⮉
VGD.ru | РЕГИСТРАЦИЯ | Войти | Поиск |
Пионтковские XIV - XXI в.в. |
← Назад Вперед → | Страницы: ← Назад 1 2 3 4 5 ... 84 85 86 87 88 * 89 90 91 92 93 94 Вперед → Модераторы: N_Volga, Радомир |
severinn Сообщений: 7238 На сайте с 2005 г. Рейтинг: 2417 | Piątkowski herbu Roch II Baza dokumentów Biura genealogii i .. http://archiwum.szlachta.com.pl › ... Piątkowski herbu Roch II w kategorii Piątkowski / Piątkowski |
Лайк (1) |
severinn Сообщений: 7238 На сайте с 2005 г. Рейтинг: 2417 | Kazimierz Walerian Piątkowski w encyklopedii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Kazimierz Walerian Piątkowski herbu Prawdzic – podczaszy grodzieński w latach 1726-1747, pisarz grodzki trocki w latach 1730-1741, starosta łoździejski. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej. Poseł powiatu trockiego na sejm 1736 roku[1]. https://encyklopedia.biolog.pl...61;tkowski |
Лайк (1) |
severinn Сообщений: 7238 На сайте с 2005 г. Рейтинг: 2417 | Herb Pomian domu urodzonych Piątkowskich https://docplayer.pl/26139754 1 W roku 1803, dnia 26 lutego urodzony pan Józef Piątkowski, ziemianin powiatu dubieńskiego, w dowód szlacheckiej swej i urodzonego Antoniego Piątkowskiego brata swego rodzonego rodowitości złożył dokumenty. Ze złożonych dokumentów okazuje się, że urodzeni Józef i Antoni bracia między sobą rodzeni Piątkowscy, są niegdyś urodzonych Michała i Zuzanny z Komarnickich małżonków Piątkowskich synami, niegdyś urodzonych Józefa wendeńskiego miecznika i Rozalii z Kłoczkowskich małżonków Piątkowskich wnukami, ponadto że ich przodkowie ciągle klejnotem szlachectwa szczycąc się, dobra za prawami ziemskimi posiadali, urzędy za przywilejami królów polskich sprawowali, wszelkich przywilejów stanowi temu służących oraz herbu Pomian imieniu i familii swej właściwego, od dawna używali. Dowody urodzonych Józefa i Antoniego braci rodzonych Piątkowskich za dostateczne uznawszy, imiona ich w część pierwszą Księgi Aktualnej Szlachty Guberni Wołyńskiej pod nr 306 wpisać postanowiono i o tym upewniający patent wydać rozkazano. Źr.: DAŻO, fond 146, opis 1, dieło 468, s. 515 zw. 516 zw. Herb Pomian domu urodzonych Piątkowskich. Piątkowscy herbu Pomian zasłużona dla Polski rodzina szlachecka. W XVI wieku zasłynął z tego rodu Jan Piątkowski, któremu Zygmunt III mając na względzie zasługi szlachetnego Jana Piątkowskiego, które wyświadczył najjaśniejszemu Stefanowi Batoremu, poprzednikowi naszemu, w wyprawach moskiewskich w towarzystwie urodzonego Prokopa Pieniążka, kawalera maltańskiego, starosty wendeńskiego i rumborskiego tegoż Jana w użytkowaniu i posiadaniu jednego pługa roli oraz dworu zwanego Ramot i dwóch kmieci z tymże dworem sąsiadujących, zwanych Pieskała i Pasklupa, leżących w starostwie wendeńskim, temuż [Janowi] przez owego Pieniążka z rozkazu rewizorów w Inflantach przez wspomnianego najjaśniejszego Stefana poprzednika naszego do tego delegowanych, z dóbr bezdziedzicznych [prawem kaduka] po niejakim mistrzu Hanusie cyruliku przydzielonych, w których dóbr posiadaniu dotąd [Jan] trwał, utwierdzamy i pozostawiamy [...]. Przyrzekamy też w naszym i najjaśniejszych następców naszych imieniu, iż nie będziemy go od użytkowania 1 2 tych dóbr odrywać, dopokąd żyje, nawet gdyby nagląca potrzeba nasza czy Rzeczypospolitej tego wymagała [...]. Z dóbr tych powyższym sposobem dożywotnio mu nadanych Jan Piątkowski nie musi świadczyć żadnych danin, wyjąwszy te, do których zobowiązana jest szlachta inflancka, z zachowaniem praw naszych królewskich i Rzeczypospolitej. Na czego większą wiarę itd. Dan w Rydze 29 X roku Pańskiego 1589, panowania naszego roku drugiego. Zygmunt król. Udokumentowana genealogia rodu obejmuje okres od około 1550 roku, aż do czasów dzisiejszych. Najstarszy ustalony przodek z prezentowanej linii rodu to Michał Jacek Piątkowski herbu Pomian, który prawdopodobnie był wnukiem ww. Jana Piątkowskiego, rycerza walecznego. Michał Jacek Piątkowski urodził się na początku XVII wieku, małżonką jego była Aleksandra Kuczewska, córka Aleksandra Kuczewskiego, miała brata rodzonego Mikołaja Kuczewskiego. W dniu 20 grudnia 1670 roku małżonkowie Michał Jacek i Aleksandra Piątkowscy złożyli przed łuckimi grodzkimi aktami różnego rodzaju pretensje do Katarzyny Jałowieckiej. Pod koniec swego życia Jacek Piątkowski mieszkał we wsi Pułhany na Wołyniu, gdzie w grudniu 1681 roku sporządził testament z rozporządzeniem całego swego majątku, a w tym i wsi Rusinowe Beresteczko, zmarł pomiędzy 20 grudnia 1681 a 19 stycznia 1682 roku, zostawiwszy po sobie