Метельские

Вот что мне удалось собрать из разных тем этого форума о Метельских.
Источник:

Кривошея В. Генеалогія українського козацтва: Нариси історії козацьких полків. – Київ: видавничий дім „Стилос”, 2004. – 391 С.

Рід Виговських

У документах зустрічаються: Опанас (1604), Стефанида (1604), Богдан Виговський (1619), Михайло з дружиною Феодорою (1620), Гнат (1631), Андрій (1631), Марина Андріївна, заміжня за Самійлом Метельським (1635), Гордій (1631), Дем'ян (1644), Борис Давидович (1633), Іван Гнатович (1633), Федір Гнатович (1636), Самійло (1646), Ааріон (1646).

Вот что мне удалось собрать из разных тем этого форума о Метельских.

kzzch

Метельськi (прошения в Дворянское депутатское собрание из: )
Богуславский повет
Василькивский п
Киевский п
Уманський п

ЦДИАК Украины, ф.481, оп.1, спр. 14, арк.748-755
________________________________________

Метельськi
упомянут в 1833 Житомирский п. (дворянин 2ого разряда №665, №666)

ЦДИАК Украины, ф.481, оп.1, спр. 276, арк.97-98
________________________________________

Метельськi
упомянут в 1833 Житомирский п. (дворянин 2ого разряда, №2420)
упомянут в 1834 Новоград-Волюнский п. (дворянин 2ого разряда, №31, №1582)
упомянут в 1835 Заславский п. (дворянин 2ого разряда, №1000)

ЦДИАК Украины, ф.481, оп.1, спр. 276, арк.99-100
________________________________________

Метельськi
упомянут в 1833 Житомирский п. (дворянин 2ого разряда, №288)

ЦДИАК Украины, ф.481, оп.1, спр. 276, арк.213-214
________________________________________


ЦДИАК Украины, ф.481, оп.1, спр. 276, арк.50-51

Вот что мне удалось собрать из разных тем этого форума о Метельских.

Список білоцерківської шляхти / Уклав Євген Чернецький, член Українського Геральдичного Товариства. - Біла Церква: Видавництво Товариства охорони старожитностей Київщини, 2001. (Наклад 50 примірників.)


Метельські (Mietelski, Метельский)
г. Остоя, В [Є.Ч.] === В — Васильковський повіт Є.Ч. — Картотека автора, складена на підставі дворянських родовідних книг фонду №782 “Київське дворянське депутатське зібрання” (Державний архів Київської області);

1804 Біла Церква В [W.P.W.] == В — Васильковський повіт, W.P.W. — Wiadomość Powiatu Wasylkowskiego o Szlachcie Czynszowey, którży przedstawili swoie Dowody, którży przyznani, którży niedokazali szlachectwa, oraz którży niedostawili swoich Dowodów z Obiasnieniem Ich Imion y Przezwisk, Liczby Dusz, w iakiey wsi po Rewizyi są zapisani 1804 Roku sporządzona // ЦДІАК України. — Ф. 484. — Оп. 6. — Спр. 158. — 37 арк.

1833 Дубівка Т [Д.] == Т — Таращанський повіт, Д. — Дополнительный список об однодворцах и гражданах, живущих в Таращанском уезде и городе. 1833 // ДАКО. — Ф. 280. — Оп. 2. — Спр. 424. — 386 арк.

1800 Стара Буда З [Доп.Зв.] == З — Звенигородський повіт, Доп.Зв. — Дополнительная ревизская сказка Звенигородского уезда о шляхте 1800 года // ДАКО. — Ф. 280. — Оп. 2. — Спр. 70.

1499 Сандомирське в. [D.-B.242]. == в. — воєводство, D.-B. — Dunin-Borkowski Jerzy Sewer hr. Spis nazwisk szlachty polskiej. — Warszawa: Jasieńczyk, 1997. — 611 s.

Метельские упоминаються в книге Лаврентия Похилевича «Сказания о населенных местностях Киевской губернии». Метельские владели частью Мотовиловки Васильковского уезда.
В описании Мотовиловки упоминается Францишек Метельский мечник Киевский(1746 г).
В описании Хвастова (Фастов) упоминается Петр Метельский (первая половина 17-го века): «Езуиты Хвастовские трудились над распространением в окрестностях папской веры. Несецкий упоминает о Петре Метельском, который будто в Хвастове между жителями (pospolstwem) собирал обильную жатву для неба и для себя»

Talyk
Спасибо вам большое. Вот, что удалось мне собрать ранее по Метельским герба Остоя и скинуть в белорусскую Википедию (http://be-x-old.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D1%8F%D1%86%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D1%81%D0%BA%D1%96%D1%8F_%D0%B3%D0%B5%D1%80%D0%B1%D1%83_%D0%90%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%8F):

Мяце́льскія ге́рбу Астоя (па-польску: Mietelscy, Metelscy, па-расейску: Метельские) – шляхецкі род гербу Астоя (некаторыя прадстаўнікі роду памылкова названыя гербу Яліта?). Прадстаўнікі роду вядомыя ад 15 ст. у Польшчы, у 17 ст. частка зь іх перасялілася ў Беларусь і Ўкраіну. Пасьля падзелаў Рэчы Паспалітае некаторыя зь іх былі зацьверджаныя ў шляхецтве ў Расейскай і Аўстрыйскай імпэрыях?.

