Медунецкие

Благодаря Электронным Архивам Латвии, найдена ещё одна семья Медунецких:

= Медунецкий Петр =
= Медунецкая Эльжбета =
= Медунецкий Станислав =
= Медунецкая Аделя = .

Все они проживали в слободе Осунь.
Данные на 1897 год.

Приятно был удивлен, встретив в инете инфу о том, что книгу Антония Мидунецкого продают за 20 тысяч российский рублей.

Смотрите сами = http://www.biblionne.ru/dir.php?id=94

Код: 1341
Название = "Мое извинение".
Автор: Мидунецкий Антоний
Цена: 20'000 руб.

Краткое описание книги:
Подназвание: Посвящается пострадавшим от *Картины с натуры*
Место издания: Двинск
Год издания: 1929
Количество страниц: 15 с.
Переплет: оригинальный бумажный
Формат книги: уменьшенный
Статус: Есть на складе

Автор: Мидунецкий Антоний Георгиевич
(1888-1955) - поэт, певчий Рижской Гребенщиковской старообрядческой общины (РГСО).
Прижизненное издание. Единственное издание.
Издание русского зарубежья (Двинск)

"Военно-статистическое обозрение Российской империи."
Издаваемое по Высочайшему повелению при 1-ом отделении Департамента Генерального Штаба.
Том VIII. Часть 1.
= Витебская губерния =
СПб, 1852.
(В типографии Департамента Генерального Штаба).

на стр. 155 сказано:
(начало цитатты)
= "В Витебской губернiи есть особое сословiе людей именуемых Панцырными боярами.
Во время Польскаго правительства, Панцырными боярами назывались пограничные стражники, близ рубежа Литвы с Россiею. Их обязанность состояла в охраненiи границы от нечаяннаго вторженiя непрiятеля; в военное ж время быть в полной готовности к походу. За то они пользовались землею, не платили податей, и освобождались от других повинностей. По присоединении Белоруссiи к Россiи, почти все они поступили в податное состоянiе, только весьма немногiе пользуются прежними правами. В Витебсколм уезде их считается 45 душ обоего пола."(конец цитаты)

И ещё немного истории: о Дрысвятах небольшой кусок из Википедии:

Да канца 18 ст. Дрысвяты былі дзяржаўным уладаннем і аддаваліся ў часовае трыманне ваяводам віленскім. Дзяржаўцамі гэтых уладанняў былі пераважна прадстаўнікі роду Радзівілаў. Сярод іх крыніцы згадваюць Мікалая (1470-1522), Крыштафа (1547-1603), Караля ("Пане Каханку"; 1734—1790). У канцы 17 ст. дзяржаўцам быў вялікі гетман літоўскі і ваявода віленскі К. Я. Сапега. Адміністрацыйна-судовае кіраванне ў Дрысвятах ад імя дзяржаўцы ажыццяўляў намеснік. У 1780 Дрысвяцкі ключ перайшоў у прыватную ўласнасць Радзівілаў (у якасці кампенсацыі за 2 млн. злотых, якія дзяржаўны скабр быў вінен магнатам). Ад Радзівілаў Дрысвяты ў 1790 набывае вядомы дзяржаўны дзеяч, кампазітар М. К. Агінскі. У 1794 ён прадае маёнтак і ў гэтым жа годзе ўносіць у фонд паўстання Т. Касцюшкі 118 тыс. злотых. У жніўні 1794 паўстанцкі атрад пад камандаваннем М. Агінскага дзейнічае непадалёку ад Дрысвятаў. Пры падаўленні паўстання мястэчка было разрабавана і спалена. Паводле люстрацыі 1794 тут налічвалася 45 дымоў. У канцы 18 ст. існавала парафіяльная школа (1781 — 15 вучняў, 1782 - 19).

У 19 ст. Дрысвяты - цэнтр воласці Браслаўскага павета Віленскай губерніі, з 1843 Новааляксандраўскага павета Ковенскай губерніі. Дрысвяцкі ключ распаўся на шэраг дробных маёнткаў. У 1794—1865 Дрысвятамі валодалі Лапацінскія. За ўдзел у паўстанні 1863-1864 гадоў Г. Лапацінская была выслана ў Тамбоўскую губернію, а яе маёмасць распрададзена. 3 1865 уладальнікам Дрысвятаў стаў рыжскі губернатар А. Эцінген, у пачатку 20 ст. маёнткам валодалі бароны Гільдэнбанды. У канцы 19 ст. у мястэчку 205 жыхароў.

У 1-ю сусветную вайну восенню 1915 паселішча акупіравана на кароткі тэрмін немцамі, вызвалена расійскімі войскамі і з'яўлялася прыфрантавым мястэчкам. У час баявых дзеянняў амаль цалкам разбурана. У 1918—1919 дзейнічаў валасны ваенна-рэвалюцыйны камітэт. У ліпені 1920 Дрысвяты былі заняты часцямі Чырвонай Арміі пад камандаваннем Г. Гая.

У 1920—1930-я Дрысвяты — цэнтр гміны Браслаўскага павета, 74 дамы, 375 жыхароў (1931). У гады Вялікай Айчыннай вайны ў наваколлі дзейнічала Дрысвяцкая брыгада Арміі Краёвай. Вызвалены 10.7.1944 г. 517-м стралковым палком 166 сд 1-га Прыбалтыйскага фронту.

У 1952—1953 па ініцыятыве суседніх калгасаў Беларусі, Літвы і Латвіі ў Дрысвятах пабудавана ГЭС «Дружба народаў». Урачысты пуск станцыі адбыўся 19.7.1953. У 1971 годзе 99 гаспадарак, 275 жыхароў. У 1995 — 142 двары, 376 жыхароў. Быў цэнтрам сельсавета. Цэнтр саўгаса «Авангард».

Vadim 1863

Встретил фамилию Медунецкий среди прихожан Иказненского и Удзяльского римско-католических приходов. Это может быть кто-нибудь из ваших Медунецких?