trzech synów: Stanisława, Michała i Józefa. Stanisław Piątkowski, syn Michała Jacka, w dniu 12 marca 1701 roku stawił się osobiście w sądzie grodzkim łuckim, gdzie w imieniu własnym oraz braci swoich rodzonych Michała i Józefa Piątkowskich złożył pretensję wobec szanownego pana Mikołaja Kuczewskiego oskarżając ostatniego, że ten zabrał i ukrył wszystkie dokumenty rodzinne, a w tym i testament po zmarłym ich dziadku Aleksandrze Kuczewskim, prosząc o zwrot wszystkich dokumentów rodzinnych. Józef Piątkowski, syn Michała Jacka wendeński miecznik, w dniu 7 grudnia 1694 roku razem ze swoim bratem rodzonym Stanisławem Piątkowskim odstąpili przed aktami grodzkimi łuckimi od swojej części majątku we wsi Pułhany, po ich dziadku Aleksandrze Kuczewskim na nich spadłym, na korzyść Katarzyny Dybowskiej. Pułhany, wieś powiat włodzimierski guberni wołyńskiej, gmina Brany, była własność Drzewińskich, w 1583 część przynależała do Koryckich. W 1713 roku prawdopodobnie po śmierci matki został wprowadzony we własność majątku - części wsi Rusinowe Beresteczko. Rusinowe Beresteczko, wieś nad Styrem, powiat dubieński, gmina Boremel, parafia rzymskokatolicka Złoczówka, ok. 40 km. od Dubna. Nazwę swoją Rusinowe, dla odróżnienia od miasteczka Beresteczko, otrzymało od rodziny wołyńskiej Rusinów. Jacek Rusin ostatni znany właściciel części wsi, przekazał je żonie i dzieciom. W 1650 r. własność Gabriela Hulewicza. Później Borzobohatych - Krasieńskich i Charlęskich, od początku XVII wieku Piątkowskich. Dla Józefa Piątkowskiego oraz jego potomków ten spadek okazał się dość szczęśliwy, ponieważ właśnie w Rusinowym Beresteczku Piątkowscy zamieszkiwali nieomal przez dwa wieki, aż do 1917 roku, czyli do momentu rewolucji bolszewickiej w Rosji. Józef Piątkowski zmarł przed lub w 1759 roku. W małżeństwie z Rozalią Kłoczkowską wychowali trzech synów: Kazimierza, Stefana i Michała oraz córkę Katarzynę która wyszła za mąż za Stanisława Wolańskiego, komornika granicznego. Józefa Piątkowskiego syna Michała Jacka, można uważać za założyciela licznej i rozgałęzionej rodziny Piątkowskich na Wołyniu, której przedstawiciele pewnie zamieszkują na tamtych terenach po dzień dzisiejszy. 2 3 Linia po Michale, synu Józefa Piątkowskiego Michał Piątkowski młodszy syn Józefa, miecznik wendeński, dziedzic części wsi Rusinowe Beresteczko w powiecie dubieńskim w guberni wołyńskiej, na mocy aktu wprowadzenia we własność tego majątku w dniu 13 stycznia 1759 roku w aktach grodzkich łuckich uznanym. Dnia 5 października 1775 roku na terenie wsi Rusinowe Beresteczko uczestniczył w zjeździe rodzinnym Piątkowskich w celu wyjaśnienia wszystkich pretensji co do dziedzicznego majątku Rusinowe Beresteczko, fakt ten został odnotowany w księgach grodzkich łuckich. W podziale rodzinnym uczestniczyli między innymi brat rodzony Michała Stefan Piątkowski oraz małżonkowie Stanisław i Katarzyna z Piątkowskich Wolańscy komornikostwo pograniczne i inni. Michał Piątkowski zmarł około 1791 roku. W małżeństwie z Zuzanną Komarnicką miał dwóch synów: Józefa Pawła i Antoniego ostatni prawdopodobnie nie miał potomstwa. Józef Paweł Piątkowski, syn Michała, został ochrzczony w dniu 25 stycznia 1781 roku w kościele rzymskokatolickim w Złoczowie. Osierociał w wieku około dziesięciu lat. W 1791 roku jego matka Zuzanna z Komarnickich Piątkowska miecznikowa wendeńska, wdowa, przepisała na Józefa Pawła oraz brata jego rodzonego Antoniego majątek pozostały po ojcu we wsi Rusinowe Beresteczko, dodatkowo oblatowała ten fakt w księgach grodzkich łuckich w dniu 1 października 1791 roku. W lutym 1803 roku Józef Paweł Piątkowski, ziemianin powiatu dubieńskiego, wtedy kawaler, w imieniu swoim i brata swego rodzonego Antoniego rozpoczął legitymacje przed Wołyńskim Szlacheckim Zgromadzeniem Deputowanych. Pomyślny finał został osiągnięty w dniu 26 lutego tegoż roku, kiedy to jego imię oraz brata rodzonego Antoniego zostało wpisane do części pierwszej Ksiąg Aktualnej Szlachty Guberni Wołyńskiej pod nr 306. Wpis do ww. ksiąg podpisali własnoręcznie deputowani z powiatów guberni wołyńskiej: żytomierskiego Jan Polanowski, rówieńskiego Ignacy Drzewiecki, krzemienieckiego Walenty Polanowski, nowogrodzkiego Antoni Porczyński. Około 1813 roku Józef Paweł Piątkowski zawarł związek małżeński z Salomeą Rutkowską (z poprzedniego małżeństwa Dolanowską ![]() 4 Piątkowscy herbu Pomian. Fragment wpisu do Ksiąg Szlachty Guberni Wołyńskiej, 1803 r. 4 5 Józef Piątkowski, drugi z kolei syn Józefa Pawła, urodził się w 1815 roku i dorastał w rodzinnym