у ваколіцы было 5 двароў, 29 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., вёска, 9 двароў, 53 жыхары. На 1.1.2000 г. 6 двароў, 10 жыхароў.

Продолжение

ВАЛОДЗЬКІ (Володьки), веска ў Азерскім сельсавеце. У пісьмовых крыніцах паселішча ўпамінаецца з XIX ст. У пачатку XX ст. вёска Станькаўскай воласці Мінскага павета, 29 двароў, 167 жыхароў. У 1933 г. тут былі калгас «Краіна Саветаў», сталярная майстэрня і кузня. На 1 1.2000 г 15 двароў, 31 жыхар. Помнік на магіле жыхароў суседняй вёскі Старына, якіх у 1942 г. закатавалі нямецка-фашысцкія карнікі.

ВАЛОК (Волок) , вёска ў Хатлянскім сельсавеце. У канцы XIX пачатку XX ст. Валок упамінаецца як маёнтак у Шацкай воласці Ігуменскага павета. У 1897 г. 4 гаспадаркі 43 жыхары. Паводле перапісу 1917 г., хутар, 1 двор, 12 жыхароў. Паводле перапіс; 1926 г., пасёлак, 25 двароў, 149 жыхароў. 3 1933 г. тут былі калгас «Усход», кузня, паблізу смалакурны завод «Перавалока» (па будаваны ў 1931). У Вялікую Айчыннув вайну каля вёскі партызаны атрада «Буравеснік» (камандзір М.Г.Мармулеў 10.6.1943 г. разграмілі нямецка-фашысцкук калону аўтамашын на дарозе Валок — Любяча. У выніку гэтай паспяховай бая вой аперацыі партызаны знішчылі 36 гітле раўцаў (у т.л. 10 афіцэраў), захапілі шмат графеяў (зброі, дакументаў). На 1.1.2000 г. 27 двароў, 48 жыхароў, працавала крама дома. Помнік на магіле партызанкі і 7 членаў партызанскіх сем'яў, якіх загубілі ў 1942 г нямецка-фашысцкія акупанты.

ВАЛЯР'ЯНЫ (Валерьяны), вёска ў Хатлянскім сельсавеце. У пісьмовых дакументах Валяр'яны ўпамінаюцца з XVIII ст. як вёска і фальварак, якія належалі спачатку Завішам, потым — Красінскім. У XIX — пачатку XX ст. вёска Шацкай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., мела двайную назву Валяр'яны (Фальяны), 37 двароў, 202 жыхары. Побач у гэты час было ўрочышча Валяр'яны, дзе працаваў смалярна-дзягцярны завод. У 1909 г. у вёсцы 39 двароў, 259 жыхароў. Паводле перапісу 1926 г., 54 гаспадаркі, насельніцтва 297 чалавек. Да 1933 г. створаны калгас імя Леніна і кузня. У Вялікую Айчынную вайну у ваколіцы вёскі 14.12.1943 г. аб'яднаныя сілы трох партызанскіх брыгад Мінскай вобласці (300-й імя Варашылава, 27-й імя Чапаева, 200-й імя Ракасоўскага) разграмілі буйную аўтакалону гітлераўцаў, забілі ці паранілі каля 170 гітлераўскіх салдат і афіцэраў. На 1.1.2000 г. 43 двары, 80 жыхароў. Працавалі лясніцтва, аддзяленне сувязі, магазін, аўтастанцыя. Помнік археалогіі — курганны могільнік, які мае 31 насып, размешчаны ў лесе каля вёскі. Помнік на брацкай магіле савецкіх воінаў, якія загінулі ў чэрвені-ліпені 1944 г. у баях супраць нямецка-фашысцкіх акупантаў каля вёскі.

ВАРАНОЎКА (Вороновка), пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. На 1.1.2000 г. 10 двароў, 28 жыхароў.

ВАРАЦІШЧЫ (Воротищи) , вёска ў Камянкоўскім сельсавеце. Па пісьмовых крыніцах паселішча вядома з пачатку XX ст. як засценак Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 7 двароў, 42 жыхары. Паводле перапісу 1926 г., таксама засценак, 10 гаспадарак, 63 жыхары. На 1.1.2000 г. 18 двароў, 48 жыхароў.

ВЕРХ-НЕМАН (Верх-Неман), вёска ў Лашанскім сельсавеце. Паводле перапісу 1926 г., пасёлак, 11 жыхароў. На 1.1.2000 г. тут пастаянных жыхароў не было. Летам жывуць дачнікі.

