Öčîëęîâńęčĺ

B112 Marcin. W 1605 roku Marcina pokwitował brat Paweł. W 1608 roku Jadwiga Węgrzynowską, żona Stanisława Męczyńskiego odstąpiła Marcinowi działy w Arciszewie. W 1611 roku Paweł Garwarski, starosta wyszogrodzki, odstąpił Marcinowi dobra w Małoszewie. W 1612 roku Zofia Cybulska, żona Jana Pętkowskiego, zastawiła Marcinowi części w Cybulinie. W tym samym roku u Marcina zeznał dług brat Pawel W 1613 roku Marcin wprowadzony został do dóbr Jakuba Brzeskiego, syna Aleksego, w Brześciu i zeznał dług u X. Adama Kuczborskiego proboszcza w Orszymowie. W 1613 roku Marcin wprowadzony został do dóbr Wojciecha Zdziarskiego, syna Erazma, w Zdziarze. W 1616 roku Marcin był podsędkiem wyszogrodzkim. W tym samym roku Marcinowi odstąpił Kasper Gałecki, syn Aleksandra, części w Woli Gałeckiej. W 1618 roku Marcin zeznał dług u Mateusza Pilichowskiego. W 1620 roku Katarzyna Węgrzynowską, wdowa po Janie Grabowskim, zastawiła Marcinowi części w Węgrzynowie, a Piotr Nieździński, syn Andrzeja, przekazał Marcinowi należności u Andrzeja Nieździńskiego. W 1625 roku nastąpiły pomiary dóbr Marcina z granicznymi dobrami Pilichowskich w Pilichowie, Pilichówku i Główniewie. W 1628 roku Marcjan Szawłowski, a w 1634 roku Paweł Worowski zastawfli Marcinowi poddanych z Pilichowa. W 1636 roku Marianna Pilichowska, żona Lamberta Grota, odstąpiła Marcinowi dobra w Pilichowie, Pilichówku i Głowninie. W 1639 roku Marcin zapisał dożywocie żonie Helenie Jeżewskiej z Kuchar. W 1642 roku Marcin zawarł ugodę z X. Adamem Kuczborskim plebanem w Bulkowie. Marcin zmarł przed 1658 rokiem. Pozostawił córki: B112a. Elżbietę, w 1639 roku żonę Stanisława Gierzyńskiego, syna Adama, B112b Jadwigę, w 1661 roku żonę Wojciecha Szawłowskiwego, w 1675 roku żonę Piotra Szawlowskiego, B112c. Mariannę, w 1669 roku żonę Jana Dzierżanowskiego i B112 d. Annę, w 1675 roku żonę Pawła Pomianowskiego, oraz syna B112 1. Macieja.

B112 1. X. Maciej. W 1669 roku był zakonnikiem pod imieniem zakonnym Klemensa i przekazał swoje sumy na Pilichowie, Worowicach i Mysłakowie Wiktorowi Bromirskiemu, synowi Marcjana.

B113. Stanisław. W 1632 roku Stanisław nabył 1/2 lana w Ciołkowie, wraz z poddany¬mi, za 200 florenów od Jakuba i Wojciecha Woźnickich. W 1634 roku Maciej był żonaty z Elżbietą, córką Rosłana Rościszewskiego. W 1636 roku pokwitował jej brata Zygmunta. W 1640 roku Macieja pokwitowali bracia żony Jan i Franciszek Rościszewscy. W 1641 roku Maciej ożenił się powtórnie z Agnieszką Slepkowską. W 1646 roku Maciejowi wydzierżawił Adam Ślepkowski z matką dobra w Ślepkowie. Zapewne ten Stanisław zapisał w 1661 roku dożywocie z żoną Marianną Grodzką. Maciej zmarł przed 1662 rokiem. Pozostawił synów B113 1. Jana i B113 2. Stanisława. Wdowa wyszła powtórnie za Wojciecha Wolińskiego.

B113 1. Jan. W 1669 roku Janowi odstąpił części w Nieździnie Adrian, syn Piotra.

B113 2. Stanisław. W 1670 roku Stanisław ożenił się z Agnieszką, córką Wojciecha Nakwaskiego.

