Piętki-Gręzki
Piętki stanowiły okolicę szlachecką zamieszkałą przez drobną szlachtę. Pierwsze dane o istnieniu osadnictwa na tym terenie pochodzą z 1465 roku. Wtedy to notowano w zapiskach genealogicznych Wawrzyńca, dziedzica wsi Piętki (*329), pieczętującego się
herbem Ślepowron. Bardzo prawdopodobne, iż miejscowa szlachta była spokrewniona z innymi tutejszymi rodami Kuczyńskich oraz Lubowickich herbu Ślepowron, ponieważ większość okolicznej szlachty posługiwała się tym właśnie herbem.
Kolejnym znanym rycerzem był Andrzej zwany Oczko, dziedzic Piętków w 1489 roku. Jego synem był Piotr wspominany w aktach ziemskich w 1509 roku. W tym samym czasie wymienia się Abrahama, Jakuba, Marcina i Piotra synów Jana. W początkach XVI wieku można również znaleźć wzmianki o Bartłomieju i jego synach: Macieju, Michale oraz Piotrze (1523) (*330).
Jak widać, początkowo znany był tylko jeden dziedzic wsi, natomiast w pierwszej połowie XVI wieku była ich już cała grupa. Trudno teraz orzec, która z kilku części okolicy szlacheckiej Piętki jest najstarsza. Prawdopodobnie Basie lub Gręzki. Pierwszy zapis z XV wieku mówi tylko o miejscowości Piętki, natomiast zapisy z XVI wieku mówią już o podziale na cztery części.
Liczny ród Piętków nie mógł pomieścić się w swoim gnieździe i część z nich zajmowała tereny wokół pierwotnej siedziby. Tak było na przykład z synem wyżej wymienionego Macieja (syna Bartłomieja), który zwał się Mikołajem i był zwany Szeliga. Założył on Piętki Szeligi. Piętkowie „skolonizowali” także pobliskie Sobolewo, dając początek sławnemu rodowi Sobolewskich herbu Ślepowron (patrz Sobolewo).
Podczas sporządzania dokumentów dotyczących unii polsko-litewskiej wymieniono w nich wielu rycerzy z tej okolicy (z Piętek Basie, Piętek Gręski, Piętek, Gręsk oraz Szelig) (*331).
Zgodnie z danymi z 1580 roku, istniała wioska Pieńki (zapewne błąd ówczesnych pisarzy) dzieląca się na części: Baśki, Gręski i Szeligi. Osobno wymieniano Oczkowiznę. Dziedziczyli tu (i płacili podatki): „Ślachetny Wawrzyniec Kostro, z cześnikami swemi, dał z włok ziemskich 2, po gr. 15. Ślachetny Matyas Pąk, z cześnikami swemi, dał z włók ziemskich 10, po groszy 15. Ślachetny Jakób Stanisławów, z cześnikami swemi z Pieńków Szeligów, z włók ziemskich 10, po gr. 15. Ślachetny Matyas Jedynak z cześnikami swemi, dał z włók ziemskich 10, po gr. 15” (*332).
Przez wieki Piętki były siedzibą drobnej szlachty. Początkowo Piętków, potem również innych szlachciców. Na przykład w XIX i XX wieku notowano tu rodzinę Tołwińskich herbu Ogończyk (*333). Przez długi czas zachowało się tradycyjne budownictwo. Zespół budynków mieszkalnych i gospodarczych z tej wsi można oglądać w skansenie w Ciechanowcu.
Piętki Gręzki w XIX wieku były ośrodkiem szkolnictwa. W latach 1868-1879 notowano tutaj rządową szkołę jednoklasową. Warto również wspomnieć, że była to najstarsza szkoła w gminie Klukowo (*334).
Słownik Geograficzny z 1887 roku w ten sposób opisuje Piętki: „- wieś i okolica szlachecka, powiat mazowiecki, gmina Klukowo, parafia Kuczyn. Posiada szkołę początkową ogólną i wiatrak. W obrębie okolicy leżą wsie szlacheckie: Piętki Basie, Piętki Gręzki, Piętki Szeligi i Piętki Żebry ” (*335).