ВЕСЯЛОЎКА (Веселовка), пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. На 1.1.2000 г. 30 двароў, 74 жыхары.

ВІРКОВА (Вирково), вёска ў Камянкоўскім сельсавеце. У канцы XIX — пачатку XX ст. вёска Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета. У 1897 г. 30 двароў, 174 жыхары. У 1909 г. 25 двароў, 144 жыхары. Паводле перапісу 1926 г., 40 двароў, 182 жыхары. Каля вёскі ў 1943 — 1944 гг. баз-іраваўся штаб партызанскага атрада імя Багдана Хмяльніцкага 300-й брыгады імя Варашылава. На 1.1.2000 г. было 50 двароў, 101 жыхар, дзейнічалі млын, магазін, клуб, фельчарска-акушэрскі пункт і бібліятэка. Помнікі на могілках на брацкіх магілах партызан і землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. На будынку клуба ўстаноўлена мемарыяльная дошка ў гонар партызанскага атрада імя Багдана Хмяльніцкага.

ВІШНЁЎКА (Вишневка), пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. На 1.1.2000 г. 6 двароў, 10 жыхароў.

ВОЗЕРА (Озеро) , вёска, цэнтр сельсавета і эксперыментальнай базы імя Катоўскага. Паводле пісьмовых крыніц паселішча вядома з XVI ст. Упершыню ўпамінаецца ў юрыдычных актах у 1582 г. як сяло Мінскага павета Рэчы Паспалітай. Належала Радзівілам, потым Чапскім. 3 1793 г. у складзе Расіі. У XIX — пачатку XX ст. сяло Станькаўскай воласці Мінскага павета. У 1863 г. адкрыта народнае вучылішча, якое ўтрымлівалася на сродкі мясцовых сялян і дзяржаўнага казначэйства. У 1886 г. у сяле 60 двароў, 610 жыхароў, працавалі праваслаўная царква і народнае вучылішча. У 1886/87 навучальным годзе ў школе вучылася 40 хлопчыкаў і 13 дзяўчынак, іх настаўніцай была Ганна Свірская. Да 1909 г. колькасць двароў у сяле вырасла да 128, а насельніцтва — да 780 чалавек. Пасля рэвалюцыі народнае вучылішча было пераўтворана ў працоўную школу 1-й ступені. У 1924/25 навучальным годзе настаўнікі Алесь Навумаў і Васіліса Русецкая вучылі 96 дзяцей. У Вялікую Айчынную вайну дзейнічала патрыятычная арганізацыя (кіраўнік Е.М.Курбыка). У 1970 г. 226 гасцадарак, 714 жыхароў. На 1.1.2000 г. 322 двары, 815 жыхароў. Працавалі млын, рамонтна-механічныя майстэрні, ветэрынарныпункт, бальніца, амбулаторыя, аптэка, сярэдняя школа, Дом быту, Дом культуры, бібліятэка, аддзяленні сувязі і Беларусбанка, дзіцячы сад, 2 магазіны. Помнікі на брацкай магіле савецкіх воінаў і землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. Помнік архітэктуры — Петрапаўлаўская царква (2-я палова XIX ст.).

ВОЙКАВА (Войково), вёска, цэнтр Камянкоўскага сельсавета. 3 1939 г. цэнтр Камянкоўскага сельсавета. У 1970 г. 17 гаспадарак, 52 жыхары, тут знаходзіліся сядзіба саўгаса «Гарадок», сепаратарны пункт, аддзяленні сувязі і раённага камбіната бытавога абслугоўвання, клуб, бібліятэка, сярэдняя школа, магазін, ветпункт. На 1.1.2000 г. 30 двароў, 64 жыхары. Працавалі млын, комплексны прыёмны пункт бытавога абслугоўвання, рамонтна-механічныя майстэрні, аддзяленне сувязі, Дом культуры, фельчарска- акушэрскі пункт, 2 магазіны. Помнік землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

ВЯЛІКАЯ КАМЕНКА (Большая Каменка) вёска ў Хат лянскім сельсавеце. У пачатку XX ст. паселішча вядома як хутар Каменка Шацкай воласці Ігуменскага павета, 1 двор, 8 жыхароў. На 1.1.2000 г. 10 двароў, 12 жыхароў.

ВЯЛІКАЯ МАЛІНАЎКА (Большая Малиновка), вёска ў Хатлянскім сельсавеце. На 1.1.2000 г. 32 два-ры, 54 жыхары. Працаваў магазін.