B12. Cherubin. W 1568 roku u Cherubina zeznał dług brat Stanisław. W 1572 roku, wraz z bratem Stanisławem, asystował Annie Sierpskiej, wdowie po Mikołaju Zarębie. W 1574 roku podzielił z braćmi dobra po ojcu w Ciołkowie. Był żonaty z Dorotą Nieździńską. W 1600 roku zastawił części w Ciołkowie synowi Wojciechowi. Pozostawił syna B121. Wojciecha.

B121. Wojciech. W 1600 roku był żonaty z Justyną Miszewską, ojciec zaś zostawił mu części w Ciołkowie. W 1611 roku był dziedzicem w Ciołkowie. W 1613 roku Jakub Łosowski, syn Marcina, z żoną odstąpił Wojciechowi dobra w Brodach. W 1615 roku Jan Lasocki odstąpił Wojciechowi części w Babach. W 1616 zapisał żonie dożywocie. W 1621 roku Wojciech zawarł ugodę z Feliksem Główczyńskim, synem Feliksa. W 1622 roku był dziedzicem w Nieździnie i Brodach i zapisał posag córce Annie. Wojciech zmarł przed 1630 rokiem. Pozostawił córkę B121a. Annę, w 1622 roku żonę Feliksa Główczyńskiego, syna Feliksa, oraz syna B121 1. Stanisława.

B121 113. Franciszek. W 1710 roku Tomasz Kroczewski, syn Szymona, pokwitował Franciszka z matką i rodzeństwem z długu na Brodach Małych, oni zaś zastawili te dobra Stanisławowi Łosowskiemu z żoną. W 1711 roku matka odstąpiła Franciszkowi z braćmi swoje dożywocie. W 1713 roku, wraz z braćmi rodzonymi i stryjecznymi, synami Wacława, odstąpił dobra po dziadku Stanisławie w Sąchocinie Marcjannie Satkowskiej, żonie Mikołaja Gniewkowskiego. W 1720 roku Franciszek odstąpił dobra w Nieździnie i Brodach Małych Adamowi Sobolewskiemu. W 1717 roku, wraz z braćmi Antonim i Wiktorem, zawarł ugodę z Adamem Sobolewskim dotyczącą podziału dóbr w Nieździnie i Brodach Małych. W 1722 roku Franciszek zeznał dług u Franciszka Koźlarzewskiego, syna Franciszka. Był żonaty z Anną, córką Jana Zawistowskiego, wdową po Jakubie Chawłowskim. Zmarł przed 1728 rokiem, a wdowa wyszła 3-o voto za Pawła Głazowskiego, syna Jakuba.

B121 114. Wiktor. W 1710 roku Tomasz Kroczewski, syn Szymona, pokwitował Wiktora z matką i rodzeństwem z długu na Brodach Małych, oni zaś zastawili te dobra Stanisła¬wowi Łosowskiemu z żoną. W 1711 roku matka odstąpiła Wiktorowi z braćmi swoje doży¬wocie. W 1713 roku, wraz z braćmi rodzonymi i stryjecznymi, synami Wacława, odstąpił dobra po dziadku Stanisławie w Sąchocinie Marcjannie Satkowskiej, żonie Mikołaja Gniewkowskiego. W 1717 roku, wraz z braćmi Franciszkiem i Antonim, zawarł ugodę z Adamem Sobolewskim dotyczącą podziału dóbr w Nieździnie i Brodach Małych. W 1720 roku Wiktor pokwitował Adama Sobolewskiego, któremu Wiktor odstąpił w 1719 roku do¬bra w Nieździnie i Brodach Małych.

B121 115. Wojciech. W 1710 roku Tomasz Kroczewski, syn Szymona, pokwitował Wojciecha z matką i rodzeństwem z długu na Brodach Małych, oni zaś zastawili te dobra Stanisławowi Łosowskiemu z żoną. W 1713 roku, wraz z braćmi rodzonymi i stryjecznymi, synami Wacława, odstąpił dobra po dziadku Stanisławie w Sąchocinie Marcjannie Satkowskiej, żonie Mikołaja Gniewkowskiego. W 1718 roku był żonaty z Anną, córką Piotra Sokolnickiego. W 1721 roku Wojciecha pokwitowała panna Elżbieta, córka Stanisława Ostrzykowskiego. Zmarł przed 1731 rokiem. Pozostawił nieletnie córki: B121 115a. Teresę, B121 115b. Ludwikę, B121 115c. Magdalenę i B121 115d. Mariannę.

