https://www.sites.google.com/site/slahtavkl/Шляхта руських земель 1350-1650 рр
РОДОВОДИ ШЛЯХТИ > Г >
Гумецькі
ГУМЕЦЬКІ гербу Юноша (Humiecki) - польський шляхетський рід. Gniazdo: z Humięcina w powiecie ciechanowskim. Wstęp: Wsi tejże samej nazwy jest tam kilka, a wśród nich i Humięcino-Rychty (Paw.) Pisali się: z Mlecina, z Rychtów, z Rychtów. Humieccy już w XVI-m wieku zamieszkiwali Podole, gdzie do nich należały Rychty, w powiecie kamienieckim, nazwane tak przez nich na pamiątkę wsi gniazdowej. We wsi tej zbudowali już zamek 1507 r.
І
Войцех
— каштелян галицький, кам'янецький. а
“Wojciech Humiecki z Rycht”. Войцех Гумецький, кам’янецький гродський
писар (1583), ловчий (1589–1601), стольник (1602–1611), каштелян галицький
(1613), каштелян кам’янецький (1613–1617).
Wojciech z Rychtów Humiecki, pisarz grodzki kamieniecki 1583 r., deputat na Trybunał koronny 1590 r. (Wyr. Lub. 40 f. 2), łowczy kamieniecki v. podolski 1589 r., a stolnik 1602 r., w końcu z kasztelana halickiego, kasztelan kamieniecki 1613 r. Dziedzic Rycht i Tynny, gdzie fundował kościół 1597 r. i Tarnawy 1599 r. Wojciech otrzymał w 1611 r. konsens królewski, na odstąpienie Ciolkowiec, w powiecie kamienieckim synom: Aleksandrowi i Janowi, którzy rzeczywiście wieś tę posiadają 1615 r. (M. 153 f. 387; Źr. Dziej: V i Wyr. Lub. 81 f. 409).
В 1596 (чи 1569) році Ельжбета Лянцкоронська продала Новосілку з іншими маєтками Войцеху Гумецькому.
~ Z Zofii z Niezabytowskich, córki Mikołaja, z którą zeznał zapis dożywocia 1589 r. (Zs. Kamien. 3610),
ІІ
Ян (†1617),
навчався в Льовені, вида друком працю «Orationem, quod viro…» був вбитий в Брюсселі невідомим.
Александер син Войцеха.
— смотрицький староста, каштелянич кам'янецький, був похований в Кам'янці, 1629 тримачем Смотрича числиться Олександр Гумецький
дружина — Кристина Потоцька, донька Анджея, по його смерті — Самуеля Замєховського.
Katarzyna
Anna дочка Войцеха
~ za Andrzejem Mokronowskim.
ІІІ
Войцех (†25.8.1672) — хорунжий подільський (кам'янецький), помер під час облоги, був похований в Кам'янці[1]дружина — Ізабелла Контська.
IV
Стефан Гумецький
— стольник, воєвода подільський. В 1699 році після того, як турки залишили Кам'янець, Рихту отримав син Войцеха Гумецького Стефан (1660—1736 рр.), котрий з 1698 до 1715 року був полковником королівської артилерії, з 1706 до 1736 (день смерті) був подільським воєводою та дипломатом. І хоча воєвода Стефан Гумецький мав значні маєтки в Польщі, в різних місцях він мав 8 містечок та 74 села, по воєводствах Краківському, Сандомирському, Белзькому, Руському, Люблінському та Подільському. На Поділлі йому належало 3 містечка та 14 сіл, які становили 3 ключа: Соколецький, Солобківський та Тиннинський. Але більш за всі маєтки він любив Рихти — своє родове гніздо на неспокійному пограниччі. І тому саме в Рихті Стефан Гумецький і мешкав надалі. Він розбудував заново замок, побудувавши більші стіни та башти, і в одній з башт влаштував костел. Удосконалив систему сухих оборонних ровів, бастіони та вали. Лицар корони польської Стефан Гумецький помер 28 травня 1736 року і був похований у Львові.
Після смерті С. Гумецького, згідно із заповітом, його маєтки поділили між двома синами, на дві частини. Старшому сину Ігнацію він відписав Тинну, Тернаву, Томаківку та маєтки в Проскурові (Хмельницькому). Молодшому Юзефу — Соколець, Зелені Кирилівці, Борсуки, Нагоряни, Рихти та Слобідку.
V
Ігнаций
Після смерті С. Гумецького, згідно із заповітом, його маєтки поділили між двома синами, на дві частини. Старшому сину Ігнацію він відписав Тинну, Тернаву, Томаківку та маєтки в Проскурові (Хмельницькому). Молодшому Юзефу — Соколець, Зелені Кирилівці, Борсуки, Нагоряни, Рихти та Слобідку.
Юзеф Гумецький
— каштелян Кам'янця-Подільського.
