Левковские

Люстрация Овручского замка 1622 года (рукопись, копия)
2

Люстрация Овручского замка 1622 года (рукопись, копия)
4

2

Та же Люстрация Овручского замка 1622 года (даю материал в помощь для прочтения) частично отображена Руликовским в этой его статье об Овруче (на стр. 776):

[q]

W 1617 r. po Michale Wiszniowieckim sstą został Paweł Rucki; tegoż roku woźny Petroniego Hulewicza, archimandrytę po-czajowskiego, wwiązał w posiadanie w O. dwóch monasterów: Uspeńskiego Zaruczajskie-go i Spaskiego Wasilewskiego (Arch. J. Z. R., t. VI, str. 448). W 1620 r. był sstą Chocim Kamieniecki; po nim w 1622 r. Andrzej Górski czy Górecki. Lustracya z 1622 r. tak nam O. przedstawia: „miasto wałem i ostrogiem ze trzech stron otoczone, z czwartej strony błota, bram 3 z wieżami. Dwór króla Jmci palami dębowemi otoczony i brama: po lewej stronie cerkiewka pusta. Zamek na górze wysokiej przestronno wystawiony, most zły, baszt 2 oszarpanych i, niopobitych, Summa prowentu sstwa tego fi. 4177 gr. 14 d. 12, z których wytrąciwszy jurgieltu podstawcie-mu, ponieważ mu się folwarczok zostawił na wychowanie, fi. 77—14—12, zostaje summa fi. 4,100. Przychodzi od tego kwarty 820. Dochody sstwo pobierało z arendy, z folwarku pod miastem, ze wsi i folwarku Ostrów, z mczka Michajłowa i słobody Jarosławiec, z rudy żelaznej, z młyna miohajłowskiego, budy potażowej; z folw.: Siorkowszczyzny, Owrupicz, Sołomek, Koszowa i Uhleniey. Bojarowie, którzy przed laty byli pod posłuszeństwem zamkowom, jako to: Moszkowsoy, Paszyny, Wołkowicze, Waśkowscy, Barany, Uszczapy, Ozornohubowie. Zakusiły, Kościuchnowscy, teraz już zaczęli się wzbraniać od służby wojennej i posług zamkowych. Nie dziw więc, że stan zamku i obrony był, jak to widziemy z tej lustracyi, w jak najzupełniej-szem zaniedbaniu. Pobożność kilku osób, t. j, Łukasza Witowskiego, łowcz. kijów., i ziemian z okolicy Moszczenickich, Pawszów, Rapaztyńskich fundowała w O. zgromadzenie ks. dominikanów. Biskup kijowski Sokołowski w J688 r. d. 16 marca w Babicach tę fundacyę zatwierdził (Ohodykiewicz; De rebus etc, t. XI, str. 648). Było tu sześciu braci, oprócz przełożonego (Okolski: Russia flor., sfer. 322). Jest podanie, iż pierwotnie ś. Jacek, apostołując wśród tutejszej ludności, kościół i klasztor był założył (Invcnta sunt fundamenta (in Owruez) Ecclcsiao et Oonvcntus a S. Hiacyntho posita, sed iniąuitas temporum terram super posuerat, liarącz rolacya z 1640 r.). W Monumcntis Dominicanis (str. 673) także jest wzmianka o tym kościele i klasztorze. Miał on być przez Mongołów zniszczony.http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_VII/772

[/q]

а также А. Яблоновским в печатном варианте (Źródła dziejowe. T. 5, 1877https://books.google.com.ua/bo...mp;f=false, см. также файлы внизу).