B12112. Wacław. W 1674 roku Wacław pokwitował Krzysztofa Chociszewskiego z żoną. Był wtedy żonaty z Katarzyną Orłowską. W tym samym roku Wacławowi z żoną zastawił Kanigowo Piotr Kanigowskł, syn Feliksa, Katarzyna Smolska zaś, żona Tomasza Małoklęskiego, zwolniła Wacława ze wspólnikami z banicji spowodowanej zaborem dóbr w Kanigowie. W 1675 roku Wacław pokwitował Piotra Kanigowskiego, który zwolnił ze sporów Tomasza Małoklęskiego. W 1676 roku Wacława pokwitował brat Jan. W 1677 roku Jan Szawłowski z Nadółk pokwitował Wacława, który odstąpił mu poddanego. W 1679 roku Wacław zapisał na Nieździnie i Brodach pieniądze zmarłej żony Katarzyny. W 1679 roku Wacławowi odstąpił Piotr Kanigowski, syn Feliksa, dobra w Kanigowie. W 1680 roku Wacław ożenił się powtórnie z Ewą Leszczyńską. W 1681 roku Wacława, nabywcę Kanigowa pokwitowali synowie Jana Małowieskiego z należności za dobra Borzym, którego byli posesorami. W 1687 roku rodzina zmarłego Jana Kanigowskiego odstąpiła Wacławowi swoje prawa do Kanigowa. W 1668 roku Adam Leszczyński, syn Jana, odstąpił zięciowi Wacławowi swój zastaw w Węgrzynowie. W 1688 roku Wacława pokwitowała Elżbieta Kanigowska, żona Kazimierza Wołowskiego. W 1694 roku Wacław był posesorem zastawnym Kanigowa i zwolnił z oskarżeń właściciela Piotra Kanigowskiego. Wacław zmarł przed 1697 rokiem. Pozostawił z pierwszej żony córkę B121 12a. Annę, w 1694 roku żonę Jana Wkrzeńskiego, syna Wojciecha, 2-o voto żonę Kazimierza Górskiego, 3-o voto w 1730 roku żonę Jakuba Dąbrowskiego syna Walentego, z drugiej żony zaś córki B121 12b. Agnieszkę, w 1696 roku żonę Kazimierza Smoszewskiego, syna Stanisława, i B121 12c. Rozalię, w 1721 roku wdowę po Zygmuncie Brodzkim, 2-o voto żonę Michała Zawodzkiego, syna Jakuba, oraz synów: B121 121. Antoniego, B121 122. Macieja i B121 123. Wacława.

B121 121. Antoni. W 1696 roku na rzecz Antoniego z matką i braćmi zrzekła się dóbr sio¬stra Agnieszka. W 1699 roku Antoni asystował siostrze Annie. W 1708 roku Antoni był żonaty z Ewą, córką Jana Przeciszewskiego, Wojciech Przeciszewski zaś, syn Mateusza, zeznał dług u Antoniego. W tym samym roku Rozalia, wdowa po Jakubie Przeciszewskim, przekazała Antoniemu sumy na Zarębinie. W 1712 roku Antoni z braćmi wydzierżawili Kanigowo Walentemu Malewskiemu, synowi Stefana. W 1713 roku, wraz z braćmi rodzonymi i stryjecznymi, synami Jana, odstąpił dobra po dziadku Stanisławie w Sąchoeinie Marcjannie Satkowskiej, żonie Mikołaja Gniewkowskiego. W tym samym roku Antoni z braćmi odstąpił poddanego z Kanigowa Wojciechowi Dzierżanowskiemu, synowi Macieja. W 1715 roku Antoni uwolnił z banicji X. kanonika czerwińskiego Kazimierza Przeciszewskiego, a w 1717 roku pokwitował z długu Wojciecha Przeciszewskiego, syna Mateusza. W 1719 roku Antoni zamienił z braćmi Maciejem i Wacławem dobra w Kanigowie na dobra w Nieździnie i Brodach Małych. W 1721 roku Antoniemu odstąpili dobra w Kanigowie bracia Maciej i Wacław. W 1721 roku Antoniemu z braćmi odstąpiła Anna, żona Józefa Grębeckiego, poddanego z Gradówka. W 1722 roku Antoni pokwitował z oskarżeń Walentego Kleniewskiego, wicepisarza ziemi zawkrzańskiej. W tym samym roku Antoni pokwitował Jacka Brodzkiego, syna Macieja. W 1722 roku Antoniego pokwitował z pieniędzy u Jacka Brodzkiego Herkulanus Szawelski, kanonik czerwiński, dług zaś u Antoniego potwierdziła Rozalia Suska, wdowa po Jakubie Przeciszewskim. W 1724 roku Antoni z braćmi jako dziedzice Kanigowa zawarli umowę z Wojciechem Dziwanowskim, synem Macieja. W 1725 roku Antoni przekazał Piotrowi Rościszewskiemu, synowi Wojciecha, sumy zapisane na Zarębinie. W 1725 roku Antoni pokwitował Cecylię Pląskowską, wdowę po Antonim Lasockim, z dziećmi. W 1725 roku u Antoniego zeznał dług Marcin Chamski, syn Andrzeja. W 1727 roku Antoniego pokwitował Marcin Kamiński z żoną. Antoni zmarł przed 1752 rokiem. Pozostawił synów B121 121 1 Jana i B121 121 2. Marcjana.