Після смерті С. Гумецького, згідно із заповітом, його маєтки поділили між двома синами, на дві частини. Старшому сину Ігнацію він відписав Тинну, Тернаву, Томаківку та маєтки в Проскурові (Хмельницькому). Молодшому Юзефу — Соколець, Зелені Кирилівці, Борсуки, Нагоряни, Рихти та Слобідку.
Ізабелли Гумецька (1730—1783 рр.)
дочка С. Гумецького, (1730—1783 рр.)
Дітей у двох братів не було і тому по смерті їх величезні маєтки родини Гумецьких роздробились, і Рихту отримала у спадок Малаховська, їх племінниця. Яка точно Малаховська стала власницею нам не відомо. Потім вона продала село Яну Тшецеському пол. Jan Trzecieski (1772—1842 рр.) (тут в 1820 році у нього було 285 чоловік).
~ Яна Малаховського (1698—1762 рр.).
Akta ziemskie czerskie wspominają o Piotrze Humieckim, burgrabim czerskim 1458 r. i o wdowie po nim Małgorzacie, która wspólnie z synem Janem obierała plenipotenta 1464 r. (Zs. Gr. Czers. 1 B f. 854).
pozostawił synów dwóch: Jana, młodo zmarłego i Aleksandra, oraz córki: ¶ Aleksander, dworzanin królewski 1615 roku, starosta smotrycki 1629 roku, za pozwoleniem królewskim ustanowił 1633 r. jarmarki w dziedzicznem swem miasteczku Sokolcu nad Uszycą (M. 175 f. 155 i Zr. Dziej. V). Umarł 1635 r., pochowany w Kamieńcu (Star. Mon.). Z nagrobku jego dowiadujemy się, że z Krystyny Potockiej, miał trzech synów: Michała - karmelitę, Tomasza i Wojciecha (Zap. Lub 43 f. 468), oraz córki: Joannę Krzysztofowę Wichrowską, miecznikowę halicką i Katarzynę; 1-o v. Jackowę Szembekową, 2-o v. Stanisławowę Łużecką, wojewodzinę podolską. Wdowa po Aleksandrze była 2-o v. za Zygmuntem Zamiechowskim 1641 r. (Gr. Kamien.). ¶ Tomasz, rotmistrz królewski 1653 r. (Zap. Lub. 43 f. 1096), łowczy podolski i pułkownik królewski 1657 r., umarł 1676 r., pozostawiwszy, z Anny Reginy z Jarmolińskich, syna Mikołaja, zmarłego bezpotomnie przed 1699 roku (M. 210 f. 141). Tego Tomasza była pierwszą żoną Maryanną z Ossolińskich, kasztelanka czerska 1660 r. (Jezuicka 13 f. 229 i Gr. Drohic.). ¶ Wojciech, podstoli podolski 1658 r., a chorąży 1672 r., zmarły w tymże roku, z Izabelli z Kątskich, pozostawił syna Stefana. ¶ Stefan Humiecki (V. L. 1690 r. )z Rycht, na Sokolcu, stolnik podolski, został 1696 r. marszałkiem koła poselskiego. W 1698 r. pułkownik artyleryi koronnej, rezygnował z tego urzędu 1715 r. W 1698 i 1701 r. komisarz do rozgraniczenia Rzeczypospolitej od Turcyi. W 1702 r. podstoli koronny, a 1706 r. wojewoda podolski. W 1702 r. otrzymał wspólnie z żoną, Konstancyą z Lipskich, wojewodzianką kaliską, 1-o v. Lanckorońską, 2-o v. Krasicką, starostwo rzeczyckie (DW. 61 f. 398 i Sig. 15), a 1704 r. starostwo rawskie. W 1711 r. wystawione zostało na niego, Pocieja i Chomętowskiego pełnomocnictwo, do traktowania ze Szwedami i Turkami. W 1712 r. starosta bełski, 1726 r. generał artyleryi koronnej, ale ta nominacya nie doszła do skutku. W 1718 r. otrzymał konsens królewski, na odstąpienie starostwa libuskiego (Sig. 19). W 1730 r. kawaler orderu Orła Białego, a 1731 r. został starostą winnickim. W 1733 r. podpisał konfederacyę generalną warszawską (Oblig. Warsz. 