Похоже, что это
Яков Тайхфельд(ТеЧфелд?) (Jacub Teichfeld), владелец завода в Прушкове, Варшавская губерния в составе Росийской Империи.
Завод создан в 1872 году, первые владельцы J.Teichfeld и L.Asterblum. После 1903 года Teichfeld стал единственным владельцем.
Завод хорошо развивался ( в 1914 году на нём работало около 200 человек) и продукция (столовая посуда) пользовалась большим спросом. Декорация: цветы, фрукты или листья и ветки, реже связанная с историческими событиями, техника нанесения узоров: роспись и тиснение. Первая мировая война разорила завод. В междувоенном периоде завод выпускал прежде всего кафель и техническую карамику.
http://www.antikvariat.biz.ua/viewtopic.php?f=17&t=7587http://www.antik-forum.ru/forum/showthread.php?t=29793На форумах антикваров другие клейма ((
Но имя читается это...
__________________________________
Wytwórnię fajansu w Pruszkowie założyli w 1872 roku Jakub Teichfeld i Ludwik Asterblum. Po 1903 wyłącznym właścicielem był Teichfeld. Była to dobra inwestycja, bowiem jeszcze przed 1914 rokiem zatrudnionych było około 200 pracowników.
Dekoracje naczyń były dość skromne, głównie w postaci malatur wykonanych techniką stemplową. Przeważały ornamenty kwiatowo-owocowe oraz liście i gałązki.
Ten dobry okres przerwał wybuch I Wojny Światowej, która zrujnowała fabrykę. W okresie międzywojennym nie udało się już osiągnąć takiego sukcesu, choć poszerzono asortyment o wyroby kaflarskie i ceramikę techniczną.
Po II Wojnie Światowej fabryka została przejęta przez władze państwowe, a po zakończonej w 1956 roku rozbudowie i modernizacji zakładu, fabryka rozpoczęła produkcję porcelitu stołowego pod nazwą Zakłady Porcelitu Stołowego Pruszków. Fabryka została zlikwidowana w wyniku upadłości w 2001 roku.
http://www.sygnatury24.pl/?opc...miasto=617*******
Pruszków (koło Warszawy) 1872-1956
W miejscowości Pruszków nad rzeką Pisą w 1872 r. założyli wytwórnię fajansu Jakub Teichfeld i Ludwik Asterblum. Po 1903 wyłącznym właścicielem był Teichfeld - także współwłaściciel fabryki fajansu we Włocławku, który oprócz S. Jagmina i K. Adamieckiego, należał do komitetu organizacyjnego zjazdu ceramików polskich w 1923 r.
Inwestycja okazała się trafiona i wytwórnia dobrze prosperowała, o czym świadczy liczba około dwustu pracowników już przed 1914 rokiem. Wyrób fajansów użytkowych, w przeważającej mierze stołowych, znalazł szeroki zbyt. Dekoracja naczyń była skromna ale wdzięczna, głównie w postaci malatur lub technologii stemplowej. Przeważały ornamenty kwiatowo- owocowe oraz liści i gałązek. Do atrakcyjniejszych zaliczyć należy grubo szkliwione talerze z dekoracją nawiązującą do stylów historycznych.
Ten najlepszy okres zakończyła I wojna światowa, która zrujnowała wytwórnię. Okres międzywojenny zaznaczył się próbami wznowienia działalności, między innymi poprzez poszerzenie asortymentu o wyroby kaflarskie i ceramikę techniczną. Po II wojnie światowej nastąpiła rozbudowa i modernizacja fabryki, co spowodowało zaprzestanie produkcji fajansu a od 1956 r. rozpoczęto specjalistyczny wyrób porcelitu stołowego.
Sygnowanie wyrobów występowało w postaci malowanych bądź wyciskanych, a następnie drukowanych znaków, zawierających nazwisko Teichfelda, bądź jego inicjały w kombinacji z nazwą miejscowości.
http://nutkahistorii.taniowww....-k151.html 