Бенедиктовы и Бенедиктовичи Беларуси

shved написал:

[q]

119. Бенедиктов Константин Дмитриевич.

[/q]

Принял! Мои благодарности.
Не уверен, что имеет к моим отношение. Но в "копилку" определил.

Прислали из Польши:

[q]

"Любителей живописи и провинциалов, безусловно, обрадует тот факт, что в районе Мокободы (Mokobody) родился, к сожалению, уже забытый, художник и поэт Людомир Бенедиктович.
Его судьба необычна. Как студент Лесного Института в Borku он в 1863 году вместе с товарищами вступил в подразделение повстанцев.
Во время одного из сражений он потерял левую руку и кисть правой руки. Однако огромная решимость и вера в свой талант позволили ему окончить курс художественных наук в Кракове, а затем и в Мюнхене.
Бенедиктович в отечество свое не вернулся, но его художественные образы запомнил с детства и пролил их на холст, как трогательные воспоминания о семейных традициях.
В настоящее время награда имени Бенедиктовича присуждается ежегодно в Седльце тем, кто внес значительный вклад в развитие южного Подляшья в области культуры, благотворительности и социальной помощи."

[/q]

Людомир Людовик Доминик Бенедыкто́вич
Сведения из Википедии

Не смог пройти мимо:
1583 г. Мытная книга (вторая половина).
Съ боку помѣнено: мыто новое.
Рейстръ сплаву водного въ року 1500 семьдесят третем
Мыто новое и старое.
Мѣсецъ Апрѣль.
День 26 Апрѣля.
Панъ Каспоръ Косинскій, подстаростій Ратенскій, мѣлъ до Кгданска черезъ фактора ее милости панеи Станиславовое Мышковское, воеводиное Краковское, панее своее, черезъ Олекшого Бенедиктовича, войта Ратенского, зъ державы Ратенское

str 2
będąc zaszczyconą jak o tym świadczą autorowie Polscy wszelkich spraw krajowych od stanujących monarchów temu stanowi nadanych używała przywilejów i prerogatyw, tudzież dla potwierdzenia tej prawdy złożono przed Nami list od Jaśnie Oświeconego Ksiecia Słuckiego Symona Radziwiłły któryn nadał ziemię Jakutowszczyzną zwaną Urodzonemu Benedyktowi Mikitowiczowi w roku 1556 Junij 6 dnia datowany – na kilku urzędo... sądownie konnotowany w autentyku składa się - od którego potomstwo pochodzące zaczęli przezywać się Benedyktowiczami i pod tem nazwiskiem używali tych samych prerogatyw któremi gdy poprzednicy szczycili się. Jak świadczy Dekret w Zamku Słuckim przez Jaśnie Oświeconego Księcia Albrychta Radziwiłły na instancję Heronima i jego synów Gabriela i Marcina Benedyktowiczów ferowany w roku 1615 Maia 20 dnia - którym majętność Nowe Sioło potomstwem Benedyktowiczowemu i Stączewskim w równy dział poddanych i dalsze od onej przynależności zasądził w Wypisie z ksiąg Słuczowskich składający się. – Jakoż i dziś wywodzący się od poprzedników swych znakomitością zasług chwalebnych pochodząc za protoplastę rodu swojego wyżej wymienionego Urodzonego Heronima Benedyktowicza na linii wskazawszy progeneracja od niego następnym usprawiedliwili porządkiem . – Za Urodzony Heronim Benedyktowicz był istotnym i nie kwestionowanym szlachcicem i za drugim pokoleniu miał synów dwóch Gabriela i Marcina oraz że posiadali tąż samą ziemię

Wielkiego Księstwa Litewskiego w roku 1679 Januaryi 24 wydany. – Dalej zaś rozrodzenie się od Gabriela Heronimowicza wziąwszy wprost gałęź lewą doprowadza się aż do dziś żyjących następnie : Gabriel miał syna Gabriela ten urodził synów dwóch Jana i Piotra. Ci spłodzili Jan Bazylego, Piotr Antoniego i Bazylego – w wywodzie świadectwo p. Jegomość Księdza Konstantego Baykowskiego parocha Cerkwii Pruskiej w roku 1815 9bra 23 dnia wydane z racji zrujnowania i popalenia Ksiąg Metrycznych czasu rewolucji na wyznaniu w doszłych ludzi wsparte i za dowód złożenia. – Ku usprawiedliwieniu – Drugiej Gałęzi rozrodzenia się , próbuje się w następnej koleji – Że Marcin w trzecim pokoleniu miał syna Franciszka na którego Metryka pod datą 1709 Marca 20 z Cerkwi Kadzickiej p. Jegomość Księdza Bonifacego Parafimowicza przeświadcza . – w pokoleniu czwartym Franciszek zrodził synów dwóch Jana i Krzysztofa zapewnia świadectwo o spaleniu się metryk razem z cerkwią przez Jegomość Księdza Piotra Wiernikowskiego Parocha Cerkwi Zapulskiej wydane. – na Krzysztofa metryka chrzestna z Cerkwi Rubieżewskiej p. Jegomość Księdza Pawła Wiernikowskiego wydana 1792 Ferbuara 26 Datowana – W pokoleniu piątym Jan Franciszkiewicz spłodził synów trzech, Macieja , Józefa i Michała. Jak świadczą metryki 1774 Oktabra 12-go Macieja 1764 Februara 28 Józefa i 1769 Xbra 31 Michała z Cerkwi Zasulskiej