majtku we wsi Rusinowe Beresteczko. W dniu 27 stycznia 1834 roku razem ze swoimi braćmi rodzonymi został odnotowany w szeregu szlachty ziemiańskiej w powiecie dubieńskim pod nr 47, mianowicie: Konstanty (22), Józef (19), Alojzy (15) i Karol Florian (10) Piątkowscy, z adnotacją, że w swoim własnym majątku we wsi Rusinowe Beresteczko posiadają 65 osób poddanych, w tym płci męskiej 32 oraz kobiecej 33. Właśnie Józef Piątkowski ten wpis rodzinny poświadczył własnoręcznym podpisem. Własnoręczny podpis szlachcica Józefa Piątkowskiego, 1834 r. Poza ww. spisem rodzinnym Konstanty (23), Józef (20), Alojzy (16) i Karol Florian (11) Piątkowscy zostali odnotowani w marszałkowskiej księdze powiatu dubieńskiego w szeregu szlachty ziemiańskiej. Synowie Józefa Piątkowskiego: Mieczysław Adolf, Adam Apollon, i Antoni Leon na podstawie decyzji Wołyńskiego Szlacheckiego Zgromadzenia Deputowanych z dnia 18 stycznia 1865 roku, oraz z dnia 12 października 1867 roku zostali uznani w godności szlacheckiej. Alojzy Piątkowski, trzeci z kolei syn Józefa Pawła, urodził się w 1819 roku i również dorastał w rodzinnym majtku we wsi Rusinowe Beresteczko. Za małżonkę pojął Reginę Jarzynę, a z nią wychował trzech synów: Leopolda Mariana Edwarda, Józefa i Gustawa Cyriaka ten zaś miał synów: Zbigniewa i Mariana Olgierda. Karol Florian Piątkowski, najmłodszy syn Józefa Pawła, urodził się w 1823 roku. Ostatni właściciel Rusinowego Beresteczka w powiecie dubieńskim w guberni wołyńskiej. W 1913 roku Karol Florian Piątkowski już nie żył. Jego córka Anzelmina (za Lipskim) dostała w spadku po ojcu majątek o łącznej powierzchni 126,7 ha ziemi. Pozostałe części w tej wsi należały do: Konarzewskich, Kuczyńskich oraz Zahorowskich. Wszystkie wyżej wymienione osoby z linii rodu po Michale, synu Józefa Piątkowskiego zostały uznane w dziedzicznym szlachectwie Imperium Rosyjskiego na mocy Dekretów Rządzącego Senatu w dniu: 29 marca 1843 roku pod nr 1220, 30 kwietnia 1887 roku pod nr 1817, 31 marca 1905 roku pod nr Linia po Stefanie, synu Józefa Piątkowskiego Stefan Piątkowski średni syn Józefa, z bratem rodzonym Michałem na podstawie dwóch aktów z dnia 13 lutego 1759 i 5 października 1772 roku w aktach łuckich grodzkich odnotowanych, weszli we władanie pozostałym po ojcu majątkiem we wsi Rusinowe Beresteczko w powiecie dubieńskim w guberni wołyńskiej. Zgodnie z przywilejem króla polskiego Stanisława Augusta z dnia 10 czerwca 1777 roku Stefan Piątkowski został awansowany na stopień wojskowy porucznika kawalerii narodowej, a w dniu 12 marca 1832 roku w dubieńskim ziemskim sądzie ten przywilej został oblatowany. W 1787 roku Stefan Piątkowski sporządził testament ostatniej woli w którym przekazał swoją część we wsi Rusinowe Beresteczko swojej żonie oraz synom: Cyprianowi i Wincentemu. Tegoż roku dnia 31 grudnia, po śmierci Stefana Piątkowskiego, testament został wpisany do ksiąg grodzkich winnickich. 5 6 Cyprian Piątkowski, syn Stefana, dziedzic majątku we wsi Rusinowe Beresteczko, którym zaczął zarządzać w dniu 8 stycznia 1788 roku, o czym świadczy odpowiedni akt wpisany do ksiąg grodzkich łuckich. Cyprian Piątkowski w małżeństwie z Pelagią Kocowską (*1797) miał dwóch synów: Antoniego Waleriana i Władysława. Zostali oni ochrzczeni w rzymskokatolickiej parafii Złoczów, odpowiednio w latach: 1815 i W 1832 roku dzięki staraniom Cypriana Piątkowskiego do rodu Piątkowskich zostali dołączeni oraz uznani w godności szlacheckiej jego synowie: Władysław i Antoni Walerian, na mocy orzeczenia Wołyńskiej Szlacheckiej Deputacji pod nr 955. W 1834 roku Cyprian Piątkowski mieszkał w Dubnie we własnym domu, gdzie wraz z rodziną został odnotowany w szeregu szlachty czynszowej pod nr 260, mianowicie: Cyprian syn Stefana Piątkowski (54), żona jego Pelagia Kocowska (37), synowie ich Antoni Walerian (20) i Władysław (15). Wpis ten został podpisany własnoręcznie przez Cypriana Piątkowskiego. Własnoręczny podpis szlachcica Cypriana Piątkowskiego, 1834 r. Poza ww. spisem rodzinnym Cyprian Piątkowski z rodziną został odnotowany w marszałkowskiej księdze powiatu dubieńskiego w szeregu szlachty czynszowej. Na mocy dekretu Rządzącego Senatu Imperium Rosyjskiego z dnia 29 marca 1843 roku pod nr 122 szlachcice: Władysław oraz Antoni Walerian Piątkowscy, synowie Cypriana w liczbie innych Piątkowskich zostali uznani w szlachectwie dziedzicznym z zapisaniem do części szóstej Księgi Starożytnej Szlachty Guberni Wołyńskiej. Linia po Kazimierzu, synu Józefa Piątkowskiego Kazimierz Piątkowski starszy syn Józefa, ożenił