B121 121 1. Jan. W 1752 roku Jan pokwitował z oskarżeń Piotra Jeża, syna Stanisława. Zapewne ten Jan był żonaty z Marianną z Mierzyńskich i był dziedzicem w Winnicy. Pozostawił synów: B121 121 11. Mikołaja, B121 121 12. Franciszka, B121 121 13. Konstantego, B121121 14. Euzebiego, B121121 15. Stefana i B121 121 16. Feliksa.

B121 121 11. Mikołaj. W 1779 roku kupił część dóbr w Winnicy od Marianny Radzickiej, a w 1789 resztę dóbr od Marcina Winnickiego. Żonaty był z Marianną Jeżewską, siostrą Floriana. Zmarł przed 1815 rokiem. Pozostawił córkę B121 121 11a. Wiktorię, w 1815 roku żonę Marcelego Melera zamieszkałego w Lipnie, oraz syna B121 121 111. Dominika.
B121 121 111. Dominik. Urodził się w 1799 roku. W 1815 roku siostra Wiktoria zrzekła się na rzecz Dominika dóbr w Winnicy. W 1838 roku żoną Dominika była Pulcheria, córka Józefa Jarnowskiego, zmarła w 1866 roku. Dominik był radcą Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. W 1839 roku nabył Winnicę (lit. C) od Jana Żurawskiego. Pozostawił córkę B121 121 Ula. Ewelinę urodzoną w 1824 roku, oraz syna B121 121 111 1. Władysława.

B121 121 111 1. Władysław. Urodził się w 1824 roku. W 1876 roku Władysław kupił dobra w Turzy Małej, wraz z częściami Winnicy i Zdziemborza od Franciszka Lipińskiego i sprzedał je w 1881 roku lekowi Ejbszycowi.

B121 121 12. Franciszek. Był pisarzem magazynów solnych w Wyszkowie.

B121 121 13. Konstanty.

B121 121 14. Euzebi. Pozostawił córki: B121 121 14a. Mariannę, B121 121 14b. Elżbietę, B121 121 14c. Justynę, B121 121 14d. Teodorę i B121 121 14e. Antoninę oraz syna B121 121 141. Ignacego.

B121 121 141. Ignacy.
B121 121 15. Stefan.
B121 121 16. Feliks.

B121 122 1. Józef. W 1746 roku ojciec odstąpił Józefowi z braćmi sumy po swojej siostrze Agnieszce Smoszewskiej. W 1746 roku Józef pokwitował ojca z dziedzictwa. W 1767 roku ojciec zapisał pieniądze Józefowi, który był wówczas dominikaninem.