Зьмест [схаваць]
1 Паходжаньне роду
2 Вядомыя прадстаўнікі
2.1 16 стагодзьдзе
2.2 17 стагодзьдзе
2.3 18-19 стагодзьдзі
2.4 Беларуская галіна
3 Зноскі
4 Вонкавыя спасылкі й літаратура

[рэдагаваць] Паходжаньне роду
Паводле Каспра Нясецкага?, род паходзіць з былога Сандамерскага ваяводзтва? Польскага каралеўства?. Прозьвішча, верагодна, утварылася ад вёскі Металь (цяпер Сьвентакшыскае ваяводзтва Польшчы). Мяркуючы па прыдомку першага вядомага прадстаўніка роду - Ян Скробат-Мяцельскі, род быў адгалінаваньнем роду Скробатаў? гербу Астоя. Дарэчы, за 4 км ад вёскі Металь у той самай гміне Стапніца? Бускага павету? Сьвентакшыскага павету знаходзіцца вёска Скрабачуў?. Першыя ж носьбіты гербу Астоя ў сёньняшнім Сьвентакшыскім ваяводзтве фіксуюцца ў 1259. Гэта былі браты Пётар, староста сандамерскі?, і Зьбігнеў. Жылі яны ў вёсцы Крэнпа? Апатаўскага павету? за 45 км ад узгаданых Металя й Скрабачува. Што тычыцца носьбітаў гербу Астоя, дык яны паходзілі, як лічыцца з роду Сьцібараў?. Вядомыя 2 вэрсіі іх паходжаньня: 1) адгалінаваньне роду Чэваеў?, якія ў сваю чаргу паходзілі ад Чэвая? - унука Попела І? (паводле Францішка Пекасінскага?)[1]; 2) род паходзіў ад Чцібара (Сьцібара), малодшага брата Мешка I?[2].

[рэдагаваць] Вядомыя прадстаўнікі
[рэдагаваць] 16 стагодзьдзе
Ян Скробат-Мяцельскі, у 1499 набыў маёмасьць у Ганны, удавы Паўла з Пэнчлавіц (Пэнцлаўскага), ж. - N Хамэнтоўская

Пётар, вызначыўся ў вайне ў Інфлянтах, ж. - N Наґорская
Марцін, ажаніўся ў Прусіі? з N Браніцкай, вайшчанкай наваградзкай
Кшыштаф, ж. - 1) N Казяроўская[3]; 2) N Вітаслаўская[4]
(ад 1) Бальцар[5]
(ад 2) Геранім[6], ж. - Задушка

Мікалай, дзедзіч Астрова ў 1515

Мікалай, сын Паўла, узгадваецца ў 1579

Кацпар і Тамаш, нарадзіліся ў 1589

Ян Галка, пракуратар любельскі ў 1591

Якуб, дзедзіч на Метлю ў 1592

Геранім, староста сандамерскі ў 1594

Ян і Ваўжынец, сыны Мікалая, узгадваюцца ў 1596

Бартломей, Рэмігян, Станіслаў, сыны Валентыя, узгадваюцца ў 1599

[рэдагаваць] 17 стагодзьдзе
Пётр, сын Бальтазара, узгадваецца ў 1614

Анджэй, Кшыштаф, Станіслаў, дзедзічы Метлю ў 1630

Кшыштаф, бурграф гродзкі каменчукоўскі ў 1635

Ян, сын Мікалая, узгадваецца ў 1650

Томаш, пісар гродзкі сандамерскі ў 1651

Альжбета, м. - Аляксандар Любанскі ў 1665

Станіслаў, рэгент гродзкі сандамерскі ў 1666, пісар гродзкі хэнцінскі, ж. - Тарэса зь Едльца ў 1682


Геранім Галка зь Метла Мяцельскі[7], каморнік гранічны пільзнэнскі ў 1650, пісар гродзкі Сандамерскі ў 1674, электар ад Сандамерскага ваяводзтва ў 1669 і 1674, падстолі сандамерскі ў 1678, жыў у Вісьліцкім павеце? Сандамерскага ваяводзтва, ж. – Зоф’я Ґлушынская