się z Katarzyną Hulewicz, córką szlachciców Michała i Urszuli z Pałuskich (Pałuckich) małżonków Hulewiczów. Po śmierci rodziców jego żony Katarzyny w dniu 28 marca 1729 roku, zgodnie z aktami grodzkimi włodzimierskimi, małżonkowie Kazimierz i Kataryna Piątkowscy zostali właścicielami odziedziczonego w spadku majątku we wsi Jaropin. Kazimierz Piątkowski posiadał jeszcze majątek we wsi Suchodoły. Małżonkowie Kazimierz i Katarzyna Piątkowscy wychowali trzech synów: Jana, Józefa i Franciszka. Jan Piątkowski, syn Kazimierza, właściciel dóbr części wsi Suchodoły wieś w powiecie włodzimierskim w guberni wołyńskiej, gmina Chotiaczów, ok. 10 km od Włodzimierza. W dniu 18 lipca 1773 roku Jan Piątkowski razem ze swoimi braćmi rodzonymi Józefem i Franciszkiem Piątkowskimi kwitowali przed aktami grodzkimi włodzimierskimi spłatę kwoty 4166 złotych 20 grosz na rzecz i osobę strażnika wielkiego koronnego wielmożnego Franciszka Czackiego, zabezpieczonej na dobrach ww. wsi Suchodoły. Jan Piątkowski w małżeństwie z Angelą Bielską miał dwóch synów: Michała Mateusza i Dominika. Michał Mateusz Piątkowski, syn Jana został ochrzczony w dniu 30 września 1776 roku w parafii rzymskokatolickiej Złoczów. W wieku około dziesięciu lat był obecny razem ze swoim ojcem Janem Piątkowskim i innymi z jednej strony, a ks. Stanisławem Poniatowskim z drugiej strony, przy podpisaniu ugody. To wydarzenie miało miejsce w dniu 13 lutego 1787 roku w Łucku. W grudniu 1803 roku Michał Mateusz Piątkowski, syn Jana, mieszkaniec powiatu łuckiego, wtedy kawaler, rozpoczął legitymację przed Wołyńskim Szlacheckim Zgromadzeniem Deputowanych. Pomyślny finał został osiągnięty w dniu 11 6 7 grudnia tegoż roku kiedy to jego imię zostało wpisane do części pierwszej Księgi Aktualnej Szlachty Guberni Wołyńskiej pod nr Wpis do ww. ksiąg podpisali własnoręcznie deputowani z powiatów guberni wołyńskiej: włodzimierskiego ks. Koryatowicz Kurczewicz, starokonstantynowskiego Dominik Dzierżanowski, rówieńskiego Ignacy Drzewiecki, krzemienieckiego Walenty Polanowski. Michał Mateusz Piątkowski miał trzech synów: Tomasza Józefa (*1796), Józefa Joachima (*1811) i Piotra (*1820). W 1832 roku Tomasz Józef Piątkowski starszy syn Michała Mateusza w imieniu swoim i swoich barci rodzonych Józefa Joachima i Piotra Piątkowskich prowadził legitymacje w celu dołączenia do rodu ojca oraz uznanie w godności szlacheckiej. Pomyślny finał został osiągnięty tegoż roku na mocy decyzji Wołyńskiego Szlacheckiego Zgromadzania Deputowanych pod nr W 1834 roku bracia rodzeni Tomasz Józef, Józef Joachim i Piotr Piątkowscy synowie Michała Mateusza zostali odnotowani w szeregu szlachty czynszowej księgi marszałkowskiej powiatu dubieńskiego jako mieszkańcy wsi Tesłuhów. Dominik Piątkowski prawdopodobnie starszy syn Jana i Angeły Bielskiej, urodził się w rzymskokatolickiej parafii Złoczów. Właśnie za życia Dominika Piątkowskiego Rzeczpospolita utraciła Wołyń na rzecz Carskiej Rosji w II rozbiorze Polski, tj. w 1793 roku. Prawdopodobnie przeczuwając nadchodzące wielkie zmiany sprzedał posiadany majątek. Również dlatego, że jego synowie już nie byli ziemianami, lecz utrzymywali ziemie na czynszu. Dominik Piątkowski z nieznanych przyczyn zmarł w młodym wieku przed lub w 1803 roku. Stąd brak jego imienia w legitymacji jego brata rodzonego Michała Mateusza w 1803 roku pod nr Pozostawił sierotami trzech synów: Szymona Leonarda (*1797), Franciszka Ksawerego i Mikołaja. Szymon Leonard Piątkowski, syn Dominika, urodził się w 1797 roku. Dnia 23 sierpnia 1825 roku w Krzemieńcu zawarł związek małżeński z Marianną Oska, na dowód czego został dokonany wpis metrykalny o następującej treści: W Roku Pańskim tysiąc osiemset dwudziestym piątym, dnia dwudziestego trzeciego sierpnia, ja Piotr Borzym, kaznodzieja regularny przemyski, po ogłoszeniu trzech zapowiedzi w dni niedzielne i świąteczne przed zebranym ludem, z których pierwsza była dnia piętnastego sierpnia, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, druga w niedzielę trzynastą po Zielonych Świątkach, trzecia zaś w czternastą niedzielę po Zielonych Świątkach, po wykonaniu starannego badania, wybadawszy wzajemną zgodę wchodzących w związek i nie odkrywszy żadnej przeszkody kanonicznej, pobłogosławiłem małżeństwo prawomocnie zawarte w obliczu Kościoła przez obecne słowa [ślubowania] pomiędzy wielmożnymi Szymonem Piątkowskim, kawalerem lat dwadzieścia osiem, i Marianną Oską, panną, lat dziewiętnaście, obydwoje wyznania rzymskokatolickiego, parafianie krzemienieccy; w obecności