49 f. 422). Umarł 1736 r., pochowany we Lwowie. Po śmierci żony, Konstancyi z Lipskich, zaślubił wojewoda Katarzynę z Krosnowskich, wojewodziankę czerniechowską (AGZ. X. 6538), z której pozostawił synów: Ignacego i Józefa, oraz córki: Annę i Barbarę - norbertanki w Krakowie; Maryę, żonę 1-o v. Kazimierza Marcyana Ogińskiego, podstolego litewskiego, zmarłego 1727 r., 2-o v. w Czerwcu 1731 r. Bernarda Gozdzkiego, kuchmistrza koronnego, rozwiedzioną 1751 r. (Pac.); Izabellę Janowę Małachowską, kanclerzowę koronną (DW. 101 f. 551); Angellę Stanisławowę Krasińską, starościnę nowokorczyńską, matkę księżny Karolowej kurlandzkiej. ¶ Ignacy Humiecki otrzymał od ojca swego Gaje, Laszki i Zeniów, na mocy konsensu królewskiego z 1732 r. (AGZ X. 6967). W 1737 r. starosta bracławski, a 1738 r. stolnik koronny, trzymał i starostwo lisiatyckie 1736 r. i dzierżawę Zazulińce, w województwie podolskiem. W 1736 r. otrzymał list przypowiedny na chorągiew pancerną (Sig. 26 i Arch. I. Z. Ros. VI. 1). W 1751 r. kawaler orderu Orła Białego. Umarł w 1752 r., nie pozostawiwszy potomstwa z Teresy z Pociejów, zaślubionej 1736 r. (Sig. 28 i DW. 74 f. 71 i 846; 112 f. 1620). ¶ Józef, wspólnie z bratem Ignacym, był właścicielem Czemierników i Markuszowiec (DW. 73 f. 291). Starosta gajewski, został 1748 r. miecznikiem koronnym (Sig. 28). Musiał trzymać i starostwo wisznieńskie, bo pozostała po nim wdowa, Anna z Rzewuskich, otrzymała 1754 r. konsens królewski, na odstąpienie takowego (Sig. 28). Józef umarł 1754 r. bezpotomnie. Dobra Opaleń i Mościska sprzedała wdowa po nim Mycielskiemu, a Kręzel - Fontanie (DW. 88 f. 100; 109 f. 1119 i 113 f. 501). ¶ Można przypuszczać, że Wojciech Humiecki, kasztelan kamieniecki, oprócz wymienionych wyżej dwóch synów, miał jeszcze trzeciego, Stanisława, po którym pozostał syn Kazimierz, albowiem 1658 r. Tomasz, łowczy podolski i Wojciech, synowie Aleksandra, części swoje na Humięcinach, Rychtach, Łysakach i Krzywonosach, w ziemi ciechanowskiej, odziedziczone po dziadzie Wojciechu, kasztelanie kamienieckim, sprzedali bratu swemu stryjecznemu Kazimierzowi, synowi Stanisława (Zs. Kamien. 3635 f. 107). ¶ Kazimierz, cześnik kamieniecki i rotmistrz królewski, popisał z województwem podolskiem, elekcyę Jana III-go. ¶ Dobek Humięcki, współdziedzic Proszkowa, w ciechanowskiem, 1567 r. (Paw.). Maciej zapisał 1596 r. 600 fl. żonie Katarzynie, córce Krzysztofa Psarskiego (Zs. Kamien. 3616). ¶ Andrzej Humięcki z Mlecina zapisał 1605 r. Brzozowicę Okuniowi. Maciej i Jan, synowie Andrzeja, otrzymali 1609 r. zapis na Brzozowicy. Wojciech, syn Macieja, procesuje Poniatowskiego 1606 r. Tomasz, syn Jana; zapisał 1674 r. dożywocie Jadwidze Hustich. Ci wszyscy w ziemi warszawskiej (DW. 32 f. 912; 33 f. 1692; 35 f. 1187 i 54 f. 1733). ¶ Maciej, syn Jana, kwitował Mokronowskiego 1613 r. Inny Maciej, pisarz grodzki buski, zmarły przed 1612 r., pozostawił syna Adama, posiadacza Kutkówki, w starostwie bracławskiem, który zeznał 1606 r. zapis dożywocia z żoną, Maryą Bystrzykowską, córką Hieronima (M. 155 f. 278; Zap. Lub. 19 f. 925; Źr. Dziej. V i Zs. Bełs.). ¶ Stanisław z Rychtów Humięcki, chorąży ciechanowski 1617 r. Walenty Humiecki, w ziemi czerskiej, kwitował Gośniewskiego 1653 r. (Zs. Warec. 30 f. 91). Dominik, Kazimierz, Stanisław, Michał, Maciej; Piotr, Anna, Katarzyna i Magdalena, dzieci niegdy Jana Humieckiego, obierały plenipotentów w Lublinie 1654 r. (Zap. Lub. 44 f. 35). Zofia z Humieckich Łaszczowa, matka wojewody bełskiego (Kor.). Ta sama może, ale Helena, wdowa po Samuelu Łaszczu, stolniku buskim, 1684 r. (z Teki W. Rulikowskiego). ¶ Tomasz, żonaty 1677 r. w ziemi czerskiej, z Zofią z Łychowskich (Perp. Czers. 