Kamoccy z Posiłowa

Pani Zofia o rodzinie Kamockich z Posiłowa
Pani Zofia o rodzinie Kamockich z Posiłowa

Zofia Olender w trakcie rozmowy ze mną (fot. zbiory autora)

14-01-2015

W Proszowicach mieszka pani Zofia Olender z domu Makola ur. 2 lipca 1926r. w Posiłowie (do 1954r. powiat Pińczowski). Jej rodzice mieszkali w czworakach w majątku ziemskim Stanisława Kamockiego w Posiłowie. Stanisław Kamocki ur.10 czerwca 1892r. ożenił się z Maria- Heleną (ur. 1898r.), z tego małżeństwa urodziło się 4. dzieci, Krystyna (6.08.1920r.), Feliks, Andrzej i Marta.
Зофья Олендер, урождённая Макола, родилась 2 июля 1926 года в Посилове (до 1954 года Пиньчувский повят), живет в Прошовице. Ее родители жили четырехугольниками в имении Станислава Камоцкого в Посилове. Станислав Камоцкий, родившийся 10 июня 1892 года, женился на Марии-Елене (1898 г.р.), от этого брака родились 4 детей: Кристина (6.08.1920), Феликс, Анджей и Марта.
Razem z małżeństwem Kamockich w posiłowskim pałacu mieszkała także Karolina Kamocka z Chwalibogów (1868-1954).
Вместе с четой Камоцких во дворце жила и Каролина Камоцкая, урожденная Хвалибог (1868-1954).
Z opracowania Bożeny Kłos (Kamoccy z Posiłowa w Legendy i obyczaje Ziemi Proszowickiej) wynika, że rodzina ta wcześniej była właścicielami miejscowości Kościelec, Piekary, Ciborowice, Ostrów i Klimontów. Według wspomnień Pani Zofii Olender, która pracowała w pałacu najpierw jako pomoc kuchenna a następnie jako pokojówka, wynika, że właściciel majątku Stanisław Kamocki był dobrym gospodarzem.
Согласно исследованию, проведенному Боженой Клос (род Камоцких из Посилова в книге «Легенды и обычаи Прошовицкого края»), семья ранее владела деревнями Костельец, Пекары, Циборовице, Острув и Климонтув. По воспоминаниям госпожи Зофьи Олендер, работавшей во дворце сначала помощницей повара, а затем горничной, хозяин усадьбы, Станислав Камоцкий, был хорошим хозяином.
W majątku uprawiane były zboża, buraki, kukurydza oraz prowadzona była hodowla koni, krów mlecznych i tuczników. Do obsługi i pracy w polu byli stali pracownicy. Mieszkali oni w trzech budynkach tzw. czworakach (jedna izba i komora dla rodziny z oddzielnym wejściem) łącznie 11 lub 12 rodzin oraz zatrudnieni byli pracownicy sezonowi z okolicznych miejscowości.
В поместье выращивали зерновые, свеклу, кукурузу, разводили лошадей, дойных коров и свиней на откорме. Были постоянные сотрудники, которые работали и работали в поле. Они жили в трех корпусах, так называемых четырехугольниках (одна комната и комната для семьи с отдельным входом), всего 11-12 семей, и нанимались сезонные рабочие из близлежащих городов
Według Pani Zofii dziedzic Kamocki dbał o swoich pracowników, każda rodzina w budynku chlewni posiadała na własność jedną krowę karmioną z paszy dworskiej, otrzymywali co kwartał trzy kwintale żyta i 70 kg. pszenicy, działkę pod ziemniaki (6 lasek - około 480 m2) i małą działkę blisko dworu tzw. warzywnik codziennego użytku.
По словам госпожи Зофии, наследник Камоцкий заботился о своих работниках, каждая семья в здании свинарника владела одной коровой, откормленной из усадебного корма, они получали три центнера ржи и 70 кг каждый квартал. пшеница, участок под картофель (6 палочек – около 480 м2) и небольшой участок возле усадебного дома, так называемый огород для повседневного использования.

Krystyna Kamock na koniu na tle obory, za uzdę konia trzyma jej ojciec Stanisław (fot. zbiory autora)