świadków: Teodora Łuczyńskiego, Ludwika Cichockiego i Marcina Jakubowskiego. W 1832 roku Szymon Leonard Piątkowski, syn Dominika w imieniu swoim i swoich barci rodzonych Franciszka Ksawerego i Mikołaja Piątkowskich prowadził legitymacje w celu dołączenia do rodu ojca oraz uznanie w godności szlacheckiej. Pomyślny finał został osiągnięty tegoż roku na mocy decyzji Wołyńskiego Szlacheckiego Zgromadzania Deputowanych pod nr Szymon Leonard Piątkowski - według księgi marszałkowskiej - w 1834 roku z synami: Sewerynem i Teofilem zamieszkali we wsi Tesłuhów powiat dubieński guberni wołyńskiej. Tesłuhów wieś nad rzeką Plaszową, dopływ Styru, powiat dubieński guberni wołyńskiej, gmina Tesłuhów, 15 wiorst od Beresteczka, 40 wiorst od Dubna. 7 8 W tej samej wsi zamieszkali i bracia stryjeczni Szymona Leonarda Piątkowskiego, mianowicie: Józef, Joachim Józef i Piotr, synowie Mateusza Piątkowscy. Wszyscy razem są wpisani do szeregu szlachty czynszowej pod nr 242 we wsi Tesłuhów, mianowicie, szlachcice Piątkowscy: Szymon, syn Dominika (38), jego synowie Seweryn (4), Teofil (2), brat stryjeczny Józef, syn Mateusza (39), jego bracia rodzeni Joachim Józef (24), Piotr (15). Szymon Leonard Piątkowski w małżeństwie z Marianną Oską wychowali sześciu synów: Seweryna ( ), Teofila (*1830), Józefa (*1833, ożenił się z Orlińską ![]() ![]() 9 Zaświadczenie wołyńskiego gubernatora o przynależności do stanu szlacheckiego Adolfa, Hipolita i Kazimierza braci rodzinnych Piątkowskich synów Szymona Leonarda, 1864 r. Kazimierz Piątkowski najmłodszy syn Szymona Leonarda, przyszedł na świat dnia 4 marca 1846 roku w folwarku Naręczyńskim, a dwa dni później 6 marca tegoż roku w Beresteckim rzymskokatolickim parafialnym kościele został ochrzczony z wody i świętych olejów. Trzymali go do chrztu: odnodworiec Mieczysław Palczewski, kawaler, z urodzoną Katarzyną Antoszewską, małżonką Łukasza. Zachował się wpis o chrzcie Kazimierza w Beresteczku. 9 10 Metryka chrztu Kazimierza Piątkowskiego, syna Szymona Leonarda. Wpis do ksiąg metrykalnych rzymskokatolickiej parafii Beresteczko, 1846 r. Asystowali odnodworiec Michał Palczewski, kawaler z urodzoną Apolonią Golinowską, małżonką Józefa. W metryce chrztu Kazimierza Piątkowskiego znalazła się adnotacja, że zgodnie z decyzją Łucko-Żytomierskiego Rzymskokatolickiego Konsystorza Duchownego z dnia 26 czerwca 1872 roku, obok imienia jego ojca Szymona Piątkowskiego zostało dopisane jego drugie imię Leonard. Kazimierz miał liczne rodzeństwo: pięciu braci oraz dwie siostry: Marię (po mężu Nocman) i Teklę (po mężu Zawadowska). W styczniu 1877 roku Kazimierz Piątkowski zawarł związek małżeński z Emilią Budkiewiczówną. 10 11 Kazimierz i Emilia z domu Budkiewicz Piątkowscy z córką Marią. Przez długie lata rodzina ta mieszkała w majątku Werbeń na Wołyniu, gdzie Kazimierz pełnił funkcję ekonoma. Ze związku z Emilią było potomstwo: syn Ezechiel Mirosław oraz córki Jadwiga (po mężu Dobrzyńska) i Maria (po mężu Zarucka). Córka Kazimierza Jadwiga, zamieszkała wraz z mężem Flawianem Dobrzyńskim w miejscowości Derebczyn (parafia Murafa). Kazimierz Piątkowski zmarł przed 1923 rokiem i został pochowany na cmentarzu w Murafie. Po śmierci męża Emilia zamieszkała u Flawiana i Jadwigi Dobrzyńskich w Derebczynie, gdzie zmarła w roku Pochowana została obok męża na cmentarzu w Murafie. Ezechiel Mirosław Piątkowski, syn Kazimierza, urodził się w dniu 10 kwietnia 1881 roku w miejscowości Werbeń w parafii rzymskokatolickiej Beresteczko. Z wykształcenia był gorzelanym, pracował w gorzelniach na Wołyniu i na Podolu (między innymi w Żytomierzu i Winnicy). W 1913 roku w parafii rzymskokatolickiej Kołki zawarł związek małżeński z Heleną Biernacką, właścicielką majątku Jaromel (wraz z dwiema siostrami). 11 12 Ezechiel Mirosław i Helena z Biernackich Piątkowscy. Tegoż roku urodziła się im pierwsza córka Irena, (po mężu Zajewska), w 1915 roku druga córka Zofia (po mężu Wdziękońska), w 1919 roku trzecia córka Wanda, a w 1924 roku czwarta córka Wacława (po mężu Purr). Mirosław Piątkowski został w 1915 roku wcielony do armii carskiej co spowodowało, że jego żona Helena wraz z córkami Ireną i Zofią przeniosła się do Derebczyna, gdzie mieszkała już jej teściowa Emilia. Mirosław Piątkowski wstąpił do formujących się na Wołyniu Legionów Polskich, pod dowództwem gen. Dowbor- Muśnickiego. W 1924 roku gdy zaczęła się repatriacja do Polski, Piątkowscy z córkami przenieśli się do Łucka. Początkowo do wynajętego mieszkania przy ulicy Krakowskiej a potem do domu przy ulicy