Антоні (каля 1680-?), электар ад Сандамерскага ваяводзтва ў 1697, чашнік сандамерскі ў 1723, ж. – Ганна Младаўская
Марцін (каля 1710-?), харужы панцырны, стольнік хэлмінскі, ж. – Гелена з Касоціц Касэцкая, дачка Францішка з Касоціц Касэцкага гербу Равіч і Тэадоры Арамовіч гербу Адрованж?
Ружа (Разалія), м. – Рафал з Гараднян Гарадынскі гербу Корчак?, старота пасярбоўскі
Анджэй (каля 1740-?), ротмістар у 1 палку Рэчы Паспалітай у 1793
Францішка, м. – Фэрдынад Фабіян Сэбастыян з Касоціц Касэцкі гербу Равіч (1743-?), падкаморы каралеўскага двору.
Ежы
Мікалай, электар ад Сандамерскага ваяводзтва ў 1697, ж. - Тарэса з Воранава Сулішэўская
Ганна, м. - 1) Адам з Жаляхова Злоцкі, 2) Міхал Сеньненскі
Геранім зь Метла, таварыш панцырнай роты ў 1706, электар ад Сандамерскага ваяводзтва ў 1733, ж. - Юстына, дачка Міхала Злоцкага
Мікалай
N
Антоні, уладальнік часткі Дольнага Клемпя, у 1802 зацьверджаны ў шляхецтве ў Галічыне?
Бэрнард, чашнік лукоўскі, электар ад Кіеўскага ваяводзтва ў 1733

Яцак, пісар падкаморскі, электар у 1669 і 1674 ад Сандамерскага ваяводзтва, віцэ-рэгент гродзкі сандамерскі ў 1677

Францішак Ксавэры, канонік кіеўскі, дэпутат кароннага Трыбуналу ў 1690
Юзаф, падчашы каламыйскі ў 1754

Кшыштаф, каморнік сандамерскі

Анджэй, узгадваецца ў 1686
Геранім, узгадваецца ў 1686

Каспар, рэктар любельскіх езуітаў у 1690

N. Мяцельскі, жанаты з Аляксандрай, дачкой Стафана Аляксандра Далжкевіча, войскага оўруцкага ў 1690.

Аляксандар, электар з Сандамерскага ваяводзтва ў 1697

[рэдагаваць] 18-19 стагодзьдзі
Станіслаў Скробат зь Метла, электар у 1697 з Сандамерскага ваяводзтва, каморнік сандамерскі, падваявода вісьліцкі ў 1704, стольнік мельніцкі ў 1705, м. - Зоф'я зь Мігуліна Жабінская

Францішак
Стэфан

Антоні ў 1730 жанаты з Чаркасаўнай зь якой меў нашчадкаў

Ян, арідыякан тарноўскі, пробашч у Ксёнжы, у 1733 падараваў частку Галыславіц Тэафілу Мяцельскаму

Адам, мечнік закрочымскі ў 1738

Ян зь Метла, ж. - Юстына з Кшасьнёва ў 1740

Кшыштаф, харужы закрочымскі ў 1740

Тэадора, м. - Юзаф Блонскі, падстолі кіеўскі ў 1750

Тарэса, м. - Юзаф Драздоўскі, мечнік віньніцкі? ў 1751

Юзаф Ян Астоя зь Метла, узгадваецца ў 1769


Юзаф, ж. - Марыяна Барыслаўская

Анджэй, мечнік закрочымскі ў 1770, ж. - Уршуля Мракоўская
Ганна, м. - Антоні Янкоўскі, скарбнік рэчыцкі
Юзаф, шамбялян Станіслава Аўгуста ў 1791

Анджэй і Войцех, вылегітымаваліся ў Галічыне? ў 1782

Войцех (1785-пасьля 1815), сын Антонія і Францішкі, вайсковы дзеяч, паручнік

Мацьвей (Матэвуш) Янавіч Мяцельскі гербу Астоя ў 1816 унесены ў 1 частку РК Кіеўскае губэрні? (жыў у Васількоўскім павеце?). На Ўкраіне Мяцельскія гербу Астоя выводзіліся таксама ў 1804 зь Белае Царквы, у 1800 з Старое Буды, з Дубаўкі ў 1833.