Na przełomie XIX i XX wieku ta miejscowość stanowiła liczne skupisko ludności drobnoszlacheckiej. W 1891 roku naliczono tutaj aż 35 gospodarstw na 294 ha gruntów (średnio 8,4 ha) (*336).
W 1921 roku w tej wsi znajdowało się 37 domów z 203 mieszkańcami, w tym 4 prawosławnych (3 z nich podało narodowość białoruską

(*337).
W czasie okupacji niemieckiej powstał tu tajny komplet na poziomie szkoły średniej. Prowadził go przedwojenny oficer wojsk lotniczych Leon Kłodecki (*338).
--------------------------------------------------------------------------------
(*329) Rodzina, Herbarz...., tom XIII, s. 367.
(*330) Tamże.
(*331) Halicka I, Nazwy miejscowe..., s. 136.
(*332) Źródła Dziejowe...., tom XVII/1, s. 54.
(*333)
http://www.zszp.bialystok.pl/jan-kazimierz-tolwinski.html.(*334) Jemielity W, Szkolnictwo w Guberni ..., s. 28.
(*335) Słownik Geograficzny...., tom VII, s. 121.
(*336) Dajnowicz M. Drobna szlachta....., s. 221.
(*337) Skorowidz miejscowości....., s. 109.
(*338) Wincenciak W, Szkolnictwo w ..., s. 139.
Klukowo - Gminny Portal Internetowy - Piętki-Gręzki - [ Перевести эту страницу ]
www.klukowo.pl/viewpage.php?page...
Piętki-Szeligi
W pierwszej połowie XVI wieku żył Bartłomiej Piętka, który miał syna Macieja (1523). Jego synem był Mikołaj zwany Szeligą. Brakowało dla niego miejsca w rodzinnej wsi (jego ojciec miał dwóch braci, a ci zapewne synów), więc zajął puste tereny w oddali od rodowego gniazda. Miało to miejsce w połowie XVI wieku. Zatem cała nowa wioska liczyła początkowo jeden dom. Z czasem zamieszkali tu jego potomkowie i tą część Piętek zaczęto nazywać Szeligami. Wspomina się o niej już w 1569 roku (Szeligi, z Szelig) (*339).
Wioskę zamieszkiwali głównie przedstawiciele rodziny Piętków herbu Ślepowron, ale notowano także Lubowieckich i Olszewskich (Dorota Lubowicka, córka Jana, żona Jana Olszewskiego z Piętek Szeligów, zmarła przed 1692 rokiem) (*340). W tej okolicy notowano też rodziny Kostrów herbu Rawicz i Kuczyńskich.
Należy podkreślić, że Piętkowie mimo, że byli raczej ubogą szlachtą i nie równali się z takimi rodami jak Kuczyńscy, potrafili w XIX wieku udowodnić swoje pochodzenie szlacheckie. Rosjanie w tym czasie weryfikowali liczną rzeszę ubogiej szlachty. Ten kto nie miał dokumentów potwierdzających pochodzenia nie dostawał dyplomu szlacheckiego. Piętkowie w dużej części potrafili udowodnić pochodzenie, jednak część z nich przyjęła herb Pomian, a inni prawowity herb Ślepowron (*341).
Dane z 1891 roku informują o 12 gospodarstwach drobnoszlacheckich na 92 ha ziemi (*342). W 1921 roku w tej miejscowości notowano 15 domów z 99 mieszkańcami (*343).
(*339) Halicka I, Nazwy miejscowe..., część I, s. 136.
(*340) Boniecki A, Herbarz...., t. 15, str. 86: Lubowiccy h. Ślepowron.
(*341) Szlachta wylegitymowana..., s. 522-523.
(*342) Dajnowicz M. Drobna szlachta....., s. 221.
(*343) Skorowidz miejscowości....., s. 109.