Monopolowej 41 (obecnie Łomonosowa), gdzie mieszkała ciotka Mirosława, Maria Nocman. Za zgodą ciotki, Piątkowscy zostali współwłaścicielami tego domu. W Łucku urodził się jedyny syn Mirosława i Heleny Piątkowskich, Tadeusz (1926). Mirosław pracował w Łucku w Urzędzie Ziemskim. Druga wojna światowa odcisnęła swoje piętno na rodzinie Piątkowskich. Utracili majątki i zostali zmuszeni do opuszczenia Wołynia. Z dzieci Ezechiela Mirosława i Heleny Piątkowskich: Zofia zginęła w powstaniu Warszawskim (1944); Wacława została po powstaniu Warszawskim wywieziona przez Niemców do obozu w Ravensbruck; Wanda po ciężkiej chorobie, zmarła w roku 1946 roku; Tadeusz w wieku 17 lat poszedł do lasu do partyzantki ( 27 Wołyńska DP AK). Po wojnie Piątkowscy zostali expatriowani do Brzeźna koło Czarnkowa. Potem ich drogi wiodły przez Trzciankę i Koszalin do Polanicy, gdzie zamieszkali razem z córką Wacławą i jej mężem Stanisławem Purrem. Mirosław Piątkowski zmarł 1 grudnia 1953 roku w Polanicy Zdroju i tam został pochowany. Jego małżonka Helena Piątkowska zmarła 9 czerwca 1964 roku we Wrocławiu i tam jest pochowana. Tadeusz Piątkowski, syn Ezechiela Mirosława, urodził się 3 maja 1926 roku w Łucku. Mieszkał w Łucku razem z rodzicami przy ulice Monopolowej 41 w dzielnicy Krasne. W wieku 17 lat został partyzantem (pseudonim Piątek) w oddziale Armii Krajowej Łuna (później w składzie 12 13 24pp w 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej). Po rozbrojeniu części oddziałów dywizji przez Sowietów, został wcielony do I Dywizji WP z którą dotarł do Mirosławca na Wale Pomorskim, gdzie został ranny. Po wojnie osiadł w Koszalinie, gdzie w roku 1947 zawarł związek małżeński z Marią z domu Mężyńską. Tadeusz Piątkowski, syn Ezechiela Mirosława Maria Piątkowska ( ) z domu Mężyńska W Koszalinie Tadeusz Piątkowski kierował pierwszą po wojnie stacją obsługi samochodów. Miał 4 synów: Lecha (*1947), Wojciecha (*1949), Marka (*1951) i Piotra (*1956). Po ciężkiej chorobie zmarł 8 kwietnia 1976 roku w Koszalinie i tam został pochowany. Lech Piątkowski, syn Tadeusza, urodził się 12 grudnia 1947 roku w Koszalinie. Ma córkę Monikę (*1969) i syna Rafała (*1975), który ożenił się z Karoliną z domu Rajkowską. Z tego związku urodził się 8 kwietnia 2015 roku wnuk Lecha, Ksawery Rafał Piątkowski. 13 |
Лайк (1) |
tmaua Киев Сообщений: 996 На сайте с 2021 г. Рейтинг: 522 | Оленка15 написал: 1795г Ревизская сказка Радомышельский уезд В моем дереве у жены выход на "Иван РАФАИЛов Пионтковский 54". Но у Ивана Рафаилова Пионтковского был еще сын: Самуил-Семен Пионтковский (9 окт 1770 г. Бердичев - помер в село Забродье Черняховского района Житомирской обл). Если я ничего не напутал, только начинаю копать эту ветку. |
severinn Сообщений: 7238 На сайте с 2005 г. Рейтинг: 2417 | Линия Кораб (РГИА, ф., оп. , д. 2856 – Подолия, 2862-63 Волынь, ГАЖО, д.4577, 4567) 1-е поколение 1 Шимон, ГАЖО, д.4577, упоминается ?(1640-48) при Владиславе IV и королевском секретаре Паце ?Шимон, жена Тереза Gizycka, 1676 2-е поколение 2 Яков, сын Шимона, 1 3-е поколение 3 Иван, сын Якова, имения Дорошевичи в Минском воеводстве, имения Лопатыч в Киевском воеводстве 1713 (достались от предков), упоминается 1720, 1 4-е поколение 4 Рафаил, сын Ивана, упоминается в 1713 г. ум.до 1762 3 5-е поколение 5 Абрам, сын Рафаила, (РГИА, ф., оп.,дд.2862-2863-Киевская губерния), жена Агафья Браницкая (РГИА, ф., оп. , д. 2856 – Подольская губерния) 4 6 Иван, сын Рафаила, жена Анна, ввод имениям Лопатыч 1762, продажа 1785 4 7 Яков, сын Рафаила, ввод имениям Лопатыч 1762, продажа 1785 4 6-е поколение 8 Дмитрий, сын Абрама, упоминается 1798, жена Мария Невмерницкая 5 9 Петр, сын Абрама, упоминается 1751 5 10 Самойло, сын Абрама, р. 1757 5 11 Иван, сын Абрама, р.1773 5 12 Яков, сын Абрама, жена Регина 5 13 Дмитрий, сын Ивана, р.06.01.1766, Николаевская ц г Бердичев, восприемники Якуб Салецкий и Марианна Ковальска, жена Мариана 6 14 Самуил-Шимон, сын Ивана, р.09.10.1770, Николаевская ц г Бердичев, восприемники Стефан Мелоневский, жена Аксинья (Ксавера) Логинская 6 15 Иван, сын Ивана, р.1775, 6 16 Яков, сын Ивана, р. 07.06.1776, Николаевская ц г Бердичев, восприемники Антоний Сорочинский и Петрунеля Скабицка, жена Агриппина Искоростинская 6 17 Петр, сын Ивана, р.18.10.1784 ,Уманского у с Соколовки Богословской ц, восприемники Иван Соколовский и Марианна Стебницкая, жена Евдокия 6 18 Войцех-Осип, сын Ивана, 6 19 Иосиф, сын Якова, 7 20 Стефан, сын Якова, 7 21 Александр, сын Якова, 7 7-е поколение 22 Роман, сын Дмитрия, р.1782, упоминается 