13 f. 521). Michał Humiecki podpisał z ziemią chełmską, elekcyę Augusta II-go. Był on następnie podczaszym trembowelskim 1702 r., a podczaszym podolskim 1716 r. ¶ Dominik, stronnik Augusta III-go, głosował za nim 1733 r. i podpisał się cześnikiewiczem podolskim (Oblig. Warsz. 49 f. 609). Dominik miał być chorążym czerniechowskim. Ożeniony z Franciszką z Godaczewskich, pozostawił córkę Domicellę, 1-o v. Wojciechowę Zielińską, podczaszycowę rożańską, która 1757 r. zeznała zapis dożywocia z drugim mężem, Tomaszem Kanigowskim, skarbnikiem nowogrodzkim, synem Jana i Domicelli z Humięckich (DW. 80 f. 111). [Oczywista pomyłka, winno być: Marianny z Młodzianowskich - vide Kanigowscy MJM] ¶ Mikołaj Bartłomiej Humiecki, łowczy bracławski i podpisarz ziemski zawskrzyński, otrzymał wójtostwo w Ciechanowie 1750 r. (DW. 73 f. 450). Ten sam może Bartłomiej, chorąży bracławski, na sejmiku w Lipnie 1764 r. ¶ Wojciech, z Aleksandry z Domaszowskich, pozostawił syna Józefa (M. 299 f. 60), podczaszego podolskiego 1735 r., a chorążego 1748 r. W 1752 r. otrzymał list przypowiedny na chorągiew pancerną po Krasickim (Sig. 27), a 1754 r. został kasztelanem kamienieckim. Umarł w 1765 r. Stefan, miecznik latyczowski 1735 roku, został księdzem w 1736 r. Józef, miecznik czerwonogrodzki 1764 r., a podstoli 1765 r. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Feliks, chorąży gwardyi królewskiej i Józef, bracia, odstąpili poddaną z dóbr Guzd, bratu swemu stryjecznemu Stanisławowi 1726 roku (DW. 66 f. 483). Józef, poseł ziemi sanockiej, podpisał z województwem ruskiem, elekcyę Stanisława Augusta. Józef, rotmistrz kawaleryi narodowej 1786 roku (DW. 102 f. 1488). [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] ¶ W końcu XVIII-go wieku żyło trzech braci: Józef, Michał i Franciszek. Józef, pułkownik wojsk koronnych i starosta dobrzyński 1783 r., nie żył już w 1793 r., w którym po nim brali spadek bracia jego (DW. 104 f. 1395; 105 f. 600 i Gaz. Warsz. z 1793 r.). ¶ Michał, generał adjutant królewski 1795 r. ¶ Franciszek, szambelan Stanisława Augusta 1793 roku (DW. 96 f. 888; 98 f. 1348; 99 f. 995; 103 f. 1189; 107 f. 1283; 110 f. 922). ¶ Wymienieni: Józef, starosta dobrzyński i Michał, generał adjutant, bracia Humieccy, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie 1782 r.; w sądzie grodzkim lwowskim (Goł.). ¶ Józef, podwojewodzy sanocki 1780 r., żonaty z Wiktoryą Grodzicką, córką Jana Michała i Anastazyi Grabkowskiej (Manif. Krak. 9 f. 589 i 1121; Zs. Krak. Prot. 11 f. 854). Ten sam, czy też inny Józef, generał adjutant królewski 1790 r., żonaty z Maryanną Bukowską, córką Antoniego, kasztelana sanockiego i Salomei Morskiej (Manif. Krak. 18 f. 726). ¶ Humięccy h. Junosza: Feliks, syn Adama, Wojciech i Andrzej, synowie Pawła, Józef, syn Macieja, Piotr i Tomasz, synowie Izydora, Michał, syn Łukasza, Józef, syn Antoniego i Kazimierz, syn Tomasza, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku. ¶ Po Michale, synu Łukasza, pozostały, z żony Józefy Mazowieckiej, dzieci: Michalina, Helena i Ludwik 1864 r. Jakób Humięcki, obywatel ziemski, zmarł 1899 r. w Warszawie. ¶ Ignacy Kajetan Anioł, syn Józefa, wnuk Andrzeja, prawnuk Kazimierza, Atanazy Antoni Platon Teofil, Stanisław Ignacy Anastazy i Juliusz Wojciech Antoni, synowie Kazimierza Antoniego, wnukowie wyżej wymienionego Józefa, prawnukowie Andrzeja, praprawnukowie Kazimierza, legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1842 r.; a Jan Otton i Edmund Zygmunt, synowie Juliusza Wojciecha Antoniego i Kazimierz Konstanty, syn Jana Ottona, w latach 1842, 1853 i 1866.