Кстати, в этой Люстрации упоминается также село Шоломки, относившееся к староству Овручскомуhttps://forum.vgd.ru/file.php?fid=210930&key=2071575556 Эти Шоломки и Угленичи упоминаются также, как приселок Оврупич в Люстрации 1616 года (Źródła dziejowe. T. 5) или идентичны им в Люстрации 1789 ("Ewrupowiecze alias Szołomki"http://elib.shpl.ru/ru/nodes/1...164/zoom/6), за которые шел спор между Захарияшем Еловицким, войским кременецким, секретарем писарем господарским, утверждавшим, что Шоломки королевщина, данная ему с женой доживотно, и Рафалом Витовским, ловчим киевским, не допускавший его к люстрации и отстаивавшим право на Шоломки, как на свое частное владение (власное дедицтво).https://forum.vgd.ru/file.php?fid=523154&key=408011657 Причем, свое дедицтво отстаивали и Редчицы, ведь 13 июня 1583 года Федор Ларионович Редчиц купил Оврупичи в Александра Ратомского (см. там же, Люстр. 1789).
Но, первое письменное упоминание о селе Шоломки (Шоломковщизна) относится к 26 августа 1609 года, которое подстароста овручский Рафал Витовскийhttps://forum.vgd.ru/post/1231...#pp2925772 над болотом Шоломковщизна осадил:

[q]

Из суммариуша Люблинского Трибунала:

26 августа 1609 года.
Между Рафалом Витовским (повод), а князем Михаилом Вишневецким позваным, о экспульсию (изгнание) повода с села Шоломковщизны, которое повод в земле овруцкой на селище над болотом Шоломковщизна званым, осадил; поводу рендукцию (возвращение) в те добра наказуючи, декрет.

См. Zrodła Dziejowe, T. XXI, Warszawa, 1894, S. 166, 376.

[/q]

См. также:

[q]

1623.01.19, Warszawa
Pozwolenie na przekazanie prawa dożywotniego do wsi Ułanica, Sołomki, Hoszewne, Owrupica w woj. kijowskim przez Wacława Witkowskiego, łowczego kijowskiego, na Łukasza Witkowskiego, podczaszego kijowskiego. (pol.)

MK 170, p. 20-21.http://agadd2.home.net.pl/metr..._0045.html

1623.08.07, Warszawa
Nadanie na prawie dożywotnim wsi Owrupice, Sołomki, Hoszowa i Ulanice w woj. kijowskim Stanisławowi Witowskiemu, chorążemu łęczyckiemu i wielkorządcy krakowskiemu, po śmierci Łukasza Witowskiego, podczaszego kijowskiego. (pol.)

MK 170, p. 384.

1628.07.12, Warszawa
Zezwolenie na ustąpienie prawa do dóbr Owrupice, Sołomki, Ulanice, Hoszow w woj. kijowskim na rzecz Aleksandra Rabsztynskiego, dane Łukaszowi Witowskiemu, podczaszemu kijowskiemu. (pol.)

MK 177, k. 1-1v.

1661.09.02, Warszawa
Udzielenie prawa dożywotniego na dobrach Sołomkach, Uchlani i Ossowie w woj. kijowskim urodzonej Leonarze Pelskiej, urodzonego Krzysztofa Trzeciaka małżonce. (pol.)

S 3, k. 279v

1661.09.02, Warszawa
Udzielenie prawa dożywotniego na dobrach Sołomkach, Uchlani i Ossowie w woj. kijowskim urodzonej Leonarze Jelskiej, urodzonego Krzysztofa Trzeciaka małżonce. (pol.)

S 6, k. 84vhttps://forum.vgd.ru/1231/1829...iew&o=

[/q]

С 1681 - Ян Собеский дал Шоломки ловчему новогродскому Ремигиану Сурину с женой Зофией Ореховской (ЦГИАК 15-1-2 №32https://drive.google.com/drive...8QSOmFO5WY)

С 1735 года село Шоломки Август III надал Адаму Константиновичу Стецкому:http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/17

Да.... Получается Яблоновский ограничился публикацией обобщенных данных статистического характера. Как ему казалось, он делал услугу последующим исследователям, которым не надо будет копаться в "гов..е" цифр и позиций... Чуяло мое сердце, что не может люстрация быть такой куцей. А проверить руки не доходили. В очередной раз большое спасибо Ивану Левковскому за настырность. И браво светлым головам из архивов Польши и Львова, которые продолжают оцифровывать документы. Какое "дно" на этом фоне ЦДІАК України: стеклышки, проэкторы, бумажки, обиженные бабушки...Себя мучают и исследователей...