1785 8 23 Александр Андрей, сын Дмитрия, упоминается 1785 8 24 Андрей, сын Дмитрия, упоминается 1785 8 25 Петр, сын Якова, упоминается 1785 12 26 Яков, сын Дмитрия, 13 27 Гавриил, сын Дмитрия, 13 28 Павел, сын Дмитрия, 13 29 Петр, сын Дмитрия, 13 30 Александр, сын Дмитрия, 13 31 Андрей, сын Дмитрия, 13 32 Андрей, сын Дмитрия, р.1788 (02.02.1793), восприемники Ставинский и Марианна Жилинска?, жена Марианна Клишевич 13 33 Григорий, сын Самуила-Шимона, р.23.04.1798, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Игнатий Щениовский и Александра Левковская, жена Марианна с Далмацких 14 34 Климентий, сын Самуила-Шимона, р.05.01.1801, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Илья Дидковский и Констанция Тычинова , жена Иоанна из Коростинских (Искоростинских?) 14 35 Яков, сын Самуила-Шимона, р, 31.12.1806, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Яков Пионтковский и Анна Броновицкая, 14 36 Дионизий, сын Самуила-Шимона, р.29.02.1820, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Иоанн Татуря и Анна Татурова 14 37 Иван, сын Самуила-Шимона, р.06.05.1823, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Федор Татура и Елизавета Свижанская? 14 38 Яков, сын Ивана, 15 30 Иосиф, сын Якова, р.10.01.1798, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Андрей Левковский и Марианна Татурова 16 40 Александр, сын Якова, р.28.12.1800, Забрудская ц Волынской губ., восприемники Василий Лазинский и Варвара Дидковская (Дидновская?), жена Терезия 16 41 Петр, сын Якова, 16 42 Матвей-Тимофей, сын Петра, р.22.06.1822, Радомысльский уезд Ставкавская каплица , жена Анна Александровна, православная, села Корчовки 17 43 Тадеуш-Шимон, сын Войцеха-Осипа, 18 44 Александр, сын Стефана, 20 45 Лаврентий, сын Стефана, 20 46 Иван, сын Стефана, 20 47 Яков, сын Стефана, р. 1775 20 48 Ксаверий, сын Стефана, 20 8-е поколение 49 Цырылий, сын Романа, ?22 50 Федор, сын Романа, ?22 51 Василий, сын Павла, р.1838 25 52 Нестор, сын Павла, р.1853 25 53 Георгий, сын Павла, р.1858 25 54 Даниил, сын Павла, 25 55 Захарий, сын Петра, р.1832 26 56 Федор, сын Андрея, р.28.02.(10) 1822, Житом уезд Волын. губ ц во имя Анны зачатия, восприемники Викентий Клишевич и Анна Маентска жит Забрудья, жена Иустина Стефанович (Стефанова), православная 32 57 Константин, сын Андрея, р.1836 32 58 Каэтан, сын Григория, р.07.12.1831 , Забрудье, восприемники Ян Гжернецкий? и Домицела Козаковска, жена Мелания Леонтьева, православная 32 59 Василий, сын Климентия, р. 07.03.1832 , Забрудье, восприемники Наркиз Францов Спаковский и Эльжбета Петрова Нарцевичова 33 60 Иосиф, сын Климентия, р.1834 , 33 61 Доминик Дамяш?, сын Якова, 34 62 Григорий, сын Якова, 34 63 Иван, сын Якова, 34 64 Павел, сын Дионисия, 36 65 Константин, сын Дионисия, 36 66 Петр, сын Дионисия, 36 67 Григорий, сын Дионисия, 36 68 Ефим-Яким, сын Якова, р.1806 37 69 Иван-Мартын, сын Александра, р.04.09.1821 (18.06.1820), с Острожаны, восприемники Иван Заторский и Ефрозина Маркевичева 39 70 Иосиф, сын Матвея-Тимофея, р.08.04.1851, Радомысльский уезд с Горбулева Никол. ц, восприемники Михаил Федорович Тишкевич и Федора Тишкевича дочь Виктория 41 71 Александр, сын Матвея-Тимофея, р.28.09.1855, с Бежево Житомирский уезд, восприемники Феофил Федоров Тышкевич и Захария Федорова Тышкевича жена Фекла Матвеева 41 72 Игнатий, сын Матвея-Тимофея, р.24.12.1857, с Горбулево Никол ц., восприемники Михаил Тышкевич и Фекла, Захария Тышкевича жена 41 73 Антоний, сын Матвея-Тимофея, р.15.04.1862, с Горбулево Никол ц., восприемники Михаил Тышкевич и Каэтана Пионтковского жена Мелания 41 74 Доминик, сын Тадеуша-Шимона, 42 75 Константин, сын Тадеуша-Шимона, р.1809(?), дворянин, с. Синорная Липовецкого у. Киевской губ. в 1865 г. 42 76 Казимир, сын Тадеуша-Шимона, 42 77 Антон, сын Александра, 43 78 Фадей, сын Александра, р.1819 43 79 Салезий, сын Лаврентия, 44 80 Себастиан, сын Лаврентия, р.1826 44 81 Фортунат, сын Ивана, 45 82 Еразм, сын Ивана, 45 83 Флориан, сын Якова, р.1816 46 84 Викентий, сын Якова, 46 85 Апполинарий, сын Якова, р.1820 46 86 Иван, сын Ксаверия, 47 87 Павел, сын Ксаверия, р.1820 47 9-е поколение 88 Бронислав, сын Цырылия, 48 89 Иосиф, сын Цырылия, 48 90 Франц, сын Федора, 49 91 Антон, сын Федора, 49 92 Иван, сын Федора, 49 93 Адам, сын Федора, 49 94 Василий, сын Федора, р.26.02.1856, Бежевский приход, восприемники Осип Федоров Тышкевич и Марианна Федорова Тышкевич жена Анастасия Михайлова 49 95 Иван, сын Константина, 56 96 Фома, сын Константина, 56 97 Николай, сын Каэтана, р.24.12.1857, Бежевский