B121 122 2. Franciszek. W 1746 roku ojciec odstąpił Franciszkowi z braćmi sumy po swojej siostrze Agnieszce Smoszewskiej. W 1750 roku Aleksander Wierzchowski, syn Krzysztofa, z rodzeństwem odstąpił Franciszkowi dobra Wierzchy. W 1754 roku Franciszka pokwitował brat Antoni z należności na Setropiach po ciotce Agnieszce. W 1759 roku Franciszek Nakwaski, podkomorzy wyszogrodzki, mianował Franciszka komornikiem granicznym i Franciszek złożył przysięgę. W 1767 roku ojciec przekazał Franciszkowi dobra w Nieździnie-Perkach, Wiłkanowku, Święcicach Papierowych i Nieździnie-Wyżgach, z których Franciszek miał spłacić brata Antoniego. W 1768 roku Franciszek zastawił X. Grzegorzowi Smoleńskiemu dobra w Karwowie, Franciszka zaś pokwitował Ludwik Zaborowski, syn Bartłomieja. W 1768 roku X. Grzegorz Smoleński odstąpił Franciszkowi Karwcwo. W l769 roku Franciszek był pisarzem grodzkim płockim i nabył dobra w Nieździnie-Perkach od Antoniego Falęckiego, syna Piotra. W 1772 roku Franciszek zapisał dożywocie z żoną Barbarą, córką Józefa Glinki, kuzyn Marcjan zaś odstąpił mu dobra w Szeligach Małych. W 1775 roku Franciszek nabył połowę dóbr w Smolsku od Marcina Droz-dowskiego, syna Antoniego. W tym samym roku Franciszkowi odstąpił poddanego z Przeradza Aleksander Dębski, syn Aleksandra, Teodor Kuczborski zaś, syn Franciszka, odstąpił Franciszkowi poddanego z Miszewa w ziemi zakroczymskiej. Również w 1775 roku Franciszek zeznał dług na Karwowie u kuzyna Marcjana, syna Antoniego. Franciszek został przed 1775 rokiem pisarzem ziemskim płockim. W 1776 roku Franciszek pokwitował wdowę po bracie Antonim, Mariannę z córką Czerlińską. W 1777 roku pokwitował go Jan Ośmiałowski, syn Michała. W 1780 roku Franciszek odstąpił z powrotem dobra w Szeligach Małych kuzynowi Marcjanowi, synowi Antoniego. W 1781 roku Franciszek zeznał dług na dobrach Perki. W 1786 roku zeznał na Karwowie dług u Klemensa Nakwaskiego, a także zeznał dług u Franciszka i Salomei Brzeskich znajdujących się pod jego opieką. W 1792 roku Franciszek był sędzią ziemiańskim płockim, Hipolit Mikorski zaś, syn Macieja, odstąpił mu części w Wilkanówku. Zmarł przed 1800 rokiem. Pozostawił synów: B121 122 21. Ignacego, B121 122 22. Jakuba, B121 122 23. Antoniego i B121 122 24. Józefa.

B121 122 21. Ignacy. W 1782 roku, wraz z ojcem, był dziedzicem w Karwowie. W 1800 roku otrzymał z działów rodzinnych dobra w Smólsku. W 1802 roku sprzedał Karwowo Szlacheckie Magdalenie Machcińskiej z mężem Józefem Modzelewskim. Był wtedy żonaty z Katarzyną, córką Adama Malewskiego. Zmarł przed 1835 rokiem. Pozostawił córkę Balbinę, żonę Jana Horuckiego ze Lwowa, która odziedziczyła dobra po ojcu.

B121 122 22. Jakub. W 1782 roku wraz z ojcem był dziedzicem w Karwowie. W 1802 roku sprzedał dobra w Nieździnie-Perkach Janowi-Bogumiłowi Milkemu.

B121 122 23. Antoni. W 1782 roku, wraz z ojcem, był dziedzicem w Karwowie.
B121 122 24. Józef.

B121 122 3. Antoni. W 1746 roku ojciec odstąpił Antoniemu z braćmi sumy po swojej siostrze Agnieszce Smoszewskiej. W 1754 roku Antoni pokwitował brata Franciszka z należności na Setropiach po ciotce Agnieszce. Za Antoniego wyszła w 1764 roku Marianna, córka Stanisława Jaroszewskiego, 1-0 voto wdowa po kupcu Mikołaju Czerlińskim. W 1765 roku Antoni był kapitanem piechoty JKMści, brat Franciszek zaś miał go spłacić z dóbr rodzinnych. Antoni nabył w 1769 roku dwór „Zaleszczyzna" na przedmieściu Gniezna. Zmarł przed 1776 rokiem. Być może synem tego Antoniego był B121122 31. Marcin.

B121 122 31. Marcin. W 1780 roku Marcinowi odstąpił Franciszek dobra w Szeligach Małych, które poprzednio od niego nabył.