ВЯЛІКАЯ УСА (Большая Усса ), вёска ў Ліцвянскім сельсавеце, нар. Уса. У XIX — пачатку XX ст. вёска Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. У 1888 г. узведзены школьны будынак, у 1889 г. адкрыта царкоўна-прыходская школа. Паводле перапісу 1897 г., 54 двары, 355 жыхароў, працавалі царква і суконная фабрыка. У пачатку XX ст. 57 двароў, 377 жыхароў. Пасля рэвалюцыі на базе царкоўна-прыходскай школы створана савецкая школа, у якой у 1924/25 навучальным годзе вучылася 75 дзяцей. Перад Вялікай Айчыннай вайной 86 двароў, 305 жыхароў. У жніўні 1943 г. спалена нямецка-фашысцкімі акупантамі. На 1.1.2000 г. 53 двары, 112 жыхароў. Працаваў магазін. Помнікі — на могілках на брацкай ма-гіле савецкіх воінаў і на магіле сакратара Уздзенскага падпольнага парткома, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну. Радзіма беларускага паэта, акадэміка АН Беларусі П.Ф.Глебкі.

ВЯСЁЛАЕ (Веселое), вёска ў Лашанскім сельсавеце. Паселішча ўпамінаецца ў 1920-я гады як лясная старожка. Паводле перапісу 1926 г., 1 двор, 9 жыхароў. На 1.1.2000 г. 9 двароў, 16 жыхароў.

ГАЙ , пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. Вядомы ў 1920-я гады пад назвай Зялёны Гай. Паводле перапісу 1926 г., 10 гаспадарак, 53 жыхары. На 1.1.2000 г. 9 двароў, 16 жыхароў.

ГАЛАВАЧЫ (Головачи), вёска ў Нёманскім сельсавеце. Паселішча ўпершыню ўпамінаецца ў пісьмовых крыніцах у 1592 г. як сяло Мінскага павета Рэчы Паспалітай, у якім было 7 дымоў. У гэты час тут жылі людзі толькі з прозвішчам Галавач. 3 1793 г. у складзе Расійскай імперыі. У XIX — пачатку XX ст. упамінаецца як засценак Магільнянскай воласці Ігуменскага павета. У 1897 г. 23 двары, 149 жыхароў. У 1909 г. 22 двары, 151 жыхар. Паводле перапісу 1926г., вёска, 30 гаспадарак, 150 жыхароў. На 1.1.2000 г. 28 двароў, 50 жыхароў.

ГАЛОЎНІ (Головни), вёска ў Нёманскім сельсавеце. Назва ад прозвішча Галаўня. У канцы XIX — пачатку XX ст. Галоўні ўпамінаюцца як засценак Магільнянскай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., 10 двароў, 85 жыхароў. У 1909 г. 12 двароў, 71 жыхар. На 1.1.2000 г. 10 двароў, 14 жыхароў.

ГАЛЯНОВА (Голяново), былы пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. Не існуе з 1950 г.

ГАРАДЗІШЧА (Городище) , вёска ў Азерскім сельсавеце. У пачатку XX ст. засценак Дудзіцкай воласці Ігуменскага павета, 11 двароў, 68 жыхароў. На 1.1.2000 г. 11 двароў, 15 жыхароў. Археалагічны помнік — гарадзішча, знаходзіцца каля вёскі, у забалочанай пойме р. Зялёная (прыток р. Цепленька).

ГАРАДОК (Городок) , вёска ў Камянкоўскім сельсавеце. Цэнтр саўгаса «Гарадок». Паводле перапісу 1926 г., хутар, 1 гаспадарка, 7 жыхароў. На 1.1.2000 г. 107 двароў, 311 жыхароў, працавалі аддзяленні сувязі і Беларусбанка, дзіцячы сад, сярэдняя школа, магазін.

ГАРБАТЫ (Горбаты), вёска ў Цялякаўскім сельсавеце. У канцы XIX — пачатку XX ст. вядомы як засценак Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., 15 двароў, 142 жыхары. У 1909 г. 20 двароў, 149 жыхароў. Паводле перапісу 1926 г., вёска, 26 гаспадарак, 147 жыхароў. На 1.1.2000 г. 5 двароў, 20 жыхароў.