Rodowód
8.5.1
Akta ziemskie czerskie wspominają o Piotrze Humieckim, burgrabim czerskim 1458 r. i o wdowie po nim
8.5.2 & 1
Małgorzacie, która wspólnie
8.5.3
z synem Janem obierała plenipotenta 1464 r. (Zs. Gr. Czers. 1 B f. 854).¶ Humieccy już w XVI-m wieku zamieszkiwali Podole, gdzie do nich należały Rychty, w powiecie kamienieckim, nazwane tak przez nich na pamiątkę wsi gniazdowej. We wsi tej zbudowali już zamek 1507 r.
8.5.4
¶ Wojciech z Rychtów Humiecki, pisarz grodzki kamieniecki 1583 r., deputat na Trybunał koronny 1590 r. (Wyr. Lub. 40 f. 2), łowczy kamieniecki v. podolski 1589 r., a stolnik 1602 r., w końcu z kasztelana halickiego, kasztelan kamieniecki 1613 r. Dziedzic Rycht i Tynny, gdzie fundował kościół 1597 r. i Tarnawy 1599 r.
8.5.5 & 4
Z Zofii z Niezabytowskich,
8.5.6
córki Mikołaja,
8.5.7 = 4
z którą zeznał zapis dożywocia 1589 r. (Zs. Kamien. 3610),
8.5.8
pozostawił synów dwóch: Jana, młodo zmarłego
8.5.9
i Aleksandra,
8.5.10
oraz córki: Katarzynę
8.5.11
i Annę
8.5.12 & 11
za Andrzejem Mokronowskim.
8.5.13 = 4
Wojciech otrzymał w 1611 r. konsens królewski, na odstąpienie Ciolkowiec, w powiecie kamienieckim
8.5.14 = 9
synom: Aleksandrowi
8.5.15 = 8
i Janowi, którzy rzeczywiście wieś tę posiadają 1615 r. (M. 153 f. 387; Źr. Dziej: V i Wyr. Lub. 81 f. 409).
8.5.16 = 14
¶ Aleksander, dworzanin królewski 1615 roku, starosta smotrycki 1629 roku, za pozwoleniem królewskim ustanowił 1633 r. jarmarki w dziedzicznem swem miasteczku Sokolcu nad Uszycą (M. 175 f. 155 i Zr. Dziej. V). Umarł 1635 r., pochowany w Kamieńcu (Star. Mon.).
8.5.17 & 16
Z nagrobku jego dowiadujemy się, że z Krystyny Potockiej,
8.5.18
miał trzech synów: Michała - karmelitę,
8.5.19
Tomasza
8.5.20
i Wojciecha (Zap. Lub 43 f. 468),
8.5.21
oraz córki: Joannę
8.5.22 & 21
Krzysztofowę Wichrowską, miecznikowę halicką
8.5.23
i Katarzynę;
8.5.24 & 23
1-o v. Jackowę Szembekową,
8.5.25 & 23
2-o v. Stanisławowę Łużecką, wojewodzinę podolską.
8.5.26 = 16
Wdowa po Aleksandrze
8.5.27 & 17
była 2-o v. za Zygmuntem Zamiechowskim 1641 r. (Gr. Kamien.).
8.5.28 = 19
¶ Tomasz, rotmistrz królewski 1653 r. (Zap. Lub. 43 f. 1096), łowczy podolski i pułkownik królewski 1657 r., umarł 1676 r.,
8.5.29 & 28
pozostawiwszy, z Anny Reginy z Jarmolińskich,
8.5.30
syna Mikołaja, zmarłego bezpotomnie przed 1699 roku (M. 210 f. 141).
8.5.31 = 28
Tego Tomasza
8.5.32 & 31
była pierwszą żoną Maryanną z Ossolińskich,
8.5.33
kasztelanka czerska
8.5.34 = 32
1660 r. (Jezuicka 13 f. 229 i Gr. Drohic.).
8.5.35 = 20
¶ Wojciech, podstoli podolski 1658 r., a chorąży 1672 r., zmarły w tymże roku,
8.5.36 & 35
z Izabelli z Kątskich,
8.5.37
pozostawił syna Stefana.
8.5.38 = 37
¶ Stefan Humiecki (V. L. 1690 r. )z Rycht, na Sokolcu, stolnik podolski, został 1696 r. marszałkiem koła poselskiego. W 1698 r. pułkownik artyleryi koronnej, rezygnował z tego urzędu 1715 r. W 1698 i 1701 r. komisarz do rozgraniczenia Rzeczypospolitej od Turcyi. W 1702 r. podstoli koronny, a 1706 r. wojewoda podolski. W 1702 r. otrzymał wspólnie z żoną,
8.5.39 & 38
Konstancyą z Lipskich,
8.5.40
wojewodzianką kaliską,
8.5.41 & 39
1-o v. Lanckorońską,
8.5.42 & 39
2-o v. Krasicką,
8.5.43 = 38
starostwo rzeczyckie (DW. 61 f. 398 i Sig. 15), a 1704 r. starostwo rawskie.
