Metryki Wołyń
XIX-wieczne metryki z Wołynia
Перевод:
Метрики Волынь
Записи XIX века с Волыни Spis spowiadających się parafian Rzymsko-Katolickiego Kościoła w Bereźnicy za 1911 rok
Archiwum Żytomierz, sygnatura 178-49-37. Opracowła: Danuta Mielczarek
Список исповедующих прихожан Римско-католической церкви в Бережнице за 1911 г.
Архив Житомира, справочный номер 178-49-37. Подготовила: Данута МельчарекBereźnica 19111.
Sadłucki Antoni 58
żona Józefa z Chlebowiczów 55
syn Władysław 27
syn Stanisław 25
syn Kazimierz 24
syn Jan 19
syn Michał 17
syn Antoni 13
2. Paszkowski Gracjan 32
żona Julianna
z Sadłuckich 31
http://wolyn-metryki.pl/joomla...znica-1911Примечание: Материал из Википедии
https://pl.wikipedia.org/wiki/...iemaszko-4Bereźnica (ukr. Бережниця; także Bereżnica), wieś (dawniej miasto) na Ukrainie, nad Horyniem, na Polesiu, w obwodzie rówieńskim, w rejonie dąbrowickim. Liczy ok. 650 osób.
Prywatne miasto szlacheckie, położone w województwie wołyńskim, w 1739 roku należało do klucza Stepań Lubomirskich[1].
W I Rzeczypospolitej należała do dóbr książąt Ostrogskich, Zasławskich a na końcu Czackich. Od 1831 roku własność rządowa[2].
Do 1926 miasto, a następnie wieś w Polsce, w województwie poleskim/województwie wołyńskim, w powiecie sarneńskim. Miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Bereźnica. Zamieszkiwana wówczas głównie przez Żydów (1372 osób w 1921 roku)[3], oprócz tego przez Ukraińców i kilkanaście rodzin polskich[4].
Podczas okupacji niemieckiej utworzono w Bereźnicy getto, zlikwidowane w sierpniu 1942 roku. Około 1 tys. Żydów wywieziono do Sarn i tam rozstrzelano[3].
Osobny artykuł: Getto w Bereźnicy.
W 1943 roku pod wpływem terroru UPA (zabito kilka osób) Polacy z Bereźnicy wyjechali do Sarn i innych miast. Upowcy spalili kościół pw. św. Rafała Archanioła, w którym znajdował się słynący łaskami obraz Matki Bożej. Los obrazu jest nieznany[2][4].
Перевод:Бережница (украинский: Бережниця; также Бережница), деревня (ранее город) на Украине, на Горыни, в Полесье, в Ровенской области, в Домбровицком районе. Насчитывает около 650 человек.
Шляхетское местечко, расположенное в Волынском воеводстве, в 1739 году принадлежало имению Степана Любомирских [1].
В Первой республике он принадлежал имениям князей Острожских, Заславских и, наконец, Чацких. Государственная собственность с 1831 г. [2].
До 1926 года город, а затем деревня в Польше, в Полесском воеводстве / Волынском воеводстве, в Сарненском уезде. Город был резиденцией сельской коммуны Бережница. В то время он был заселен преимущественно евреями (1372 человека в 1921 году) [3], не считая украинцев и десятка польских семей [4].
Во время немецкой оккупации в Бережнице было создано гетто, ликвидированное в августе 1942 года. Около 1 тыс. Евреев отвезли в Сарны и там расстреляли [3].
Основная статья: Гетто в Бережнице
В 1943 году под влиянием террора УПА (несколько человек было убито) поляки из Бережницы уехали в Сарны и другие города. УПА сожгла церковь. ул. Рафаил Архангел, в котором был образ Богородицы, прославившейся своей благодатью. Судьба иконы неизвестна [2] [4].