приход, восприемники Василий Игнатьев Блоцкий и Василия Александрова Дзядевича жена Мария Яковлева 58 98 Гилярий?, сын Василия, 59 99 Иван, сын Иосифа, 60 100 Иван, сын Григория 67 101 Филипп, сын Ефима-Якима, р.1841 68 102 Генрик, сын Ефима-Якима, р.1843 68 103 Гипполит, сын Константина, дворянин, с. Синорная Липовецкого у. Киевской губ. в 1865 г. 75 104 Иван, сын Казимира, дворянин, с. Синорная Липовецкого у. Киевской губ. в 1865 г. 76 105 Матвей, сын Эразма, 82 106 Иоахим, сын Эразма, 82 107 Антон, сын Эразма, р.1832 82 108 Фердинанд, сын Викентия, 84 109 Лаврентий, сын Ивана, 86 110 Иосиф, сын Ивана, 86 111 Валериан, сын Ивана, 86 112 Франц, сын Ивана, 86 10-е поколение 113 Николай, сын Ивана 100 11-е поколение 114 Тамара, внучка Ивана, дочь (?) Николая (113), р.1957 линия от Дионизия, его сына Григория, внука Ивана, правнука Дионизия - Николая. Дидковцы это Овручский район, там жили Дидковские . дед Иван женился на Дидковской, но они жили в Забридье. 100 В Житомире : Дело о дв. Пионтковских №4577 Шимон - Яков - Иван (1720) - Рафаил - Иван - ( Войцех - Осип ) - (Тадеуш - Шимон) - его сыновья : Доминик, Константин (1809), Казимир... Дв. Константин Тадеушов - Шимонов сын с сыном Гипполитом и Иван Казимиров Пионтковские проживали в с. Синорной Липовецкого у. Киевской губ. в 1865 г. Дело о дв. Пионтковских №4567 Иван - Рафаил - его сыновья : Яков, Иван, далее сын Якова - Стефан - Сын Стефана - Яков (1775) Сыновья Ивана : Дмитрий (1766), Самуил - Шимон (1770), Иван (1775), Яков (1776), Петр (1778) и далее их дети... В документах значатся : 1713 г. Дарственная запись 1713г. июня 22 в Овручских Гродских Книгах совершенная по которой Дв. Иван Яковлев Пионтковский вотчинное свое имение с. Дорошевичев Минском и с. Лопатыч в Киевском воеводстве доставшееся ему от предков с крестьянами и всеми пр. принадлежностями дарит сыну своему Рафаилу Пионтковскому. Вводный акт 1862 окт. 11 дня в Зем. Гр. Овручск. Книгах записанный, о вводе дворян Авраама, Якова и Ивана родных братьев, Рафаиловых сыновей Пионтковских во владение недвиж. с крестьянами имением в г. Лопатыч в Киевском воеводстве состоящем, доставшееся наследство им от отца Рафаила Пионтковского. |
Лайк (1) |
tmaua Киев Сообщений: 996 На сайте с 2021 г. Рейтинг: 522 | Пионтковская Ольга Онуфриева 1870-1946 Захоронена на кладбище возле Иаковлевской церкви г. Житомир. |
tmaua Киев Сообщений: 996 На сайте с 2021 г. Рейтинг: 522 | Пионтковский Петр Иванович .. - 1928 с. Забриддя Пионтковская Ольга Митрофановна .. - 1949 с. Забриддя |
Klim2018 Сообщений: 29611 На сайте с 2018 г. Рейтинг: 31635 | severinn написал: О различных линиях (родах) Пионтковских: Пйонтковський з Пйонтків г. Шеліга (de Pątki Piątkowski h. Szligi) Йосиф і Йоан Андрія і Маріанни з Яровських сини, Мартина і Терезії з Мікульських онуки. Землевласники і мешканці в с. Мельничне Самбірського циркулу. Перемишльський гродський суд, 01.10.1782. ЦДІАЛ України. Ф. 165, оп. 6 а, спр. 32, с. 441 – 442. Смуток І., Смуток Л. Матеріали до генеалогії шляхти Галичини. – Т. 1. Легітимації 1776-1817 рр. – Біла Церква: Видавець Пшонківський О.В., 2016. С. 331. |
Лайк (1) |
severinn Сообщений: 7238 На сайте с 2005 г. Рейтинг: 2417 | >> Ответ на сообщение пользователя Klim2018 от 20 октября 2021 21:50 у Игоря Смутка только эти Пионтковские ? |
gysevavalentina558 Новичок Сообщений: 11 На сайте с 2021 г. Рейтинг: 10 | severinn написал: >> Ответ на сообщение пользователя Klim2018 от 20 октября 2021 21:50 Я новичок. Составила родословную Пятковских с 1907 года. Ищу данные про прадеда Пятковского Никифора Петровича с. Яструбинцы Липовецкого уезда Киевской губернии. Приблизительно в 1907 году выехал оттуда в Казахстан с 4 сыновьями(знаю все только о них). Максим 1881, Ефим 1890, Фёдор и Михаил. Не могли бы помочь, средние знания владения компьютером. |
← Назад Вперед → | Страницы: ← Назад 1 2 3 4 5 ... 84 85 86 87 88 * 89 90 91 92 93 94 Вперед → Модераторы: N_Volga, Радомир |
Генеалогический форум » Фамильные темы » Поиск предков, родичей и/или однофамильцев » П » Пж - Пм » Пионтковские [тема №23719] | Вверх ⇈ |
|
Сайт использует cookie и данные об IP-адресе пользователей, если Вы не хотите, чтобы эти данные обрабатывались, пожалуйста, покиньте сайт Пользуясь сайтом вы принимаете условия Пользовательского соглашения, Политики персональных данных, даете Согласие на распространение персональных данных и соглашаетесь с Правилами форума Содержимое страницы доступно через RSS © 1998-2025, Всероссийское генеалогическое древо 16+ Правообладателям |