8.5.44
W 1711 r. wystawione zostało na niego, Pocieja i Chomętowskiego pełnomocnictwo, do traktowania ze Szwedami i Turkami.
8.5.45 = 38
W 1712 r. starosta bełski, 1726 r. generał artyleryi koronnej, ale ta nominacya nie doszła do skutku. W 1718 r. otrzymał konsens królewski, na odstąpienie starostwa libuskiego (Sig. 19). W 1730 r. kawaler orderu Orła Białego, a 1731 r. został starostą winnickim. W 1733 r. podpisał konfederacyę generalną warszawską (Oblig. Warsz. 49 f. 422). Umarł 1736 r., pochowany we Lwowie.
8.5.46 = 39
Po śmierci żony, Konstancyi z Lipskich,
8.5.47 = 45
zaślubił wojewoda
8.5.48 & 38
Katarzynę z Krosnowskich,
8.5.49
wojewodziankę czerniechowską (AGZ. X. 6538),
8.5.50
z której pozostawił synów: Ignacego
8.5.51
i Józefa,
8.5.52
oraz córki: Annę
8.5.53
i Barbarę - norbertanki w Krakowie;
8.5.54
Maryę,
8.5.55 & 54
żonę 1-o v. Kazimierza Marcyana Ogińskiego, podstolego litewskiego, zmarłego 1727 r.,
8.5.56 & 54
2-o v. w Czerwcu 1731 r. Bernarda Gozdzkiego, kuchmistrza koronnego, rozwiedzioną 1751 r. (Pac.);
8.5.57
Izabellę
8.5.58 & 57
Janowę Małachowską, kanclerzowę koronną (DW. 101 f. 551);
8.5.59
Angellę
8.5.60 & 59
Stanisławowę Krasińską, starościnę nowokorczyńską,
8.5.61
matkę
8.5.62 & 61
księżny Karolowej kurlandzkiej.
8.5.63 = 50
¶ Ignacy Humiecki otrzymał od ojca swego Gaje, Laszki i Zeniów, na mocy konsensu królewskiego z 1732 r. (AGZ X. 6967). W 1737 r. starosta bracławski, a 1738 r. stolnik koronny, trzymał i starostwo lisiatyckie 1736 r. i dzierżawę Zazulińce, w województwie podolskiem. W 1736 r. otrzymał list przypowiedny na chorągiew pancerną (Sig. 26 i Arch. I. Z. Ros. VI. 1). W 1751 r. kawaler orderu Orła Białego. Umarł w 1752 r., nie pozostawiwszy potomstwa z
8.5.64 & 63
Teresy z Pociejów, zaślubionej 1736 r. (Sig. 28 i DW. 74 f. 71 i 846; 112 f. 1620).
8.5.65 = 51
¶ Józef, wspólnie
8.5.66 = 50
z bratem Ignacym,
8.5.67 = 65
był właścicielem Czemierników i Markuszowiec (DW. 73 f. 291). Starosta gajewski, został 1748 r. miecznikiem koronnym (Sig. 28). Musiał trzymać i starostwo wisznieńskie, bo pozostała po nim wdowa,
8.5.68 & 65
Anna z Rzewuskich, otrzymała 1754 r. konsens królewski, na odstąpienie takowego (Sig. 28).
8.5.69 = 51
Józef umarł 1754 r. bezpotomnie. Dobra Opaleń i Mościska sprzedała wdowa po nim Mycielskiemu, a Kręzel - Fontanie (DW. 88 f. 100; 109 f. 1119 i 113 f. 501).
8.5.70 = 35
¶ Można przypuszczać, że Wojciech Humiecki, kasztelan kamieniecki, oprócz wymienionych wyżej dwóch synów,
8.5.71
miał jeszcze trzeciego, Stanisława,
8.5.72
po którym pozostał syn Kazimierz, albowiem 1658 r.
8.5.73 = 28
Tomasz, łowczy podolski
8.5.74
i Wojciech,
8.5.75
synowie Aleksandra,
8.5.76 = 74
części swoje na Humięcinach, Rychtach, Łysakach i Krzywonosach, w ziemi ciechanowskiej, odziedziczone
8.5.77 = 70
po dziadzie Wojciechu, kasztelanie kamienieckim,
8.5.78 = 76
sprzedali
8.5.79 = 72
bratu swemu stryjecznemu Kazimierzowi,
8.5.80 = 71
synowi Stanisława (Zs. Kamien. 3635 f. 107).
8.5.81
¶ Kazimierz, cześnik kamieniecki i rotmistrz królewski, popisał z województwem podolskiem, elekcyę Jana III-go.
8.5.82
¶ Dobek Humięcki, współdziedzic Proszkowa, w ciechanowskiem, 1567 r. (Paw.).