B121 123. Wacław. W 1696 roku na rzecz Wacława z matką i braćmi zrzekła się dóbr siostra Agnieszka. W 1712 roku Wacław z braćmi wydzierżawili Kanigowo Walentemu Malewskiemu, synowi Stefana. W 1713 roku, wraz z braćmi rodzonymi i stryjecznymi, synami Jana, odstąpił dobra po dziadku Stanisławie w Sąchocinie. Marcjannie Satkowskiej, żonie Mikołaja Gniewkowskiego. W tym samym roku Wacław z braćmi odstąpił poddanego z Kanigowa Wojciechowi Dzierżanowskiemu, synowi Macieja. W 1719 roku Wacław z bratem Maciejem zamienił dobra w Nieździnie i Brodach Małych z bratem Antonim na dobra w Kanigowie. W 1719 roku Wacław był żonaty z Marianną, córką Pawła Pęskiego. W 1721 roku pokwitował z długu Antoniego-Jana Małowieskiego wicepisarza zakroczymskiego. W 1721 roku, wraz z bratem Maciejem, odstąpił dobra w Kanigowie bratu Antoniemu. W 1721 roku Wacławowi z braćmi odstąpiła Anna, żona Józefa Grębeckiego, poddanego z Gradówka. W 1722 roku Wacławowi odstąpił poddanego z Kobylej Woli Antoni Piotrkowski, syn Mateusza. W 1724 roku Wacław z braćmi, jako dziedzice Kanigowa, zawarli umowę z Wojciechem Dziwanowskim, synem Macieja. W 1727 roku Wacławowi zastawił Ciołkówko Stanisław Niszczycki, kasztelan raciążski, syn Pawła. W tym samym roku Wacław z żoną pokwitował z pieniędzy Antoniego Małowieskiego, podstarościego grodzkiego wyszogrodzkiego. W 1728 roku z Wacławem zawarł kontrakt dotyczący zastawu Nłeździny-Perków z Antonim-Janem Małowieskim, podstarościm wyszogrodzkim. W 1725 roku An-toni-Jan Małowieski zastawił Wacławowi dobra w Małej Wsi, Nieździnie i Wilkanówku. W 1743 roku Wacław był powtórnie żonaty z Marianną Dębską, a Marianna, wdowa po Stanisławie Niszczyckim, kasztelanie raciążskim, odstąpiła Wacławowi zastawione poprzednio Ciołkówko. W 1745 roku Wacław odstąpił poddanego z Ciołkówka Józefowi Dembowskiemu, łowczemu zawkrzańskiemu, synowi Floriana. W 1749 roku Wacław z bratankami Marcjanem, Janem i Franciszkiem pokwitował z wyprocesowanych pieniędzy Teresę,wdowę po Janie Jeżewskim, z synami. W 1755 roku Wacław zastawił Ciołkówko Piotrowi Kozłowskiemu synowi Mikołaja, Wacława zaś pokwitowali z długu na tych dobrach synowie Antoniego Miszewskiego. W 1762 roku Wacław odstąpił dobra w Ciołkówku synowi Wojciechowi. Wacław zmarł przed 1763 rokiem. Pozostawił z l żony córki B121 123a. Mariannę, w 1772 roku żonę Józefa Malińskiego, syna Fabiana, i B121 123b. Joannę, w 1781 roku żonę Antoniego-Wiktora Pomianowskiego, oraz syna B121 1231. Wojciecha.

B121 123 1. Wojciech. W 1762 roku ojciec odstąpił Wojciechowi dobra w Ciołkówku. W 1773 roku Wojciech odstąpił dobra w Ciołkówku Józefowi Kleniewskiemu synowi Marcelego. Zapewne ten Wojciech był w 1779 roku żonaty z Katarzyną córką Józefa Chełmickiego.

B13. Serafin. W 1568 roku u Serafina zeznał dług brat Stanisław. W 1574 roku podzielił z braćmi dobra po ojcu w Ciołkowie. W 1583 i w 1585 roku Serafinowi zastawił części w Ciołkowie brat Mikołaj. W 1583 roku Serafinowi sprzedał wieś Grąd Mikołaj Romocki, syn Jakuba. W 1584 roku Stanisław Romocki poniszczył Serafinowi znaki graniczne w Grądzie. Serafin zmarł przed 1595 rokiem. Pozostawił córkę B12a. Annę, w 1603 roku żonę Wojciecha Łopackiego, syna Pawła, oraz synów B131. Andrzeja i B132. Jakuba.

B131. Andrzej. W 1595 roku, wraz z bratem, pokwitował stryja Mikołaja. W 1614 roku Andrzejowi przekazał należności Wojciech Kosiński, syn Mikołaja z Kosin Starych. W 1632 roku Andrzej wprowadzony został do dóbr Łukasza Turskiego, syna Wojciecha w Turzy. W 1631 roku Tomasz Kłokocki, syn Walentego, zapisał Andrzejowi dożywocie na swoich dobrach w Grądzie. Andrzej występował jeszcze w 1646 roku.