[рэдагаваць] Беларуская галіна
Мяцельскія перасялілся ў Аршанскі павет у 1660. Першы вядомы прадстаўнік - Самуэль Мяцельскі, які 10 кастрычніка 1660 за баявыя заслугі атрымаў ад Яна Казімера вёску Дубава ў Барысаўскім старостве? Аршанскага павету. Ягоны сын Антоні 15 траўня 1678 атрымаў ад Яна Сабескага прывілей на генэральства (ці возьніцтва) Аршанскага павету, а ўнук Габрыэль 23 красавіка 1742 арэндаваў у мазырскага чашніка Міхала Герцыка землі ў вёсцы Ставені?. У 1803 Мяцельскія жылі ў вёсках Закалівін?, Мядзьвядкі?, Зураўсі? й засьценку Сцудзонкі? Лепельскага павету?. Праціўнікі Мяцельскіх спрабавалі даказаць іхнае паходжаньне зь сялянаў (сапраўднае прозьвішча – нібыта Гардзіёнкі). Тым ня менш 28 лістапада 1805 зацьверджаныя ў расейскім шляхецтве й унесеныя ў 6 частку Радаводных кнігаў. Падчас разбору шляхты род, верагодна, быў пазбаўлены шляхецтва.

Самуэль (узг. 1660);

Антоні, возьнік аршанскі ад 1678;
Габрыэль (узг. 1742);
Рыгор
Габрыэль, 3 лютага 1805 разам са стрыечным братам Тэадорам Матэвушавічам набыў адну валоку зямлі за 300 (?) срэбных рублёў у вёсцы Пуцілкавічы? (маёнтак Малыя Дольцы?) у Вінцэнта Корсака, былога маршалка Лепельскага павету
Стэфан
Дамінік, 20 красавіка 1793 прысягнуў на вернасьць Кацярыне ІІ?
Юзаф
Максымілян
Рыгор
Ян
Уладыслаў
Пётра, 20 красавіка 1793 прысягнуў на вернасьць Кацярыне ІІ
Вінцэнт
Эліяш, 20 красавіка 1793 прысягнуў на вернасьць Кацярыне ІІ
Ян
Амброжы
Ян (яшчэ адзін)
Матэвуш
Тэадор, 20 красавіка 1793 прысягнуў на вернасьць Кацярыне ІІ, 3 лютага 1805 разам са стрыечным братам Габрыэлем Рыгоравічам набыў адну валоку зямлі за 300 (?) срэбных рублёў у вёсцы Пуцілкавічы (маёнтак Малыя Дольцы) у Вінцэнта Корсака, былога маршалка Лепельскага павету
Ян
Агатон
Раман
Ануфры
Цыпрыян
Парфірыюш
Тэадор
Ян
Анджэй
Сымон, 20 красавіка 1793 прысягнуў на вернасьць Кацярыне ІІ
Ніцыфар
Ян
Ян
Яўхім, 20 красавіка 1793 прысягнуў на вернасьць Кацярыне ІІ
Ян
Ніцыфар
Базыль
Эліяш
Канстанты
Юзаф
Разам з вышэй пералічанымі выводзіўся Казімеж Мяцельскі, харужы Мсьціслаўскага ваяводзтва, нашчадак Яўхіма, сыноўца Антонія Самуэлевіча. Аднак дакумэнты, якія маглі б пацьвердзіць ягонае сваяцтва згарэлі ў 1785 разам з царквой у вёсцы Апанаскаўка?, на карысьць чаго сьведчыў апанскаўскі парах Стэфан Нікановіч.

[рэдагаваць] Зноскі
1.^ Ścibor Bogusławscy herbu Ostoja
2.^ O kolebce, z której wywodzą się przodkowie Urbasiów. O ziemiach, na których żyli. O udziale przodków Urbasiów w powstaniu i ekspansji państwa Polskiego. O najstarszych legendach i źródłach
3.^ Паводле Нясецкага
4.^ Паводле Ўрускага
5.^ Паводле Нясецкага
6.^ Паводле Ўрускага
7.^ Каспар Нясецкі піша, што яны карысталіся гербам Яліта. Аднак ён жа сьцьвярджае, што Мяцельскія гэтага гербу ўзгадваюцца толькі ў Бараноўскага, які мог і памыляцца. Вэрсія пра герб Яліта магла зьявіцца праз памылковае прачытаньне зь Метла Мяцельскі як Яліта Мяцельскі
[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі й літаратура
Мяцельскі / Miacieĺski / Metelski / Метельский (форум Згуртаваньня Беларускай Шляхты);
Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, Ф.2152, воп. 1, спр. 53, арк. 160-163;
Mietelski herbu Ostoja (t. 6 s. 405-406) // Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845;
Mietelski herbu Jelita (t. 6 s. 405) // Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845;
Mietelski h. Ostoja // Seweryn Uruski (hr.) Herbarz Szlachty Polskiej. Warszawa 1904-1931;
Mietelski h. Ostoja // Potomkowie Sejmu Wielkiego;
СПИСОК ДВОРЯН, ВНЕСЕННЫХ В I-ю ЧАСТЬ РОДОСЛОВНОЙ ДВОРЯНСКОЙ КНИГИ КИЕВСКОЙ ГУБЕРНИИ ЗА 1816 г. (ГАКО)
Список // Наукове товариство імені братів Вацлава і Едварда Руліковських