Dzieci Stanisława były zżyte z miejscowymi rówieśnikami, nieraz Krystyna Kamocka była za druhnę weselną u miejscowych dziewcząt i czynnie brała udział w innych uroczystościach wiejskich.
Дети Станислава были близки к местным сверстникам, Кристина Камоцкая часто была подружкой невесты для местных девушек и принимала активное участие в других деревенских праздниках.
W czasie II wojny światowej w majątku "przechowywali się" uciekinierzy z obozów i wysiedleńcy z różnych stron Polski. Pan Stanisław Kamocki władał biegle językiem niemieckim co było mu przydatne gdy stawiał się za swoimi ludźmi wyznaczonymi do wywózki w głąb Niemiec na roboty. W zabudowaniach otrzymywali też schronienie partyzanci z miejscowych oddziałów jak i okolicznych wsi. Według relacji Pani Zofii partyzanci przychodzili wieczorem, otrzymywali prowiant i spali na strychu obory gdzie było składowane siane i inna karma dla trzody.
Во время Второй мировой войны усадьба «прятала» беглецов из лагерей и перемещенных лиц из разных уголков Польши. Станислав Камоцкий свободно владел немецким языком, что пригодилось ему, когда он встал на защиту своего народа, который должен был быть депортирован вглубь Германии на принудительные работы. В зданиях также укрывались партизаны из местных отрядов, а также близлежащих деревень. По рассказу госпожи Зофии, партизаны приходили вечером, получали провизию и спали на чердаке хлева, где хранилось сено и другие корма для свиней.
W połowie stycznia 1945r. do majątku przybyła mała grupa żołnierzy radzieckich, którzy zajęli w spichrzu jedno duże pomieszczenie na magazyn mundurowy i inny, którego pilnowało 4 lub 5 czerwonoarmistów stołując się w kuchni majątku.
В середине января 1945 года в усадьбу прибыла небольшая группа советских солдат и заняла одну большую комнату в амбаре под склад обмундирования и другую, которую охраняли 4 или 5 красноармейцев, питавшихся на кухне усадьбы.

Pani Zofia źle wspomina tych żołnierzy gdyż magazyn zamykali na kłódki, chodzili po okolicznych wsiach upijając się wódką, kradnąc i zabierając dobra u bogatych chłopów. Były też dwa przypadki gdy czerwonoarmiści dokonali gwałtu na młodych kobietach z okolicznych miejscowości. Po 3 lub 4 tygodniach po żołnierzy tych przyjechał ich dowódca i pytał się dziedzica Kamockiego o sprawowanie swoich poddanych gdy ten usłyszał prawdę pobił jednego z nich, grożąc mu bronią.
У госпожи Зофьи остались плохие воспоминания об этих солдатах, потому что они запирали склад на висячие замки, ходили по окрестным деревням, напивались водкой, воровали и забирали товары у богатых крестьян. Также было два случая, когда красноармейцы насиловали молодых женщин из близлежащих городов. Через 3 или 4 недели их командир пришел за этими солдатами и спросил наследника Камоцки о поведении его подданных, когда услышал правду, он избил одного из них, угрожая ему пистолетом.
Po zakończonej wojnie gdy nastąpiła reforma rolna Państwo Kamoccy zostali zmuszeni do opuszczenia majątku w Posiłowie, tak że zabrali tylko fortepian a Pani starsza Karolina Kamocka do kościoła w Kościelcu przekazała dwa kwietniki marmurowe (zabytkowe), które to do obecnej chwili znajdują się w kościele przy ołtarzu, w pałacu stały obok fortepianu.
После окончания войны, когда произошла аграрная реформа, пан и пан Камоцкие были вынуждены покинуть имение в Посилове, поэтому они взяли только рояль, а пани Каролина Камоцкая пожертвовала костелу в Косцелце две мраморные клумбы (антикварные), которые до сих пор находятся в костеле у алтаря, во дворце они стояли рядом с роялем.

dwór Kamockich w Posiłowie rok 1952 (fot. zbiory autora)

Na cmentarzu Parafialnym w Kościelcu znajduje się okazała kaplica, w której pochowanych zostało 3 lub 4 członków rodziny Kamockich.
На приходском кладбище в Костельце есть впечатляющая часовня, где похоронены 3 или 4 члена семьи Камоцких.
Pani Zofia Olender na zakończenie naszej rozmowy pokazała mi zdjęcie, które otrzymała od Krystyny Kamockiej siedzącej na koniu na tle obory a za uzdę konia trzyma jej ojciec Stanisław Kamocki. Drugie zdjęcie z 1952r. przedstawia dwór - pałac, w którym były mieszkania prywatne i mieściła się 3 -oddziałowa Szkoła Podstawowa. Rodzina Kamockich mieszkiwała w poznańskim i jeszcze przez kilka lat utrzymywali kontakt listowny ze swą pokojówką Zofią Olender.
В конце нашей беседы госпожа Зофья Олендер показала мне фотографию, которую она получила от Кристины Камоцкой, сидящей на лошади перед коровником, а ее отец Станислав Камоцкий держит лошадь под уздцы. На втором фото 1952 года изображен усадебный дом - дворец, в котором находились частные апартаменты и 3-х палатная начальная школа. Семья Камоцких жила в Познани и в течение нескольких лет поддерживала связь по переписке со своей горничной Зофьей Олендер.
opracował: Zbigniew Jeleń

Artykuł pochodzi ze strony: Internetowego Kuriera Proszowskiego
Источник статьи взят с сайта: Internet Courier Proszowski
Zapraszamy: http://www.24ikp.pl/skarby/fel...cy/art.php