ГЛІНІШЧЫ (Глинищи), пасёлак ва Уздзенскім сельсавеце. У канцы XIX — пачатку XX ст. вядома як засценак ці ўрочышча Уздзенскай воласці Ігуменскага павета. У 1897 г. засценак, 3 двары, 28 жыхароў. У 1909 г. урочышча, 1 гаспадарка, 22 жыхары. Паводле перапісу 1917 г., 6 двароў, 33 жыхары. У 1924 г. засценак, мясцовыя дзеці вучыліся ў Прысынкаўскай школе. У 1928 г. пабудаваны лесапільны завод і паравы млын, у 1930 г. цагельна-чарапічны завод, якія на-лежалі калгасу «Сейбіт». На 1.1.2000 г. 30 двароў, 86 жыхароў. Працавалі клуб і магазін. Радзіма беларускага мастака М.В.Рагалевіча.

ГЛІНКІ (Глинки), вёска ў Камянкоўскім сельсавеце. У канцы XIX ст. — пачатку XX ст. упамінаецца як засценак Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., 8 двароў, 40 жыхароў. У 1909 г. у засценку 6 двароў, 50 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., тут з назвай Глінкі былі засценак (4 двары, 22 жыхары) і хутар (1 гаспадарка, 6 жыхароў). У 1920-я гады мясцовыя дзеці вучыліся ў Канапелькаўскай школе. У пачатку 1930-х гадоў былі калгас імя 28 жніўня, шорная і сталярная майстэрні, кузня. На 1.1.2000 г. 88 двароў, 187 жыхароў. Працавалі жывёлагадоўчы комплекс, магазін, лазня, клуб, фельчарска-акушэрскі пункт. Помнікі на брацкіх магілах савецкіх воінаў (каля вёскі) і 2 абеліскі на ўшанаванне памяці землякоў (у цэнтры вёскі), якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

ГОСЬБІШЧЫ (Гостбищи) , вёска ў Лашанскім сельсавеце. У канцы XIX ст. вядомы як фальварак Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 г., 2 двары, 21 жыхар. У 1909 г. упамінаецца як урочышча, 1 гаспадарка, 13 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., таксама ўрочышча, 3 двары, 24 жыхары. У 1933 г. тут былі калгас «Чырвоны куток», сталярная майстэрня і кузня. На 1.1.2000 г. 5 двароў, 10 жыхароў.

ГРАБНІКІ (Грабники) пасёлак у Хатлянскім сельсавеце. У 1909г. паселішча ўпамінаецца як фальварак Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 1 гаспадарка, 9 жыхароў. Паводле перапісу 1917 г., засценак, 2 двары, 10 жыхароў. У 1924 г. хутар, мясцовыя дзеці вучыліся ў Даўгінаўскай школе. На 1.1.2000 г. 6 двароў, 13 жыхароў.

ГРАДКА (Грядка), былы пасёлак у Цялякаўскім сельсавеце. Паводле перапісу 1926 г., 17 двароў, 80 жыхароў. Не існуе з 1978 г.

ГУБІНА (Губино) вёска ў Ліцвянскім сельсавеце, каля р. Уса. У пачатку XX ст. вёска Койданаўскай воласці Мінскага павета, 42 двары, 339 жыхароў. Паводле перапісу 1926 г., у вёсцы было 46 двароў, 266 жыхароў. Мясцовыя дзеці ў гэты час вучыліся ў суседняй Сакольшчынскай школе. На 1.1.2000 г. 24 двары, 43 жыхары. Радзіма беларускага жывапісца С. А. Андруховіча.

ГУРБАНЫ (Гурбаны), вёска ў Лашанскім сельсавеце. На 1.1.2000 г. 6 двароў, 8 жыхароў.

ГУТА (Гута) вёека ў Хатлянскім сельсавеце. У 1909 г. паселішча называецца ваколіцай Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 3 двары, 27 жыхароў. У 1921 г. паблізу паселішча працаваў смалакурны завод. Згодна перапісу 1926 г., вёска, 20 двароў, 95 жыхароў. У 1933 былі калгас «Іскра» і кузня. На 1.1.2000 г. 17 двароў, 33 жыхары.

ГУШЧЫНА (Гущино) вёска ў Лашанскім сельсавеце. Паводле перапісу 1897 г., урочышча Слабада-Пырашаўскай воласці Ігуменскага павета, 2 двары, 10 жыхароў. У 1909 г. вядома як вёска, 16 двароў, 186 жыхароў. 3 вёскай межаваўся аднайменны фальварак, 2 гаспадаркі, 18 жыхароў. У 1924 г. 113 жыхароў, мясцовыя дзеці вучыліся ў Пырашаўскай пачатковай школе. Да 1933 г. створаны калгас і кузня. На 1.1.2000 г. 19 двароў, 31 жыхар.

Игуменский уезд Минской губернии

Размещаем и делимся информацией по игуменскому уезду. Информация о населённых пунктах, документы и полезные ссылки.