Linia C. Potomstwo Andrzeja zwanego Jaszek

C. Andrzej. Występował w 1523 roku. Jego siostrą była zapewne Anna, w 1519 roku żona Sebastiana syna Stanisława z Niesułowa. W 1534 roku Andrzejowi odstąpił części w Łuniewie Michał z Chomętowa z żoną. W 1540 roku zapisał posag córce Agnieszce. Zmarł w 1540 roku. Pozostawił córki Ca. Dorotę, w 1538 roku żonę Pawła Kozłowskiego, syna Wawrzyńca, i Cb Agnieszkę występującą w 1540 roku, oraz syna C1 Stanisława.

C1. Stanisław. Był dziedzicem w Ciołkowie Małym, Woźnikach i Łuniewie. W 1540 roku Stanisław zeznał dług na Ciołkowie Małym, Woźnikach i Łuniewie u X. Mikołaja Ślepkowskiego, kanonika płockiego. W 1541 roku Anna, córka Marcina Łuniewskiego pokwitowała Stanisława ze swoich praw do Łuniewa. W 1543 roku Stanisław wydzierżawił swoje części w Łuniewie X. Mikołajowi Ślepkowskiemu, plebanowi w Kuckach. Był żonaty z Katarzyną, córką Jana Ślepkowskiego. Zmarł przed 1544 rokiem. Pozostawił córkę Clą. Doro¬tę, w 1553 roku żonę Jakuba Kuczborskiego, W 1544 roku wdowa z córką Dorotą skarżyła Piotra Kozłowskiego oraz Jana Borzewskiego o wyrzucenie jej z córką Dorotą z połowy dóbr w Ciołkowie, Woźnikach i Łuniewie otrzymanych po mężu. Opiekunem córki Doroty był w 1547 roku Piotr Koskowski, który poranił kmieci X. Jana Tłubickiego z Czerniejewa.
Osoby nie powiązane z rodowodami

Franciszek. W 1587 roku był synem Macieja, dziedzica w Gocłowie, i zapisał pie¬niądze siostrze Annie, żonie Jana Łuniewskiego. Tego Franciszka, zmarłego przed 1597 rokiem, synem był Jan, który w 1596 roku wprowadzony został do dóbr Jana, syna Mikołaja w Białoskórach.

Jakub. Był synem zmarłego przed 1680 rokiem Macieja. Żoną jego była wtedy Marianna Słupecka, wdowa po Janie Sulborskim, on zaś zapisał pieniądze X. Marcinowi, synowi Jana. Zapewne synami tego Jakuba byli Walenty i Teodor. Walenty w 1717 roku zastawił części w Ciołkowie Wielkim Józefowi Bromirskiemu, synowi Piotra. Był żonaty z Anną Sieklucką. Zmarł przed 1749 rokiem. Pozostawił córki Dorotę, żonę Franciszka Kozłowskiego, i Annę, w 1749 roku wdowę po Janie Siecińskim, oraz synów Antoniego, żonatego w 1758 roku z Elżbietą, córką Wawrzyńca Niedroskiego, i Felicjana, którego pokwitował w 1758 roku Walenty Ślepkowski, syn Jana.

Jan. W 1566 roku był synem zmarłego Stanisława i zapisał posag żonie Elżbiecie, córce Michała Sobańskiego.

Jan. W 1684 roku był żonaty z Zofią, córką Kaspra Karwowskiego.

Jan. W 1688 roku był żonaty z Zofią Krzyżanowską, wdową po Mateuszu Osieckim.

Krzysztof. W 1640 roku był dzierżawcą dóbr w Miszewie i Małoszewie.

X. Krzysztof. W 1571 roku był prepozytem w Małogoszczy.

Marian. Zmarł przed 1713 rokiem. Był żonaty z Elżbietą Jaroszewską. Pozostawił córkę Marcjannę, w 1713 roku wdowę po Szymonie Satkowskim.

Marcin. Był synem Stanisława i w 1595 roku zeznał dług u Stanisława Męczyńskiego.

Marcin. Zmarł przed 1728 rokiem. Był żonaty z Zofią Wąsowską.