8.5.83
Maciej zapisał 1596 r. 600 fl.
8.5.84 & 83
żonie Katarzynie,
8.5.85
córce Krzysztofa Psarskiego (Zs. Kamien. 3616).
8.5.86
¶ Andrzej Humięcki z Mlecina zapisał 1605 r. Brzozowicę Okuniowi.
8.5.87
Maciej
8.5.88
i Jan,
8.5.89
synowie Andrzeja,
8.5.90 = 88
otrzymali 1609 r. zapis na Brzozowicy.
8.5.91
Wojciech,
8.5.92
syn Macieja,
8.5.93 = 91
procesuje Poniatowskiego 1606 r.
8.5.94
Tomasz,
8.5.95
syn Jana;
8.5.96 = 94
zapisał 1674 r. dożywocie
8.5.97 & 94
Jadwidze Hustich. Ci wszyscy w ziemi warszawskiej (DW. 32 f. 912; 33 f. 1692; 35 f. 1187 i 54 f. 1733).
8.5.98
¶ Maciej,
8.5.99
syn Jana,
8.5.100 = 98
kwitował Mokronowskiego 1613 r.
8.5.101
Inny Maciej, pisarz grodzki buski, zmarły przed 1612 r.,
8.5.102
pozostawił syna Adama, posiadacza Kutkówki, w starostwie bracławskiem, który zeznał 1606 r. zapis dożywocia z
8.5.103 & 102
żoną, Maryą Bystrzykowską,
8.5.104
córką Hieronima (M. 155 f. 278; Zap. Lub. 19 f. 925; Źr. Dziej. V i Zs. Bełs.).
8.5.105
¶ Stanisław z Rychtów Humięcki, chorąży ciechanowski 1617 r.
8.5.106
Walenty Humiecki, w ziemi czerskiej, kwitował Gośniewskiego 1653 r. (Zs. Warec. 30 f. 91).
8.5.107
Dominik,
8.5.108
Kazimierz,
8.5.109
Stanisław,
8.5.110
Michał,
8.5.111
Maciej;
8.5.112
Piotr,
8.5.113
Anna,
8.5.114
Katarzyna
8.5.115
i Magdalena,
8.5.116
dzieci niegdy Jana Humieckiego, obierały plenipotentów w Lublinie 1654 r. (Zap. Lub. 44 f. 35).
8.5.117
Zofia z Humieckich
8.5.118 & 117
Łaszczowa,
8.5.119 = 117
matka
8.5.120
wojewody bełskiego (Kor.).
8.5.121 = 117
Ta sama może, ale Helena,
8.5.122 = 118
wdowa po Samuelu Łaszczu, stolniku buskim, 1684 r. (z Teki W. Rulikowskiego).
8.5.123
¶ Tomasz, żonaty 1677 r. w ziemi czerskiej,
8.5.124 & 123
z Zofią z Łychowskich (Perp. Czers. 13 f. 521).
8.5.125
Michał Humiecki podpisał z ziemią chełmską, elekcyę Augusta II-go. Był on następnie podczaszym trembowelskim 1702 r., a podczaszym podolskim 1716 r.
8.5.126
¶ Dominik, stronnik Augusta III-go, głosował za nim 1733 r. i podpisał się
8.5.127
cześnikiewiczem podolskim (Oblig. Warsz. 49 f. 609).
8.5.128 = 126
Dominik miał być chorążym czerniechowskim.
8.5.129 & 128
Ożeniony z Franciszką z Godaczewskich,
8.5.130
pozostawił córkę Domicellę,
8.5.131 & 130
1-o v. Wojciechowę Zielińską, podczaszycowę rożańską,
8.5.132 = 130
która 1757 r. zeznała zapis dożywocia z
8.5.133 & 130
drugim mężem, Tomaszem Kanigowskim, skarbnikiem nowogrodzkim,
8.5.134
synem Jana
8.5.135 & 134
i Domicelli z Humięckich (DW. 80 f. 111). [Oczywista pomyłka, winno być: Marianny z Młodzianowskich - vide Kanigowscy MJM]
8.5.136
¶ Mikołaj Bartłomiej Humiecki, łowczy bracławski i podpisarz ziemski zawskrzyński, otrzymał wójtostwo w Ciechanowie 1750 r. (DW. 73 f. 450).
8.5.137 = 136
Ten sam może Bartłomiej, chorąży bracławski, na sejmiku w Lipnie 1764 r.
8.5.138
¶ Wojciech,
8.5.139 & 138
z Aleksandry z Domaszowskich,
8.5.140
pozostawił syna Józefa (M. 299 f. 60), podczaszego podolskiego 1735 r., a chorążego 1748 r. W 1752 r. otrzymał list przypowiedny na chorągiew pancerną po Krasickim (Sig. 27), a 1754 r. został kasztelanem kamienieckim.
8.5.141
Umarł w 1765 r. Stefan, miecznik latyczowski 1735 roku, został księdzem w 1736 r.
8.5.142
Józef, miecznik czerwonogrodzki 1764 r., a podstoli 1765 r.
8.5.143
[nieznany ojciec poniższego rodzeństwa]
8.5.144
Feliks, chorąży gwardyi królewskiej
8.5.145
i Józef, bracia, odstąpili poddaną z dóbr Guzd, bratu swemu
8.5.146
stryjecznemu Stanisławowi 1726 roku (DW. 66 f. 483).
8.5.147
Józef, poseł ziemi sanockiej, podpisał z województwem ruskiem, elekcyę Stanisława Augusta.
8.5.148
Józef, rotmistrz kawaleryi narodowej 1786 roku (DW. 102 f. 1488).
8.5.149
[nieznany ojciec poniższego rodzeństwa]
8.5.150
¶ W końcu XVIII-go wieku żyło trzech braci: Józef,
8.5.151
Michał
8.5.152
i Franciszek.
8.5.153
Józef, pułkownik wojsk koronnych i starosta dobrzyński 1783 r., nie żył już w 1793 r., w którym po nim brali spadek bracia jego (DW. 104 f. 1395; 105 f. 600 i Gaz. Warsz. z 1793 r.).
8.5.154 = 151
¶ Michał, generał adjutant królewski 1795 r.
8.5.155 = 152
¶ Franciszek, szambelan Stanisława Augusta 1793 roku (DW. 96 f. 888; 98 f. 1348; 99 f. 995; 103 f. 1189; 107 f. 1283; 110 f. 922).
8.5.156 = 153
¶ Wymienieni: Józef, starosta dobrzyński
8.5.157 = 154
i Michał, generał adjutant,
8.5.158 = 157
bracia Humieccy, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie 1782 r.; w sądzie grodzkim lwowskim (Goł.).
8.5.159
¶ Józef, podwojewodzy sanocki 1780 r.,
8.5.160 & 159
żonaty z Wiktoryą Grodzicką,
8.5.161
córką Jana Michała
8.5.162 & 161
i Anastazyi Grabkowskiej (Manif. Krak. 9 f. 589 i 1121; Zs. Krak. Prot. 11 f. 854).
8.5.163
Ten sam, czy też inny Józef, generał adjutant królewski 1790 r.,
8.5.164 & 163
żonaty z Maryanną Bukowską,
8.5.165
córką Antoniego, kasztelana sanockiego
8.5.166 & 165
i Salomei Morskiej (Manif. Krak. 18 f. 726).
8.5.167 = 168
¶ Humięccy h. Junosza:
8.5.168
Feliks,
8.5.169
syn Adama,
8.5.170
Wojciech
8.5.171
i Andrzej,
8.5.172
synowie Pawła,
8.5.173
Józef,
8.5.174
syn Macieja,
8.5.175
Piotr
8.5.176
i Tomasz,
8.5.177
synowie Izydora,
8.5.178
Michał,
8.5.179
syn Łukasza,
8.5.180
Józef,
8.5.181
syn Antoniego
8.5.182
i Kazimierz,
8.5.183
syn Tomasza,
8.5.184 = 182
udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie, w pierwszej połowie XIX-go wieku.
8.5.185
¶ Po Michale,
8.5.186
synu Łukasza, pozostały,
8.5.187 & 186
z żony Józefy Mazowieckiej,
8.5.188
dzieci: Michalina,
8.5.189
Helena
8.5.190
i Ludwik 1864 r.
8.5.191
Jakób Humięcki, obywatel ziemski, zmarł 1899 r. w Warszawie.
8.5.192
¶ Ignacy Kajetan Anioł,
8.5.193
syn Józefa,
8.5.194
wnuk Andrzeja,
8.5.195
prawnuk Kazimierza,
8.5.196
Atanazy Antoni Platon Teofil,
8.5.197
Stanisław Ignacy Anastazy
8.5.198
i Juliusz Wojciech Antoni,
8.5.199
synowie Kazimierza Antoniego, wnukowie wyżej
8.5.200 = 193
wymienionego Józefa,
8.5.201 = 194
prawnukowie Andrzeja,
8.5.202 = 195
praprawnukowie Kazimierza,
8.5.203 = 198
legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1842 r.;
8.5.204
a Jan Otton
8.5.205
i Edmund Zygmunt,
8.5.206 = 198
synowie Juliusza Wojciecha Antoniego
8.5.207
i Kazimierz Konstanty,
8.5.208 = 204
syn Jana Ottona, w latach 1842, 1853 i 1866.
© Сергій Безносюк.
Генеалогія шляхти Украіни-Русі.
Всі матеріали взяті з відкритих джерел.