Marcin. W 1750 roku był żonaty z Marianną, córką Antoniego Kanigowskiego. Zapewne ten Marcin zmarł przed 1755 rokiem. Był dziedzicem w Arciszewie.

Maciej. Zmarł przed 1701 rokiem. Pozostawił synów Stanisława i Jakuba. Zapewne wdową po tym Stanisławie była w 1723 roku Katarzyna, córka Wojciecha Peszyńskiego.

Piotr. Był żonaty z Konstancją, córką Jakuba Zawadzkiego. Zmarł przed 1719 ro¬kiem, a wdowa wyszła 2-o voto za Walentego Sobolewskiego.
X. Stanisław. W 1662 roku był plebanem w Łętowie. W 1682 roku odstąpił części w Nieździnie bratu Janowi, synowi Stanisława. W 1707 roku był kanonikiem czerwińskim i uwolnił z długu brata Jana.

Tomasz. Był synem zmarłego przed 1777 rokiem Felicjana i Marty Rostkowskiej. W 1761 roku zapisał dożywocie żonie, Teresie Wrzoskównie. W 1777 roku odstąpił części w Ciołkowie Wielkim Antoniemu Woźnickiemu, synowi Jana. Pozostawił córkę Zofię. Jego brat Józef był w 1776 roku żonaty z Marianną, córką Antoniego Galemskiego.

Wawrzyniec. Był żonaty z Katarzyną Rycharską. Zmarł przed 1773 rokiem. Pozostawił syna Stanisława, który w 1773 roku odstąpił dobra w Sniegocinie Kazimierzowi Kowalewskiemu, synowi Kazimierza. Córką Wawrzyńca była Łucja, w 1790 roku wdowa po Macieju Niedroskim, 2-o voto żona Antoniego Ważyńskiego, syna Zygmunta.

Władysław. Pozostawił córkę Mariannę, w 1762 roku żonę Józefa Malińskiego, syna Fabiana.

Aleksandra. Zmarła przed 1725 rokiem. Była żoną Samuela Kamińskiego.

Anna. W 1631 roku była żoną Marcina Knzickiego.

Anna. Około 1745 roku była żoną Wawrzyńca Malińskiego.

Anna. Około 1750 roku była żoną Aleksandra Pilichowskiego.

Dorota. W 1596 roku żona Mateusza Komońskiego, syna Mateusza.

Emerencjanna. W 1630 roku była wdową po Mikołaju Luboradzkim.

Ewa-Aleksandra. W 1690 roku była żoną Arnolfa Nakwaskiego, syna Wojciecha.

Jadwiga. W 1676 roku żona Daniela Rusieckiego.

Magdalena. Około 1740 roku była żoną Antoniego Cieślińskiego.

Marcjanna. W 1758 roku była żoną Wawrzyńca Kowalewskiego, syna Michała.

Marianna. W 1688 roku była wdową po Mateuszu Wołowskim.

Marianna. W 1709 roku była żoną Stanisława Jeża.

Marianna. 1752 roku była żoną Mateusza Górskiego, syna Krzysztofa.

Petronella. Około 1715 roku była żoną Adama Kowalewskiego.

Petronella. Około 1760 roku była żoną Aleksandra Dąbrowskiego.

Zofia. W 1908 roku była żoną Włodzimierza Rościszewskiego, syna Kazimierza.


ęđŕńíűě öâĺňîě âűäĺëĺíű čěĺíŕ ŕďđĺäęîâ Ęîíńňŕíňčíŕ Ýäóŕđäîâč÷ŕ Öčîëęîâńęîăî ďî ďđ˙ěîé ëčíčč

Đîěŕí Ôĺäîđîâč÷ Ńŕíăóřęî (1537-1571)
66ő53, łíâ.ą Ć-954 ˲Ě
Ŕëĺęńŕíäđîâč÷ Ęîńň˙íňčí
Ďîőîäćĺíí˙: Ěóçĺé ęí. Ëţáîěčđńüęčő ó Ëüâîâł
Íŕďčńč: íŕ ëčöĺâłé ńňîđîíł ďî óěîâíîěó îâŕëó "ROMAN XZĘ / SANGUSZKO / ZYŁ ANNO / 1571." Íŕ çâîđîňł ďłäďčń ŕâňîđŕ "Alexandrowicz fecit".

÷ňî-ňî íĺ î÷ĺíü ďîőîć íŕ îáîčő ďîđňđĺňŕő